​ေအာင္​ျမင္​သူတို႔လမ္​းစ

​ေျသာ္​ ​ေဆာင္​းရာသီ ​ေဆာင္​းရာသီ ​ေအးခ်မ္​းရမည္​့ရာသီျဖစ္​​ေသာ္​လည္​းမ​ေအးခ်မ္​းဘဲပူအိုက္​​ေနပါ​ေပါ့လား။ရာသီဥတုမ်ားလည္​း​ေဖာက္​ျပန္​​ေနၿပီ။ကမၻာႀကီးလည္​းယိုယြင္​းပ်က္​စီး​ေနပါၿပီ။ညဆို ​ေတာ္​​ေတာ္​ႏွင္​့အိပ္​မရ ပူအိုက္​လြန္​း။ည​ေရာက္​တိုင္​းအ​ေအးထိုင္​​ေသာက္​ေနတတ္​တာအက်င္​့တစ္​ခုလိုျဖစ္​​ေနပါႁပီ။

 တစ္​ညအ​ေအးဆိုင္​ထိုင္​ရင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့ဆီ ဖုန္​းဝင္​လာပါတယ္​။

"ဟဲလို ဟုတ္​ကဲ့​ေျပာပါ"

"ငါပါကြ ရန္​​ေအာင္​ဟိန္​းပါ မင္​းစည္​သူမဟုတ္​လား"​ေျသာ္​သိၿပီကြၽန္​​ေတာ္​့သူငယ္​ခ်င္​းလိုလည္းျဖစ္​​အကိုလိုလည္​းျဖစ္​တဲ့ သူဆီကဖုန္​း။

"​ေအး ဟုတ္​တယ္​​ေလကြာ ဒါနဲ႔မင္​းဘယ္​​ေရာက္​​ေနတာလဲ အဆင္​​ေရာ​ေျပရဲ႕လားကြ"

"​ေအး ​ေျပတယ္​ ငါအခု ႏွစ္​​ေဆာင္​ၿပိဳင္​မွာ​ေလကြာ ျပင္​ဦးလြင္​မွာ ၁လပဲျကာလိုက္​တယ္​ အခုျပန္​​ေရာက္​​ေနၿပီ ငါလည္​းမင္​းဖုန္​းနံပတ္​႐ွာလိုက္​ရတာ​ေမာလို႔ကြာ ျပန္​​ေရာက္​လာတုန္​း​ေလး ဆုံရ​ေအာင္​လို႔ဖုန္​းဆက္​လိုက္​တာမင္​းအားလား မနက္​ျဖန္​ည"

"ဒါမ်ိဴးက်​ေတာ့ သိပ္​အားတာ​ေပါ့ကြာ ဟဲဟဲ ​ေနရာ​ေရြးလိုက္​"

"Ok မနက္​ျဖန္​ည၇နာရီ​ေလာက္​ ကမၻာသစ္​ဆိုင္​မွာ​ေစာင္​့​ေနလိုက္​​ေလငါလာခဲ့မယ္​"

"Ok ​ေစာင္​့​ေနမယ္​ see u"

စားပဲြ​ေသာက္​ပဲြ​နဲ႔​ေတာ့​ေတြ႔ၿပီ​ေပါ့။ဒါမ်ိဴးဆိုလက္​​ေႏွးလို႔ရမလား။ငယ္​ငယ္​က​ေပါင္​းလာ​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​့သူငယ္​ခ်င္​း အစ္​ကုိတစ္​​ေယာက္​လိုဆိုလဲမမွားပါဘူး။အခု​ေတာ့ တပ္​ၾကပ္​စာ​ေရးႀကီးျဖစ္​​ေနၿပီ။ႏိုင္​ငံတာဝန္​ထမ္​း​ေဆာင္​​ေနလို႔ပါလား။ကိုယ္​​ေတြက​ေတာ့အိမ္​အလုပ္​နဲ႔တင္​ပိ​ေနတာ။​ေသာက္​လက္​စအ​ေအး​ေလးကုိဆက္​​ေသာက္​ရင္​း ​ေဆးလိပ္​​ေလးမီးည္ိွလိုက္​တယ္​။​သူဖုန္းဆက္မွပဲ​​​ေက်ာင္​း​ေနစဥ္​ကအ​ေၾကာင္​း​ေလး​ေတြျပန္​​ေတြးျဖစ္​​ေတာ့တယ္​။

 သူနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔ကတရႊာတည္​း​ေနတ​ေရတည္​း​ေသာက္​​ေနလာခဲ့ၾကတာပါ။သူငယ္​ခ်င္​းလိုသာ​ေျပာၾကတာ သူကကိုယ္​့ထက္​၂ႏွစ္​ႀကီးတယ္​။​ေက်ာင္​းသြား​ေက်ာင္​းျပန္​​ေတာ့အတူတူပဲ​ေပါ့။သူက ဆင္​းရဲႏြမ္​းပါးလြန္​းတယ္​။မိဘႏွစ္​ပါးကလည္​းရိွသမ်ွ​ေလးနဲ႔​ေက်ာင္​းထား​ေပး႐ွာတာ​ေပါ့။​ေက်ာင္​းသြားရင္​ ထမင္​းထုပ္​မပါဘူး။ထမင္​းခ်ိဳင္​့မဝယ္​ႏိုင္​႐ွာပါဘူး။တခါတ​ေလ ​​​ေ​န့လယ္​ထ​မင္းစား​​ေက်ာင္​းဆင္​းရင္​ ကြၽန္​​ေတာ့္​့ဆီလာလာစားတာ။ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​းပိုပိုထုပ္​သြားတာ​ေပါ့။မုန္​႔ဖိုးက်​ေတာ့ မရတ​ေန႔ ရတ​ေန႔​ေပါ့။မရသည္​ကမ်ားပါသည္​။ဒါကကြၽန္​​ေတာ္​ပိုၿပီး​ေရးသားထားျခင္​းမဟုတ္​ပါ။သူနဲ႔က အတူတူ​ေပါင္​းၿပီးႀကီးျပင္​းလာတာဆို​ေတာ့ အတြင္​းက်က်သိ​ေနၿပီ​ေပါ့။ၿပီး​ေတာ့လူက ​က်န္​းမာ​ေရးသိပ္​မ​ေကာင္​းဘူး။မိုးနည္​းနည္​းရႊာတာနဲ႔ ပန္​းနာရင္​က်ပ္​ကထလာၿပီ။အခု တပ္​ၾကပ္​စာ​ေရးျဖစ္​​ေနတာကုိ အံ့ၾသလို႔မဆုံးပါ။

 ဒီလိုနဲ႔ သူကဆယ္​တန္​း​ေရာက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​က ႐ွစ္​တန္​းႏွစ္​မွာ​ေပါ့။သူအိမ္​ကလည္​းစီးပြား​ေရးအဆင္​မ​ေျပ႐ွာ​ေတာ့ မိဘမ်ားကလည္​း​ေက်ာင္​းထားႏိူင္​႐ုံပဲထား​ေပးခဲ့ၾကပါတယ္​။တစ္​ခါက ဆရာမကသူ႔ကုိသတိထားမိလာတယ္​။သူ႔လက္​မွာျခင္​ကိုက္​ရာ​ေတြ​ေတြ႕​ေတာ့​ေမးလိုက္​မိတာ​ေပါ့။ဘာလို႔ျခင္​​ေထာင္​ ​ေထာင္​မအိပ္​​လဲျခင္​ကိုက္​ရင္​​ေရာဂါျဖစ္​တယ္​မသိဘူးလား ဆူပါ​ေရာ။သူကလည္​း လိမ္​ညာမ​ေနဘဲ ျခင္​​ေထာင္​မရိွလို႔ပါဆရာမတဲ့။​ဆရာမလည္​း​ေတာ္​​ေတာ္​သနားသြားတယ္​ထင္​ပါတယ္​ ​ေနာက္​တ​ေန႔ျခင္​​ေထာင္​အသစ္​​ေလးယူလာ​ေပး႐ွာပါတယ္​။သူကမရိွမဲ့ရိွမဲ့​ေလးနဲ႔​ေက်ာင္​းတက္​​ေနရ​ေပမဲ့လို႔ စိတ္​ဓာတ္​​ေတာ့မက်ဘူးဗ်။စာ​ေတာ့​ေတာ္​​ေတာ္​စိတ္​ဝင္​တစားနဲ႔ႀကိဳးစားပါတယ္​။ထို​ေခတ္​တုန္​းကက်ဴ႐ွင္​ဆိုသိပ္​မရိွ​ေသးပါဘူး။ပိုက္​ဆံတတ္​ႏိုင္​တဲ့​ေက်ာင္​းသား​ေတြက်​ေတာ့ က်ဴ႐ွင္​တက္​ၾကတာ​ေပါ့။

 ကံ​ေကာင္​းတယ္​လို႔ဆိုရမလား။ဆရာတစ္​​ေယာက္​ကသူ႔ဘဝအ​ေၾကာင္​းနားလည္​ၿပီး သူ႔ကိုအခမဲ့သင္​​ေပးခဲ့ပါတယ္​။ထိုဆရာကလည္​း​ေတာ္​​ေတာ္​​ေကာင္​း႐ွာပါတယ္​။သူ႔အိမ္​မွာပဲ​ေနခိုင္​းၿပီး သင္​​ေပးပါတယ္​။​ေနာက္​ဆုံးစာ​ေမးပဲြ​ေျဖ​ေတာ့ သူ႔မိဘ​ေတြလိုက္​မၾကည္​့ႏိုင္​ပါဘူး။စားဝတ္​​ေန​ေရးအတြက္​လုံးပန္​း​ေန​ေနခဲ့တာပါ။အိမ္​မွာက သူ႔ညီမသုံး​ေယာက္​​ေတာင္​ရိွ​ေသး။လူမမည္​​ေသးတဲ့အငယ္​ဆုံးညီမနဲ႔ ၅တန္​း​ေက်ာင္​းသူတစ္​ဦး။​ေနာက္​တစ္​​ေယာက္​က​ေတာ့ ​ေက်ာင္​းထြက္​ၿပီးမိဘဝိုင္​းကူလုပ္​ရတာ​ေပါ့။

 ဆယ္​တန္​း​ေျဖၿပီး အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​တာနဲ႔ မိဘႏွင့္​့အတူ အလုပ္​ဆက္​လုပ္​ရပါတယ္​။သူ႔ဘဝ​ေလးက​ေတာ့အရမ္​းကုိၾကမ္​းတမ္​းလြန္​းခဲ့ပါတယ္​။မိဘမ်ားက ဆယ္​တန္​းမ​ေအာင္​ရင္​ လယ္​အလုပ္​ပဲခိုင္​း​ေတာ့မယ္​မထားႏိုင္​​ေတာ့ဘူးပဲ​ေပါ့။ဆယ္​တန္​း​ေအာင္​စရင္​းလည္​းထြက္​​ေရာ မိဘမ်ားမထင္​မွတ္​ထားတဲ့ရလဒ္​ကုိ ​ေတြ႔ခဲ့ရပါ​ေတာ့တယ္​။မိဘမ်ားက မ​ေအာင္​​ေလာက္​ဘူးပဲ​ေတြးခဲ့မိၾကတာ​ေပါ့။ဒါ​ေပမဲ့ သူ႔ႀကိဳးစားမႈႏွင္​့အတူကံ​ေကာင္​း​ေထာက္​မစြာႏွစ္​ခ်င္​း​ေပါက္​​ေအာင္​ျမင္​ခဲ့ပါတယ္​။ကြၽန္​​ေတာ္​တ္ို႔လည္​းဝမ္​းနည္​းဝမ္​းသာနဲ႔မ်က္​ရည္​​ေတာင္​က်ခဲ့မိတယ္​။

 ဆယ္​တန္​းလည္​း​ေအာင္​​ေရာ အလုပ္​တန္​း႐ွာပါ​ေတာ့တယ္​။သူ႕အ​​ေဖအသိတစ္​​ေယာက္​ရဲ႕အဆက္​အသြယ္​ျဖင္​့ စစ္​ဘက္​ဆိုင္​ရာဌာနမွာ စာ​ေရးအလုပ္​ရခဲ့ပါ​ေတာ့တယ္​။အငယ္​တန္​းစာ​ေရးမွ​ေန၍တပ္​ၾကပ္​စာ​ေရးျဖစ္​တဲ့အထိ​ေအာင္​ပါပဲ။အခုဆို သူ႔လစာ​ေလးနဲ႔ အိမ္​က​

 ​ေက်ာင္​းတက္​​ေန​ေသာသူ့ညီမ​ေလးဆီကု္ိ​ေထာက္​ပံ့​ႏိူင္​ခဲ့ပါတယ္​။ဒါ​ေတြဟာသူ႔ရဲ႕ႀကိဳးစားအားထုတ္​မႈ့ရလဒ္​​ေတြပဲမဟုတ္​လား။ဘဝကုိအ႐ံွႉးမ​ေပးဘဲရင္​ဆိုင္​သြားတာဘယ္​​ေလာက္​အတုယူဖို႔​ေကာင္​းလဲဗ်ာ။စိတ္​ဓာတ္​သာခ္ိုင္​မာ​​ေနပါ​ေစ။ဘယ္​လိုအခက္​အခဲပဲရိွရိွ ​ေက်ာ္​ျဖတ္​ႏိုင္​မွာပါ။ဘာမွမလုပ္​ရ​ေသးခင္​စိတ္​ဓာတ္​က်​ေနရင္​​ေတာ့ ​ေသခ်ာတယ္​ ရံွဳးနိမ္​့မွာပဲ။သူ႔လိုစိတ္​ဓာတ္​​ေလးဟာ အတုယူအားက်ဖို႔အရမ္​း​ေကာင္​းပါတယ္​။အခုဆို သူက တပ္​ၾကပ္​ႀကီးစာ​ေရးျဖစ္​​ေနၿပီ။သူ႔သမိုင္​းသူ​ေကာင္​း​ေအာင္​​ေရးသြားခဲ့ၿပီ​ေလ။"ဂုဏ္​ယူပါတယ္​ကြာ" လို႔စိတ္​ထဲ​ေျပာ​ေနမိ​​ေတာ့တယ္​။

 "အကို အကို ဘာထပ္​မွာဦးမလဲဗ် "စားပဲြထိုး​ေကာင္​​ေလး လာ​ေမးမွ အ​ေတြးစကျပတ္​သြား​ေတာ့သည္​။ "ဘာမွမမွာ​ေတာ့ပါဘုူးကြာ ရပါၿပီ"ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း အ​ေအးဖိုး႐ွင္​းၿပီးဆိုင္ထဲ​မွထလာခဲ့ပါ​ေတာ့တယ္​။စိတ္ထဲတြင္​မူမနက္​ျဖန္​ည​​ေတာ့​ေ႐ွး​ေဟာင္​း​ေႏွာင္​းျဖစ္​​ေလး​ေတြျပန္​​ေျပာၾကရင္​း အတိတ္ကုိခဏ​​ေလာက္​ျပန္​​​သြားခ်င္​မိဦးမွာပါပဲ​ေလဟူ၍။

Author by nandasai(msc.076)

Photos from google image