Hayat! O gemide biz var mıyız?

Merhaba kendimle konuşmalarım daha doğrusu sesli düşünmelerim devam ediyor...
Evet galiba herkes kadar deli olduğumu söyleyebilirim, belki de birazcık fazla...Bunun başka bir açıklaması olabilir mi!?

Deli diye kesip atmak bunun kolay yolu, bunun bir başı sonu yok mu? Sebepsiz sonuç olur mu?

MFÖ dizeleri ile selamlıyorum sizleri...

---

---

Sebepsiz sonuç olmadığı gibi sonuçsuz kalan sebeb-i hayat mücadelelerimiz de oluyor. Başarısızlıklarımız...
Ecnebi ellerinde loser dediklerini duymuşluğum var, e yani haklılar tabi🤕. Bu dünya varoluşundan beri hep kazanmak üzerine...

Tamam, durun yabancı hayranlığım falan yok benim☺️ şunun şurası düşüncelerime destek arama çabaları bunlar, yoksa hepten deli sanacaksınız😉.

Başarısızlıktan doğan bir garip başarı hikayesi!!

---

Nerde kalmıştık? Evet sonuca ulaşmayan hayaller, planlar...ne kadar cok değil mi hayatımızda?!

Gün sonu bilançosu gibi bir Z raporu tutsak her yıl kazanamadıklarımızdan, bir dağ olur.
Aslında gizliden gizliye bunu yapıyoruz, başkalarının başarısında hep kendi yapamadıklarımızı buluyoruz! Bu psikoloji ile kendimizi daha değersiz nasıl yaparız, bunun uğraşına giriyoruz. Sonunda başarıyoruz da bunu. Ne garip ki başarısızlıkla suçladığımız kendimizden; negatif, kötü, kıskanç bir canavar yapmayı başarıyoruz!!

Ben o gemiyi kaçırdım, bak adam nerelere geldi. Aslında ben de... diye başlayan cümleler sandığımız gibi mazeret cümleleri olmaktan yavaşça çıkıp, bizi zehirliyor ve böyle böyle canavar oluyoruz. Başkaları için mutlu olmayan, başkalarının hikayesinden keyif almayan bencil ve sorunlu karekterler oluyoruz ki bunun biraz daha sonrasında pasif kötü olmaktan, başkaları sırf başarılı olmasın diye uğraşan zavallı bir aktif kötüye evriliyoruz.

Peki bu kötüye evrilme sadece para ve güç konusunda mı oluyor?

---

Çaresiz derde düştüm, bana bir çare...

---

Son zamanlarda çok haber değeri taşımasa da eskiden çok sık duyduğumuz bir haber vardı. HIV virüsü taşıyıcısı bazı hastaların, sağlıklı insanlara farklı şekilde, bu hastalığı bilinçli olarak bulastırmasıyla ilgili. Eminim insanlık tarihi boyunca buna benzer vakalar olmuştur.

"Burada kesinlikle virüs taşıyan talihsiz insanlara saygısızlık ve düşüncesizlik etmek gibi bir amacım yok." Bunu belirtmek isterim, bu örneği, çok bilindiğini düşündüğüm için kullanıyorum.

İnsanın kötü olabilme yeteneği sınır tanımıyor.

---

source
Aslında bu davranış hiçte sebepsiz değil, hastalıktan muzdarip kişi onlarca stres ve hüzün yüklü aşamadan geçiyor ki normal!e dönme ümidi kalmayınca ve içinde biriktirdiği öfke ile kendince kurtulamadığı bu anormal durumu genele yaymak ve yine sürünün bir parçası olamıyorsa kendi sürüsünü yaratmak istiyor.
Belki bu durumu tek başına açıklamaya yetmez ama temel taşlarından biri olduğunu düşünüyorum.. Ve bu durum görüldüğü gibi hiçte tek taraflı değil.

Böyle örnekleri çoğaltabiliriz tabi ki ama bu bile tek başına açıklayıcı olmuştur sanırım.

Henüz tam kötüye dönüşmemişlerinde bunu bir kez düşünmesini isterim. Çare sizde galiba😉.

Hep o; ah o gemide bende olsaydim romantizmi ile başlayan davranışlar, bizi çok başka noktaya getiriyor. Hem de hiç farkettirmeden. Ve belki de kaçan gemilerin intikamını, acısını ne derseniz artık, hayat denizinden çıkarmaya çalışıyor insan ve üzgünüm ki bunu başarıyor.😟
Kendi sonuna koşar adım giden insanoğlu! İyi olmak bir seçim değil, bu varoluşumuzun ta kendisi, esas Kötü olmak bir seçim ve böyle gidersek bir Nuh'un gemisi daha olur mu? Hiç bilmiyorum...

---

Bizden sonra başka bir yaşam formatı dünyaya hakim olursa eğer, kitaplarında bizden bahsederken; insanlığın en büyük başarısı; kendilerini yok etmek oldu ve bizler bu yüzden onlara minnettarız derler, muhtemelen...