ခ်စ္လွစြာေသာျမန္မာစတီးမစ္မိသားစု၀င္ အေပါင္းတုိ႔ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။

Mingalar par. My dear Myanmar steemians families.

---

---

ကၽြန္ေတာ္ Steemit Platform ကုိစတင္ေရာက္ရွိလာစဥ္ကေတာ့ ဘာရည္ရြယ္္ခ်က္မွ မရွိပဲနဲ႔ ေတြ႕ကရာ ေလ်ာက္ေရးမယ္ဆုိတဲ့ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတြ႕ကရာေလ်ာက္ေရးတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးကေတာ့ ေအာင္ျမင္ ေပါက္ေျမာက္သြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္း ေတြ႕ကရာ ေလ်ာက္ေရး ေနျမဲပင္ျဖစ္ပါတယ္။ Steemit မွာ စာစေရးမယ္ဆုိေတာ့ Facebook မွာလုိမွတ္ေနတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ Facebook မွာလုိ ျမင္ေနက်ျမင္ကြင္းမဟုတ္ေလေတာ့ ဘာကုိ ဘယ္လုိစရမွန္းမသိ အူလည္လည္ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ အခုလုိ MSC ရြာႀကီးကလည္း တည္ေထာင္ထားတာမဟုတ္ေသးေတာ့ Steemit ၿမိဳ႕ႀကီးထဲမွာ မျမင္ဖူးတာေတြ၊ မေတြ႕ဖူးတာေတြေလ်ာက္ၾကည့္ေနေတာ့တာပဲ။ ေနာက္အဆုိးဆုံးက Post ေတြကုိ English Language နဲ႔ေရးတင္ရမယ္ဆုိေတာ့ ဒုကၡ နဲ႔ လွလွ ေတြ႕ေတာ့တာေပါ့။ ကုိယ္ေတြက English Skill ကလည္း ေကာင္းလုိက္တာက Are ကုိ အရီး လုိ႔ဖတ္တဲ့အဆင့္နဲ႔ ဘယ္လုိမ်ား Post တင္ရပါ့မလဲ? စဥ္းစားေနတာနဲ႔ တစ္ေနကုန္ေနေတာ့တာပဲ။ ဘာေနေန Post ကေတာ့ျဖစ္ေအာင္တင္မွပါဆုိၿပီးေတာ့ တင္လုိက္္တဲ့ Post မွာ ပါသြားတဲ့စာက Come and See Myanmar ဆိုတဲ့စာေလးပဲ ပါသြားရွာတာပါပဲ။ အဲဒီ Post ဘယ္လုိတက္သြားမွန္းကုိ တကယ္မသိတာ၊ English လုိနဲ႔အဆင္မေျပႏုိင္ဘူးဆုိပီး မ်က္စိေရွ႕ျမင္တာကုိ ျမန္မာလုိေရးၿပီး ထပ္တင္လုိက္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ Post ဘယ္လုိတင္ရတယ္ဆုိတာ နည္းနည္းသေဘာ ေပါက္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ဘဲဥမကြဲေတာ့ကြဲသြားတယ္ဗ်ဳိ႕ 0.02 ရလုိက္သဟ။ နည္းနည္းေတာ့ အားတက္လာတယ္။ ေတာင္ျခစ္ေျမာက္ျခစ္နဲ႔ English လုိတစ္ခါ ဟုိဖတ္ဒီဖတ္ေလ်ာက္ေရး တင္ၾကည့္ျပန္ တယ္။ ဘဲဥကြဲၿပီး 0.08 ထိရခဲ့ေတာ့ ေပ်ာ္လုိက္သည့္ျဖစ္ျခင္းေပါ့။ ငါပုိက္ဆံရၿပီ လုိ႔ ထေအာင္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္သြားမိပါတယ္။ အဲဒီလုိ အီးေယာင္း၀ါးအဆင့္ကေနစခဲ့ရတာပါပဲ။ ဘယ္အရာမဆုိ အေသးဆုံးကေနစၾက ရတယ္ဆုိတာကုိ အသိရွိေစခ်င္ပါတယ္။ သိၿပီးသားမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း ေမ့ေနတတ္ၾကလုိ႔ပါ။

---

---

ေရးရင္းနဲ႔လမ္းေဘးေခ်ာ္က်ေတာ့မယ္ထင္တယ္။ အျခားအေၾကာင္းအရာေတြကို စဥ္းစားေနခ်ိန္မရွိသလုိ နားစြင့္ နားေထာင္ စာဖတ္ေနဖုိ႔လည္း အခ်ိန္မရေတာ့ စိတ္ကူးတည့္ရာကုန္ၾကမ္းလုပ္လုိ႔ Post ျဖစ္ေအာင္ေရးတင္ လုိက္ရတာပါ။ ဒီ Post မွာလည္း လူငယ္ေတြကုိပဲ အဓိကထားခ်င္ပါတယ္ဗ်။ လူငယ္ေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ေတြကို ျမွင့္တင္ေပးခ်င္တယ္၊ အားေပးခ်င္တယ္၊ တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။ အခုေခတ္ကာလမွာ လူငယ္အမ်ားစုက ခုခ်က္ခ်င္းပညာသင္ ခုခ်က္ျခင္း လခေကာင္းေကာင္းလုိခ်င္ၾကတဲ့ေခတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံက လူငယ္အမ်ားစုကုိသာ ဆုိလုိခ်င္တာပါ။ ေငြေၾကးခ်မ္းသာၾကြယ္၀ၿပီး လုပ္ငန္းႀကီးေတြ၊ ကုမၸဏီႀကီးေတြကုိ တည္ေထာင္ထားတဲ့ လူခ်မ္းသာမ်ားကုိေတာ့ မဆုိလုိခ်င္ပါ။ သားသမီးမ်ားကုိ ကုမၸဏီလုပ္ငန္းေကာင္းေကာင္း နားမလည္ေသးပဲ၊ လုပ္ငန္းအေၾကာင္း ဘာမွမသိေသးပဲနဲ႔ ရာထူးႀကီးႀကိးမွာ တစ္ခါတည္း တန္းပုိ႔လုိက္တာမ်ဳိးေတြျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အျခားေသာ ႏုိင္ငံမ်ားကုိလည္း လက္လွမ္းမမီွပါဘူး။ ကုိရီးယားကားအေတာ္မ်ားမ်ားထဲမွာလည္း အဲဒီလုိအျဖစ္အပ်က္ေတြ ျမင္ေတြ႕ရသလုိ တစ္ခါတစ္ရံက်ေတာ့ လည္း ကုမၸဏီပုိင္ရွင္က သူ႕သားသမီးေတြကုိ ရာထူးႀကီးႀကီးေတြ တန္းလုပ္ခုိင္းတာလည္း ၾကည့္ရပါတယ္။ ဒါကအမွန္တကယ္ဆုိရင္ေတာ့ မျဖစ္သင့္တဲ့ျဖစ္ရပ္တစ္ခုသာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေအာက္ေျခကေန စၿပီး တစ္ဆင့္ခ်င္းတက္ေစတဲ့ ကုမၸဏီပုိင္ရွင္ေတြလည္း ျမင္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူနည္းစု သာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ လူငယ္ေတြကို အသိေပးလုိတာက ဘယ္လုပ္ငန္းမွာမဆုိ ေအာက္ေျခခုိင္သင့္တယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ေအာက္ေျခမခုိင္ရင္ ထုထည္ႀကီးမားလာတဲ့အခ်ိန္မွာ မထိန္းႏုိင္ မသိမ္းႏုိင္နဲ႔ ဒုကၡျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ ကုိယ္၀ါသနာပါရာ၊ ကုိယ္အားသန္ရာအတြက္ သက္ဆုိင္ရာသင္တန္းေတြ၊ ဘာသာစကားေတြကို သင္ယူ ေလ့လာထားၾကရပါမယ္။ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ ကုိယ္တုိင္ဘာမွမသိေသး အရြယ္မွာေတာ့ မိဘ ဆရာသမားမ်ား ကေန လမ္းေၾကာင္းေပးၾကရမွာပါ။ လမ္းေၾကာင္းမေပးခဲ့ပဲ လမ္းလြဲလုိက္တဲ့အခါမွ လူငယ္ေတြ ကုိ အျပစ္တင္ေနလည္း ဘယ္သူမွအက်ဳိးမရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အျပန္အလွန္ အျပစ္တင္ေနၾကေတာ့ မွာျဖစ္သလုိ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚျပန္ေရာက္ဖုိ႔ ခက္ခဲသြားမယ္ထင္ပါတယ္။

---

---

လူငယ္ဘ၀ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကေလးဘ၀ကအေျခခံေလးေတြခုိင္ခဲ့တဲ့အတြက္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကုိလည္း ကုိယ္တုိင္ နားလည္လာမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အက်င့္စာရိတၱလည္း မပ်က္ယြင္းေသးႏုိင္ေသးဘူးလုိ႔ ယူဆႏုိင္ပါ လိမ့္မယ္။ လမ္းေၾကာင္းလြဲမွားသြားခဲ့ရင္ေတာ့ လူငယ္ဘ၀ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အမွားေတြကိုေရြးခ်ယ္ မိမွာ 100% ေသခ်ာသေလာက္ပါပဲ။ အဓိကအေနနဲ႔က လူငယ္နဲ႔ လူႀကီးၾကားမွာ ျပႆနာေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္ရွိေနတတ္ၾကတာပါပဲ။ လူႀကီးေတြက ငါသိ ငါတတ္ဆုိတဲ့ ၀ါဒႀကီးလက္ကုိင္ထားလာၾက ေတာ့ လူငယ္ေတြ ေျပာသမွ် ေအာ္ေငါက္ခံေနရေတာ့ လူငယ္ေတြက လူငယ္အခ်င္းခ်င္းပဲ ေပါင္းခ်င္လာ ေတာ့တာပါ။ အဲဒီမွာ လမ္းမွားေရာက္သြားတတ္ၾကတာ အမ်ားစုပါပဲ။ အဲဒီလုိလမ္းမွားေရာက္သြားၿပီဆုိရင္ အမ်ားဆုံးလုပ္ရပ္ကလည္း မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ လူႀကီးအမ်ားစုက နားလည္ထားၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အေရးထားရမယ့္ အရာတစ္ခုမဟုတ္လုိ႔ထင္ေနၾကပုံၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိထင္ခဲ့ၾကလုိ႔ လည္း လက္ရွိအခ်ိန္မွာ လုယက္မႈေတြ အမ်ားဆုံးျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ လုယက္တဲ့အခါမွာ မရႏုိင္ဘူးထင္ရင္ အသက္အႏၱရာယ္ကုိပါ ရန္ရွာလာၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ လုယက္မႈ ဒုစရုိက္ေတြကုိ က်ဴးလြန္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြ ကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ အသက္အားျဖင့္ ႏွစ္ဆယ္ မေက်ာ္တဲ့ကေလးေတြျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္တဲ့ လူငယ္ေတြ၊ အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္၊ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ ေတြ မျမင္ရ မေတြ႕ရသေလာက္ပါပဲ။ အဲဒီလူငယ္ေတြ ေဆးတစ္ခါသုံးစာ ေငြရရင္ၿပီးေရာဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ လုေနပုံပါပဲ။ ေဆးတစ္ခါသုံးၿပီးရင္လည္း ေနာက္တစ္ခါ ေနာက္တစ္ခါေတြအတြက္ ေနာက္ထပ္ လုယက္မႈေတြက်ဴးလြန္ေန မွာပါပဲ။ သူတုိ႔ဟာ မူးယစ္ေဆး၀ါးရဲ႕ သားေကာင္ေတြျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ လူငယ္ ေလးေတြ မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြရဲ႕ သားေကာင္ျဖစ္သြားရသလဲ ဆုိတဲ့အေျဖကုိ ေသခ်ာစဥ္းစားမိရင္ေတာ့ လူႀကီးမိဘေတြရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို ညႊန္ျပႏုိင္ျခင္းမရွိလုိ႔ပဲထင္မိပါတယ္။

---

---

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ မေကာင္းမႈ ကုိလုပ္ဖုိ႔ အေဖာ္ဆုိတာ အလြယ္တကူရိွေနတတ္ပါတယ္။ ေကာင္းမႈလုပ္ ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လူစုလုိ႔မရျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြသာ ဘာသာေရးလုပ္ငန္း၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္း၊ အသင္းအဖြဲ႕လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ခြင့္ရရွိေနၾကမယ္ဆုိရင္ ဒီလုိလမ္းလြဲေတာ့ သိပ္မေရာက္ႏုိင္ ဘူးထင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ငန္းမ်ဳိးေတြကလည္း ၀င္ေငြမရတတ္ေတာ့ လူႀကီးမိဘေတြကုိယ္တုိင္က လုပ္ကုိင္ ဖုိ႔ မတုိက္တြန္းၾကတဲ့အျပင္ တခ်ဳိ႕လူငယ္ေတြ လုပ္ခ်င္ကုိင္ခ်င္တာေတာင္ မလုပ္နဲ႔ တားျမစ္ေနၾကေသးတယ္။ ဒါဆုိ လူငယ္ေတြပ်က္စီးကုန္တာ ဘယ္သူေတြမွာ တာ၀န္ရွိေနပါသလဲ? စဥ္းစားသင့္ ေမးခြန္းထုတ္သင့္တယ္လုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။ ဘာသာေရးလုပ္ငန္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ လူငယ္အမ်ားစုကေတာ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးရဲ႕ သားေကာင္ျဖစ္မသြားတာလဲ ျမင္ရပါတယ္။ မူးယစ္ေဆး၀ါးရဲ႕ သားေကာင္မျဖစ္သြားတာကုိက အလြန္ႀကီးမားတဲ့ အျမတ္တစ္ခုပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။ မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြရဲ႕ သားေကာင္ေတြျဖစ္ေနၾကတဲ့ လူငယ္ေလးေတြကုိ ျမင္ရင္ ဘယ္လုိခံစားၾကရသလဲဆုိတာ ေတြးၾကည့္တာနဲ႔တင္ သိႏုိင္ပါတယ္။ ငါ့တူ ငါ့သားေလးမ်ား ဒီလုိအျဖစ္ေတြ မျဖစ္တာ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဆုိတဲ့ အေတြးတစ္ခုေတာ့ အရင္ဆုံး၀င္လာမွာ အမွန္ပါ။ လူငယ္လူရြယ္ေတြဆုိရင္ေတာ့ ငါ့ေမာင္ေလးက ဒီေလာက္မဆုိးရွာဘူးဆုိတဲ့အေတြး၊ ငါ့ညီမေလးက ဒီေလာက္မမုိက္ပါဘူးဆုိတဲ့ အေတြးေလးေတြေတာ့ ၀င္မိတတ္ၾကမွာပါ။ ဒါက မူးယစ္ေဆးသုံးစြဲေနတာကုိျမင္ရင္ ျဖစ္လာတတ္တဲ့အေတြး ကုိယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ ေတြးတဲ့အေတြးေလးေတြျဖစ္ေပမယ့္ လုယက္မႈေတြ က်ဴးလြန္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ အေတာ္မုိက္ရုိင္းတဲ့ကေလးတြပဲ ေသေအာင္သတ္ရမွာ ျဖစ္တာေတာင္နဲေသးလုိ႔ ေျပာမယ့္သူေတြ တစ္ပုံတစ္ပင္ ရွိေနမွာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားက ေပ်ာက္ကြယ္ေနမွာပါ။ ဒီေတာ့ လူငယ္ လူရြယ္ေတြကုိ လမ္းမမွားေစခ်င္သလုိ စိတ္ဓာတ္ေတြျမင့္မားလာတာ၊ ဇြဲ၊ သတၱိေတြနဲ႔ ႀကိဳးစားေနၾကတာကုိ ျမင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးရဲ႕သားေကာင္အျဖစ္မခံလုိၾကဘူးဆုိရင္ လူႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္လည္း လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ တြန္းပုိ႔ေပးႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ တုိက္တြန္းေရးသားရင္း ရပ္နားလုိက္ပါတယ္။

---

ေရးသားသူ(Author) ___

---

---

@ansoe (MSC 012)

Soe Naing

Myanmar Steemit Community

7-Sept-2018 ေသာၾကာေန႔(Friday)