Düşmanımın Düşmanı Dostumdur! (mu ?)
Şimdi kimse çıkıp da "Savaşın da bir ahlakı var!" demesin, muhtemelen demez de. Çünkü hem Birinci Dünya Savaşı'nda hem de İkinci Dünya Savaşı'nda biz insanların ne kadar iğrençleşebileceğini, ne kadar insanlığın dışına çıkabileceğini gördük. Diğer ülkeleri katliamlar, soykırımlar ile suçlayan devletlerin tarihlerinde ne kadar pislik varsa, katliam varsa, soykırım varsa hepsinin bulunduğunu gördük.
Yani geçelim efendim, sözü geçen her ülkenin tarihi pislikler, katliamlar ve soykırımlar ile dolu.
O yüzden da yeri geldiğinde ABD ile Rusya bile ittifak yapmak zorunda kalmışlar, çünkü Hitler'i yenmek imkansız gibiymiş. Şimdi ABD ile Rusya nasıl ? Ellerine geçen ilk fırsatta birbirlerini aşağı almak için bekleyen iki "büyük birader".
Ama bu tutum doğru mu ? Yani "Düşmanımın düşmanı dostumdur!" tutumu, gerçekten işlevsel mi, yoksa "Önce bu şunu halledelim de sana da sıra gelecek bekle sen!" bakışından öte olmayan bir durum mu ?
Bunu örnekleyerek açıklayalım. Ama öyle bir örnek ki, tüm dünya devletlerini tek bir çatı altında toplayıp, ortak tarafa doğru yöneltecek kadar birleştirici olmalı. Var mı aklına böyle bir fikir gelen ?
Çok basit aslında, biz insanlar sadece "insan dışı varlıklar" karşısında birleşiriz. Evet, bir uzaylı istilasını göz önünde bulunduralım. Şimdi uzaylılar saldırı amacı ile gelirse, bir birleşim olur mu, olmaz mı ? Yani sonuçta o teknoloji karşısında Captain America - Civil War filminin asıl mottosu olan "Divided we fall, united we stand!" tek çıkış yolu değil mi ?
Bilemiyorum.
Ben yine de birleşemeyeceğimizi düşünüyorum. Ne kadar "İnsanlığı yok edeceğiz!" diye gelseler de, bence birileri çıkacak ve onlara destek olacak. (Rhûn and Haradrim!)
Birileri sırf milliyetçiliklerinden dolayı diğer ülkeler ile birleşmek istemeyecek ve ölümü buna tercih edecek. "Onların acı çekerek ölmesini izlemek! Her şeye değer." mantığı hakim olacak. Yani ortak bir düşmana karşı bile birleşemeyeceğiz.
Hadi oldu da birleştik.
Ve hadi oldu da bu savaşı kazandık.
Dünyanın sonraki halini tahmin edebiliyor musunuz ? Birileri çıkacak ve onların sayesinde kazandığımız iddia ederek onlara biat etmemizi isteyecek, başka birileri çıkacak ve itibar istiyoruz diyecek, başka birileri çıkacak ve bambaşka şeyler söyleyecek. Ama hiç kimse bu durumun devam etmesini istemeyecek. Çünkü kaostan, savaştan, katliamlardan beslenenler, bu dünyayı yöneten insanlar.
Ama sorumlusu ise biziz. Sesimizi çıkarmadığımız, olanları televizyondan takip edip daha sonra sosyal medya hesaplarımızdan olay hakkında birkaç şey yazıp unuttuğumuz için bu durumdayız.
Yani efendim, "Düşmanımın düşmanı dostumdur!" saçmalıktan öte bir şey değildir. Daha büyük sorunların önünü açan çok küçük bir çözümdür. Kısa süreli ve bitmeye programlanmıştır. Çıkar ilişkisi üzerine dostluk olmaz, ticaret olur. Gerçek dostluklar zorunluluktan doğmaz, istekten doğar.
"Şu terör örgütü ile mücadele edebilmek için, şu terör örgütü kullanılıyor!" gibi saçmalıklar da bu bahsettiğimin temelidir. Terör örgütleri ile mücadele, başka terör örgütlerini destekleyerek olmaz. Başka terör örgütlerine terör örgütü değilmiş gibi davranmak ile hiç olmaz. Sizin düşünceleriniz neler ?
Neyse yemeğimiz hazır zaten. Bana ne devlet adamları düşünsün!
Konvansiyonel tip savaşlar artık sona geldi, yeni dünya düzeni kendi kurallarını dayatıyor ve bu düzen terör üzerinden yürütülüyor. Terör örgütleri üzerinden pazarlıklar yapılıyor, coğrafyaların demografisi değiştiriliyor. Göreceli daha az harcama ile daha büyük etki alanları oluşturuluyor. Klasik sistem devletler politikaları artık küresel sermaye karşısında yeni bir yöntem bulamadığı için birer piyondan öte işe yaramıyorlar.
Bu çıkmazdan olası tek çıkış yolu, insan temelinde kalabilmek, insanı yaşatabilmek ve akıl -etik bağlamında bir söylem geliştirebilmektir kanımca. Ama sanırım en önemlisi söylediklerinde ve eylemlerinde samimi olabilmektir. Adalet ve uluslararası hukuk güçlüden değil haklıdan yana işletilmeli en azından başlangıç olarak.
Adalet ve hukuk, güçlünün oluşturduğu kavramlar aslında. Adaleti en çok hangi ülkenin "getirdiğini" biliyoruz sonuçta. Yani haklıdan yana işlemesi için, kendi kendilerini yemesi gerekiyor. Bu da biraz zor.
Fakat terör örgütleri tabanlı savaşların çok uzun süreceğini sanmıyorum. Çünkü Dünya Savaşları'nda devletlerin en önemli kozları milliyetçilikleriydi. Yani halkı milliyetçilik ile kışkırtabiliyorlardı. Şimdi bambaşka coğrafyadaki terör örgütüne destek veriyor diye ABD kendi vatandaşlarından bile tepki topluyor. Yani kendi vatandaşı bile desteklemiyorsa, çok uzun sürmez bu politika da. Zaten yavaş yavaş yok oluyor.
Olan o terör örgütleri yüzünden öldürülen insanlara oluyor.
Yorumunuz için teşekkür ederim.
Güzel bir gelecek diliyorum hepimiz için
Düşmanımın düşmanı dostumdur, tamamen çıkar ilikisine dayalı bir dostluk, öyle dostluk olmaz ancak işbirliği gibi kötü bir durum söz konusu olur sadece güzel bir paylaşım olmuş emeğinize sağlık ☺️
Teşekkür ederim.
Tebrikler! Yazınız @tryardim ve @trliste topluluk hesaplarından oy kazanmıştır. Tr tagi altında yazmış olduğunuz kaliteli içerikleri görmekten mutluluk duyarız. Detaylı bilgi için TrYardım Desteklenen İçerikler 31 Mayıs 2018 bağlantısını ziyaret edebilirsiniz.
Çok teşekkürler.
Çok teşekkürler.