Tarihin Affetmeyeceği O Anlar ! Nagazaki'nin Öyküsü !
Merhaba dostlar,
Bugün sizlerle birlikte, 2. Dünya Savaşı yıllarına gideceğiz. Ve 2. Dünya Savaşı'nda en çok ses getiren kanlı bir saldırıyı inceleyeceğiz. Bu saldırı ise Amerika Birleşik Devletleri'nin, Japonya'ya yönelik yapmış olduğu Atom Bombası saldırısı. Bugün bile atıldığı Hiroshima ve Nagazaki'de hala etkilerini gösteren bir saldırıdan bahsediyoruz. İşin en kötü tarafı ise bu saldırının masum sivillere karşı yapılmış olmasıdır.
İkinci Dünya Savaşı kanlı bir şekilde devam ederken, Amerika Birleşik Devletleri, Japonya'nın savaştan çekilmesini sağlamak için inanılmaz ve ölümcül bir planı hayata geçirdi. Önce 6 Ağustos 1945'te Hiroshima'ya hemen ardından 9 Ağustos 1945'te ise Nagazaki'ye bir Atom Bombası saldırısı yaptı. Bu saldırıların ardından da istediğini, Japonya'nın savaştan çekilmesi ile elde etmiş oldu. O gün Amerika, savaşta istediğini almış olabilir, ancak bugün bile nefretle anılan bir sivilsel saldırıya imza atmış oldu. İlk bomba, Hiroshima'ya atılmıştı. Ancak biz bugün Nagazaki'ye atılan Atom Bombası hakkında konuşacağız.
Tarihler 9 Ağustos 1945'i gösteriyor. 2. Dünya Savaşı şiddetli bir şekilde devam ediyor. Bu sırada Japonya'nın, Amerika'ya karşı inanılmaz bir direniş göstermesi, dönemin Amerikalı generalleri tarafından büyük bir tehdit olarak görülüyordu. Ve tam bu sırada, inanılmaz bir plan hayata geçirildi. 9 Ağustos 1945 tarihinde saatler sabah 03:47'yi gösteriyordu. Amerikan Hava Kuvvetleri'ne ait B-29 tipi bir bombardıman uçağı, o dakikalarda savaşın kaderini değiştirmeye hazırlanıyordu. Bu kan kusmaya hazırlanan devasa ölüm makinesinin adı Bockscar idi.
5 tonluk Plütonyum-239 tipi Atom Bombasını taşıyabilmek için, tüm mühimmatları ve zırhı sökülmüştü. Ancak sorunlar devam ediyordu. Çünkü daha bir gün önce 4 adet B-29 tipi bombardıman uçağı, kalkışta büyük sorunlar yaşamış ve yakıt depolarının ağzına kadar dolu olması sebebiyle büyük yangınlara neden olmuştu. Hiçbir aksilik olmamalıydı. Görev çok riskliydi. 5 tonluk bir atom bombası, Japonya'ya gitmek üzere hazırlanıyordu ve eğer bir sorun olursa, bu kazdıkları çukura kendileri düşebilirdi. O dönemde, bu bomba üzerinde çalışma yapan bir mühendis hatılaralarını şöyle anlatıyor: ''Uçağın kalktığını görene kadar hepimiz 10 sene yaşlandık''
Ve nihayet Bockscar sorunsuz bir şekilde havalanmıştı. Nagazaki'ye doğru devam eden rotasına tam gaz devam ediyordu. İçinde taşıdığı 5 tonluk, ölüm makinesi her geçen dakika daha da ağırlaşıyordu. Bu ölüm makinesinin bir de lakabı vardı, ''Şişman Adam''
Kalkıştan tam 13 dakika sonra, uçaktaki mühendisler bombanın üzerindeki tüm yeşil kabloları, kırmızı kablolar ile değiştirdi. Bu bir çeşit güvenlik önlemiydi. Ve bu kablo değişiminden sonra, şişman adam kullanıma hazır hale gelmişti. Daha önce Hiroshima'ya atılmış olan bombadan daha farklıydı şişman adam. Hiroshima'ya atılan ''Küçük Çocuk'' lakaplı Atom Bombası yassı bir silindir şeklindeydi, Nagazaki'ye atılacak olan ''Şişman Adam'' ise dev bir yumurtaya benziyordu.
Şişman Adam, Nagazaki'ye atılmadan önce, Bockscar mürettebatı bombanın üzerine bazı notlar bırakıyorlardı. Bunlardan bazıları; ''Hirohito'ya ikinci öpücük'' ve ''Size bir hediye daha'' şeklindeydi. 6 saatlik bir uçuşun ardından Bockscar, Yakuşima adındaki küçük bir adaya ulaşmıştı. Plana göre burada iki B-29 uçağı daha Bockscar'a eşlik etmeye başlayacaktı. Bu iki uçak sıradan bir konvoy görevi görmeyecekti. Birisinin adı ''Mükemmel Artist'' diğerinin adı ise ''Büyük Kokuşuk'' olan bu uçakların bazı görevleri vardı.
''Mükemmel Artist'' bombanın gücünü ölçmek için görevlendirilmişti. Bombanın yarattığı etkiyi, üsse raporlayacaktı. Diğer uçak ''Büyük Kokuşuk'' ise baştan aşağı kamera sistemleri ile donatılmıştı. Bockscar hedefini vururken ona yardımcı olacaktı. Bockscar buluşma yerine vardığında, ''Mükemmel Artist'' ile buluşmuştu. Ancak ''Büyük Kokuşuk'' hala gelemiyordu. Bir süre bekledikten sonra, yola ''Mükemmel Artist'' ile devam etmeye karar verdiler. Rotalarını Kokura kentine doğru çevirdiler. Kokura kenti 178 binlik bir nüfusa sahipti. Bu kenti önemli yapan şey ise, Japonya'nın en büyük silah depolarının burada olmasıydı.
Asıl amaç bombanın, Kokura kentine bırakılmasıydı. Ancak bu iki uçak oraya vardıklarında, devasa sis bulutları ile karşılaştılar. Binaları görmelerini engelleyen bu sis bulutları nedeniyle rotalarını değiştirmek zorunda kaldılar. Yaklaşık 45 dakika Kokura üzerinde uçuşuna devam eden Bockscar, rotasını B planı olan Nagazaki'ye çevirdi.
Kokura ve daha önce bomba atılan Hiroshima, düz bir araziye sahip şehirlerdi. Ancak Nagazaki, bombalanması oldukça güç bir şehirdi. Çünkü bu şehir derin bir vadinin içerisindeydi. Bockscar, saatler 11:50'yi gösterdiğinde Nagazaki semalarında görülmüştü. Bockscar mürettebatı, bulutların aralarından Mitsubishi silah fabrikasını bulmaya çalışıyorlardı. Bir süre sonra pilottan bir ses duyuldu. ''Hedef görüldü'' İşte bu sözden tam 45 saniye sonra, Şişman Adam, Nagazaki üzerine bırakıldı. Bombanın uçaktan atılmasından sonra kuş gibi hafifleyen Bockscar pilotu, hemen irtifa kazanarak bombanın etkilerinden kurtulmak için bir manevra yaptı.
Şişman Adam, saatler 12:02'yi gösterdiğinde Nagazaki'ye düşmüştü. Bombanın isabet ettiği nokta, Mitsubishi Silah Fabrikasının 1 kilometre uzağıydı. Ayrıca Nagazaki'de sivillerin en yoğun olduğu bölgeydi. İnanılmaz bir patlama sesi, ardından koca bir toz bulutu ve gökyüzüne doğru yükselen koca bir mantardı gördükleri. ''Muhteşem Artist'' bir yandan patlamanın yarattığı etkinin fotoğraflarını almaya çalışıyordu. Sadece ilk atıldığı anda, 70 bin sivilin ölümüne sebep olmuştu bile. İlerleyen yıllarda bu rakam, radyasyon etkisiyle 200 binleri bulacaktı. Bomba atıldıktan sonra, bu kez iki Amerikan uçağından Nagazaki semalarına kağıtlar bırakılmıştı. Bu kağıtlarda Japonca, bombanın etkilerinin nasıl azaltılabileceği yazıyordu. Çok ironik değil mi(!) Ya biz bunu attık ama kurtulmak için şunları yapabilirsiniz ! Sivillere yönelik yapılan bu ölümcül saldırıyı bu şekilde hafifletebileceklerini mi düşündüler acaba?
O dönemin Amerika Başkanı Harry Truman, sonuçlardan memnun değildi. Çünkü bu bombanın sivillere etki etmesi, onu derin bir vicdan azabına sürüklemişti. Daha sonra günlüğünde, ''Atom bombası askerlere, askeri tesislere ya da donanmamalara yönelik olarak kullanılmalı. Sivillere, kadınlara ve çocuklara karşı değil!" yazacaktı. Ve daha sonraları ise, Truman'ın ağzından en çok duyulan kelime ise ''Onca çocuk'' olmuştu. Sürekli kendi kendine bu kelimeleri mırıldanıyordu Truman.
Tarihler 10 Ağustos 1945'i gösterdiğinde Truman, bombaya dair ilk kararını açıkladı. ''Bundan sonra hiçbir atom bombası, başkanın doğrudan izni olmadan kullanılmayacak'' ve o tarihten bu yana tek bir atom bombası daha kullanılmadı.
Ve umarım bundan sonra da kullanılmaz.
Nagazaki anısına...
Posted from my blog with SteemPress : http://irfandogan.steemblogtr.ovh/2018/06/27/tarihin-affetmeyecegi-o-anlar-nagazakinin-oykusu/
Proje kapsamında daha detaylı bilgi almak için buraya tıklayabilirsiniz.
Cointurk Discord Kanalı