ข้าวโพดรอฝน

สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกท่าน

ไม่เป็นเกษตรกรไม่มีใครรู้นะคะ ว่าการลงทุนทำไร่ในแต่ล่ะครั้งมันเหนื่อย ยุ่งยากขนาดไหนเมย์เคยเห็นพ่อแม่ทำไร่มาตั้งแต่เด็กแล้ว และตอนนี้ครอบครัวเราก้ห่างการทำไร่มานานมากแล้วเหมือนกัน คนที่ไม่มีต้นทุน เช่น มีไร่ มีรถไถ มีทุนเป็นของตัวเอง ต่อให้ขยันทำขนาดไหนเมื่อถึงตอนเก็บเกี่ยวและขายผลผลิตได้ก็แทบจะไม่มีเงินเหลือกันเลย นายทุน ค่าเช่า ค่าจ้างกินหมดพอดี ถ้าจะเหลือคงหลักหมื่น ไม่ถึงแสนหรอก

หลังจากที่ห่างหายงานไร่ไปนาน พ่อกลับแม่ก็เริ่มที่จะกลับมาทำอีกรอบเนื่องจากว่ามีคนติดต่อให้ทำไร่ ปกติจะหาเช่าไร่เค้าแต่ตอนนี้มันหายากพอมีคนมาเสนอพ่อก็อยากจะทำอีกครั้ง ไอ้เราก็เตือนแล้วนะว่า อายุเยอะ และไม่ได้ทำงานหนักมานานจะไม่ไหวเอานะ ก็ไม่ฟัง ดื้อจังคนแก่บ้านเมย์เนี่ย ฮ่าๆๆๆ แม่ก็เริ่มหันมาค้าขายอาหารกลางวันให้กับเด็กนักเรียน ช่วงนี้ติดโควิด ก็เลยว่าง ก็เลยเข้าไร่แทน ไร่ที่ทำแปลงนี้ก็ถือว่าดีพอใช้เพราะ ไม่ถึงกับเป็นเขาชันมาก

หลังจากที่ไถ่ไร่กันเรียบร้อยแล้ว ก็ต้องรอฝนอีกค่ะ ว่าจะตกไหม มีเคล้าฝนจะตกหรือ อย่างของที่บ้านเนี้ยฝนตกลงมาติดกันสัก2-3วัน ก็เริ่มหารถไถ่หยอดขเมล็ดข้าวโพดกันแล้ว เหมือนฟ้าแกล้งนะคะ พอหยอดเมล็ดข้าวโพดเสร็จ ฝนก็ทำท่าเกเร ไม่ยอมตกที่ไร่คะ จ้องแต่จะตกในหมู่บ้านเอาล่ะทีนี้ ก็ต้องมาลุ้นมาเมล็ดข้าวโพดที่หยอดไปจะขึ้นมาหรือจะต้องหยอดซ่อมกันอีกล่ะทีนี่

อันไหนที่ขึ้นก็ขึ้นมาสวยงาม อันไหนตายก็ต้องซ่อมหยอดกันใหม่ พอฝนทิ้งช่วงห่างต้นข้าวโพดน้อยก็ทำท่าจะเหี่ยวเฉา จะรอดไม่รอดล่ะทีนี้ ส่วนจะใช้น้ำในคลองก็ไม่ต้องหวังกันเลย เพราะมีน้อยนิดเดียว แต่พอร้อนจัด ก็จะตกลงมาสักที เนี้ยแหล่ะคะชีวิตชาวไร่

ก็จะให้ลองดูสักปี ถ้าไม่ไหวก็ต้องหยุดค้าขายดีกว่า เราไม่มีหนี้สิน อยู่แบบพอเพียงเราก็อยู่ได้สบายจริงไหมค่ะเพื่อน