You are viewing a single comment's thread from:
RE: ขอบคุณความจน...เพราะความจน ในครั้งนั้น ทำให้เรา เป็นเรา ในวันนี้...
ที่สุดของที่สุด คือกินมาม่า หนึ่งซอง หักครึ่งกินเช้าเย็นอยู่สามเดือนครับ น้ำปะปาคือน้ำที่อร่อยที่สุดในสามเดือนเลยครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ที่สุดของที่สุด คือกินมาม่า หนึ่งซอง หักครึ่งกินเช้าเย็นอยู่สามเดือนครับ น้ำปะปาคือน้ำที่อร่อยที่สุดในสามเดือนเลยครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ต้องเป็นช่วงวัยเรียนแน่ๆ ใช่มั๊ยคะ?....เรามีที่สุดของที่สุดตั้งหลายครั้งค่ะ ครั้งนึงจำได้ว่าตอนสิบขวบ...หลังจากที่เพื่อนบ้านเก็บเกื่ยวข้าวเสร็จหมดแล้ว เราก็พาน้องๆ หิ้วกระสอบปุ๋ย ไปเก็บข้าวเปลือกที่ล่วงตามพื้น เอามาตำในครกไม้อันใหญ่ๆ เพื่อแยกเปลือกออก เพราะถ้าให้โรงสีข้าวทำ เขาก็จะแบ่งเอาข้าวเราไปเป็นค่าจ้างสีข้าว เราก็จะไม่เหลืออะไรเลย...ได้ข้าวมานิดหน่อยก็ต้องประหยัด เอามาต้มใส่น้ำเยอะๆ แล้วโรยเกลือ ซดคนละถ้วย 555...กินเพื่ออยู่จริงๆ ไม่ใช่อยู่เพื่อกิน...