My family

ภาพจากบริเวณดอยหลวงเชียงดาว ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาใดๆ

**สวัสดีเพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคนครับ ... ทักกันอีกโพสต์ วันนี้เป็นวันที่ขี้เกียจ อีกวัน และเริ่มสะสม ต่อเนื่องทุกวัน หลายวันมานี้ แรงจูงใจ ในการเขียนเริ่มไป แต่อาจจะเป็นร่างกายเหนื่อยล้า บวกกับภาพที่ใช้เริ่มๆ ไม่มี

🖊️ การที่ไม่สะดวกที่จะเดินทาง ไปไหนมาไหน จะทำอะไรแต่ละที ก็ไม่อิสระ ในยามที่โรงเรียนปิด ต้องหอบกระเตงลูก กระเตงหลาน ไปไหนมาไหนตลอด ค่อนข้างยาก ในการควบคุม

🖊️ โดยเฉพาะในตอนนี้ ที่ไม่ได้ฝึกกิจกรรมบำบัด มาเป็นเดือนกว่า เพราะพิษโควิด19 ลูกชาย ที่เป็นออทิสติก อาการเดียวดี เดียวร้าย ตลอดเวลา เรียกว่าอารมณ์สวิงขึ้นสวิงลง บทเค้าจะร้าย ร้องไห้อะละวาดเสียงเป็นครึ่งชั่วโมง หนักสุด ก็มีทำร้ายคนอื่นบ้าง แต่ไม่รุนแรง

🖊️ นับวันรอให้โรงพยาบาล เปิดแผนกกิจกรรมบำบัด เพื่อคุณหมอฝึกทักษะ กระตุ้นระบบประสาท ของเค้าให้เร็วที่สุด จะได้รับการบำบัดต่อเนื่อง

🖊️ ทุกวันเค้าจะมีหลานสาว ซึ่งอายุขวบครึ่ง เป็นคู่เล่น แม้ลูกชายจะอายุ ย่างเข้า 10 ขวบในปีนี้ แต่อายุสมอง ที่หมอประเมินได้ ยังไม่ถึงขวบดี ทำให้เค้าเป็นคู่เล่น กับลูกชาย เหมือนเด็กเล็กเล่นกัน

🖊️ กิจกรรมยามว่างในแต่ละวัน ที่เด็กเล่นกัน จะให้ดูมือถือ แค่ครึ่งชั่วโมงแล้วหยุด ไปวิ่งเล่นในบ้าน บางทีก็เสริมทักษะต่อบล็อก ร้อยลูกปัด เล่นบอล ส่วนยามเย็นก็ปล่อยวิ่งเล่นเหมือนเดิม ไม่ก็วิ่งกลางทุ่งนา แล้วพบกันใหม่วันพรุ่งนี้ ขอบคุณครับ