Sevdiklərinizi sevməyi sabaha saxlamayın.

Yenə bir çinli, amma bu dəfə bir amerikalı ilə söhbət edirmiş. Amerikalı ironik tərzdə çinliyə deyir ki, o məzarların üstünə düyülər qoyursunuz ha, ölülərinizin o düyüləri nə vaxt yeməyini gözləyirsiniz? Çinli başını qaldırmadan cavab verir ki, siz məzarların üstünə çiçək qoyursunuz ha, ölüləriniz o çiçəkləri nə vaxt iyləyəcəklərsə bizim ölülər də düyüləri o vaxt yeyəcəklər.
Gec qaldığımız şeylər var. Sevgidə ihmal etdiyimiz, bu gün vaxtım yoxdu, sabah mütləq arayacam, görüşəcəm, könlünü alacam, barışacam - deyə ertələdiyimiz şeylər. Mənə görə həyatın ən böyük faciəsi elə bu həyatımızda yaşadığımız " keşkə" adlı qorxunc hissin böyüklüyü ilə ölçülür. İki cür "keşkə" var: keşkə yapsaydım və keşkə yapmasaydım. Sizi bilmirəm, mənə görə birinci daha acı vericidi. Qəlbimizdən keçib də etmədiklərimiz, ürəyimizə zülm etdiklərimiz. İnsanlar gündüzlər beyinlərinin, gecələr isə qəlblərinin mühakiməsində olarlar.Ertələməməli: ata- anaya sevgini, övlada sevgini, bizi sevənlərə qarşılıq verməli olduğumuz sevgini, ətrafımızda olub, bizi gülümsədən hər nə varsa onlara olan sevgini. Və ən başlıcası özümüzə olan sevgimizi heç ertələməməli...