The Steem Diary Challenge #1 - Dear Diary

Merhaba Günlük

Bugünlerde moralim gerçekten bozuk, hem ülkemizin hem de Dünya'nın içinde bulunduğu bu ekonomik kriz, ayrıca yaşam konforundaki zorluklar, herkesi olduğu gibi beni de zorluyor.

Bugünlerde sürekli düşündüğüm şey, bu hastalıktan önce hayatımızın ne kadar güzel olduğu ve bunun farkında olmayışımız.

Meğer sokakta özgürce gezmek ne kadar da güzelmiş ama kıymetini bilmiyormuşuz.

Özellikle hafta sonları uygulanan sokağa çıkma kısıtlaması beni gerçekten çok ama çok zorluyor.

Bugünleri kişisel gelişimimi ilerletmek ve internette değişik şeyler okuyarak geçirmeye çalışıyorum.

Aile büyüklerimi özledim lakin taşıyıcı olabileceğim endişesiyle onları ziyaret edemiyorum, bunun onların iyiliği için olduğunu düşünerek sabretmeye çalışıyorum.

Aslında beni daha çok endişelendiren hayatımızın bir daha eskisi gibi olmayacağının söylenmesi.

Maalesef bunun olmaya başladığını görüyorum çünkü Kabin Memuru Kız Arkadaşım ücretsiz izne çıkarıldı ve sanırım Havacılık, Turizm, Taşımacılık, Hizmet Sektörü,uzun lafın kısası her sektör bundan fazlasıyla etkilenecek.

Kötümser de olmak istemiyorum ama 2. dalga geleceğinin söylentisi de beni ümitsizliğe itiyor.

Umarım başta ülkem olmak üzere tüm insanlık bunu en hafif şekilde atlatır.

Sevgili Günlük, şimdilik anlatacaklarım bunlar, sana içimi dökmüş oldum. Teşekkür ederim.

Son olarak da çok sevdiğim Ortaköy'ün salgın öncesinde çektiğim fotoğrafını seninle paylaşmak istiyorum.