عبور یک سیارک نسبتاً بزرگ از مجاورت زمین
این سیارک، که 2010 WC9 نام دارد، روز سهشنبه تقریباً از فاصلهی ۲۰۳٬۰۰۰ کیلومتری زمین (یعنی تقریباً نصف فاصلهی بین زمین و ماه) عبور کرد.
قطر برآورد شدهی این سیارک بین ۶۰ تا ۱۳۰ متر است. کارشناسان میگویند که این یکی از نزدیکترین موارد عبور سیارکی به این بزرگی از مجاورت زمین است.
Image credit: pixabay
البته باید دانست که این ابعاد در مقایسه با سیارکهایی که در کمربند سیارکی وجود دارند، چیزی محسوب نمیشود. مثلاً بسیاری از این سیارکها نزدیک یک کیلومتر قطر دارند. با این حال، آن سیارکها خطری برای زمین ایجاد نمیکنند.
این سیارک نخستین بار در سال ۲۰۱۰ بهوسیلهی پروژهی فضایی CSS (پیمایش آسمان کاتالینا) رصد شد که وابسته به برنامهی رصد اشیای نزدیک زمین (NEOO) سازمان ناسا است. اما برای مدت هشت سال خبری از این سیارک نبود و به اصطلاح «گم شده بود». تا اینکه یک هفتهی پیش دوباره سر و کلهی آن پیدا شد.
این سیارک با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیست، ولی با یک تلسکوپ کوچک میشد آن را بهصورت نقطهی روشنی مشاهده کرد. سرعت حرکت این سیارک ۴۶٬۱۱۵ کیلومتر بر ساعت است.
این دومین بار است که در ماههای اخیر یک سیارک از مجاورت نزدیک زمین عبور میکند. در ماه آوریل، یک سیارک که تقریباً به اندازهی یک زمین فوتبال بود، از نزدیک زمین عبور کرد. سیارک مذکور که 2018 GE3 نام داشت، تنها یک روز قبل از عبور آن از نزدیکی زمین کشف شد.
خیلی وقتها اتفاق میافتد که سیارکها از نزدیکی زمین عبور میکنند، ولی اکثر آنها خیلی کوچکاند. معمولاً بعید است که اینها برای زمین مشکلی ایجاد کنند. اکثر آنها به محض اینکه وارد جو زمین شدند، بر اثر اصطکاک هوا خُرد میشوند. البته در هر حال، ضرورت دارد که حرکات آنها همواره ردیابی شود.
تعداد زیادی سیارک و دنبالهدار در منظومهی شمسی وجود دارند، و بههیچوجه نمیتوان مسیر همهی آنها را پیشبینی کرد، ولی دانشمندان تلاش خود را برای این کار به عمل میآورند. گرچه احتمال برخورد پایین است، ولی دانشمندان سعی میکنند حتیالامکان تعداد بیشتری از اشیای نزدیک زمین را شناسایی کنند، بهطوریکه اگر یکی از آنها خطر برخورد با زمین داشته باشد، دربارهی آن اقدامی انجام دهند.