ΠΕΡΙ ΘΑΥΜΑΤΩΝ...

Έχουμε διαβάσει δεκάδες άρθρα περί θαυμάτων στο διαδίκτυο. Κατά την ταπεινή μου γνώμη όμως.. το καλύτερο βρίσκεται εδώ.

Προς το τέλος του άρθρου διαβάζουμε: «..η Ορθοδοξία, μας καλεί να αποδεχτούμε την παρουσία των Θαυμάτων στη ζωή μας, μόνο ως αποτέλεσμα της Πίστης μας στο Θεό και όχι ως προϋπόθεση για να πιστέψουμε.»

Σαφώς και πιστεύω ότι το πρώτο μας βήμα, στην εξέταση και διερεύνηση τέτοιων θεμάτων, πρέπει να περνάει από το φίλτρο του σκεπτικισμού. Οι απάτες που καραδοκούν να αμαυρώσουν μια καλή φήμη ή ακόμα και ένα πραγματικό θαύμα εν τη γεννέσει του (ψεύτικα και πρόσθετα φτιασιδόματα δηλαδή, απατηλός εξωραϊσμός) είναι πολλές. Το μόνο που καταφέρνουν στο τέλος, αν αποκαλυφθούν, είναι να απομακρύνουν τον κόσμο από την πίστη και να υποβιβάζουν, προς χαρά των εχθρών της Ορθοδοξίας, τα θρησκευτικά θέματα σε επίπεδο τουλάχιστον γραφικότητας αν όχι "χριστιανο-ταλιμπανισμού".

Ευτυχώς όμως που πολλές φορές η επιστήμη έρχεται και ομολογεί το θαύμα.

Στην περίπτωση της εκκλησούλας της Αγ.Θεοδώρας στη Μεγαλόπολη, ερευνούσα για πολλές ώρες στο διαδίκτυο, για να μπορέσω να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να αποτελεί θαύμα μια τέτοια κατάσταση. Η απάντηση ήρθε όταν έπεσα σε μία έρευνα που διεξήχθει από ένα πανεπιστήμιο της Πάτρας, μεταξύ ενός καθηγητού φυσικής και ομάδας μαθητών του που είχαν επεκταθεί και σε θέματα βιοχημείας. Επισκέφτηκαν λοιπόν, καθηγητής και μαθητές, το εκκλησάκι, εξέτασαν όσο μπόρεσαν το φαινόμενο και κατέληξαν στο ότι: Τα δέντρα έχουν και παραέχουν ρίζες. Είναι απλωμένες κάτω από τα κεραμίδια και μέσα στους τοίχους, σε νηματοειδή μορφή, και έχει γίνει μία πρωτοφανής ενσωμάτωση χλωρίδας και δομικών υλικών, σε ένα ενιαίο σύστημα αλληλοϋποστήριξης και αντοχής.

Το «γιατί», «γιατί τότε» (προηγηθέντων των θρύλων για την εξέλιξη του τοπίου και σε σχέση με τον βίο της Αγίας και ό,τι ακολούθησε), «γιατί εκεί», «γιατί να γίνει» και πολλά άλλα «γιατί».. εξακολουθούν μέχρι σήμερα για πολλούς άλλους επιστήμονες που πήγαν και είδαν και ερεύνησαν.. να εντάσσονται στη σφαίρα του Θαύματος εκ Θεού. Πώς γίνεται από μόνο του, ένα τέτοιο αλληλο-υποστηρικτικό σύστημα χλωρίδας και δομικών υλικών, να ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ;

Και μάλιστα ένα παλιό πέτρινο εκκλησάκι και 17 πλάτανοι φυτρωμένοι στα κεραμίδια του να καταλήξουν να βοηθούν, το μεν τα δέντρα να στέκουν πιο γερά και πιο σταθερά απ'οτι στο υπερβολικά λασπώδες και ασταθές υπέδαφος της περιοχής, τα δε δέντρα να διπλασιάζουν τα χρόνια αντοχής του κτίσματος;..

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν εδώ.. ότι ο Θεός κάνει θαύματα, όχι με το γάντι του μάγου, αλλά με επιστημονικό! Και επίσης.. με ταπεινότητα, σιωπηλά, διακριτικά, χωρίς ανάγκη αυτοπροβολής.

Δεν Έχει ανάγκη τα εφέ, δεν επιδιώκει τον εντυπωσιασμό. Αυτά είναι χαρακτηριστικά σκοτεινών ενεργειών και δυνάμεων. Τέτοιου είδους δυνάμεις είναι που αιωρούν κάποιους γκουρού και οι άμοιροι νομίζουν πως ανέπτυξαν κλειδωμένες δυνατότητες του νου. Τέτοιου είδους είναι και αυτές, που μέσω διασήμων "μάγων" τύπου Κόπερφιλντ, Κρις Έιντζελ ή και Αγίου Κυπριανού (ο οποίος αφού μετανόησε άγιασε και μάς δίδαξε πολλά η προσωπική του ιστορία) μπορούν να σού εμφανίσουν σε ένα τραπέζι -τσαφ!- ένα καρβέλι ψωμί, κάτω απο τα φώτα της τηλεόρασης. Το καρβέλι όμως αυτό θα είναι μια αυταπάτη, μια στρέβλωση των αισθήσεων, ένα ολόγραμμα ή, το πολύ πολύ, ύλη που μασιέται αλλά δεν τρέφει, ή είναι άγευστη και σίγουρα επικίνδυνη προερχόμενη από εκτοπλασματικούς-εξωδιαστατικούς χώρους που δεν έχουν καμιά δουλειά να βρίσκονται στο στομάχι σου.

ΚΩΣΤΑΣ-ΤΑΥΡΟΣ

«Τα θαύματα δεν είναι αντίθετα στη φύση, αλλά αντίθετα σ’ αυτά που ξέρουμε για τη φύση»

Άγιος Αυγουστίνος, 354-430

«Τα πραγματικά θαύματα κάνουν λίγο θόρυβο»

Αντουάν ντε Σαιν-Εξπερύ, 1900-1940, Γάλλος συγγραφέας

«Τα θαύματα επί της γης είναι οι νόμοι του ουρανού»

Ζαν-Πωλ Ρίχτερ, 1763-1825, Γερμανός συγγραφέας

https://diodotos-k-t.blogspot.com/2019/04/blog-post_7.html