"El Camilo: Breaking Bad film" - ciężko odgrzewany kotlet legendarnego serialu

Ileż to osób czekało na ten dzień. 11 października miał zadebiutować film, który miał być uzupełnieniem historii rodem z najsłynniejszego gangsterskiego serialu tej dekady pt. „Breaking bad”. Niestety, już od początku filmu widać, że coś się nie będzie kleić. Że ma to być bardziej dodatkowy fanowski epizod niż realnie pociągająca opowieść, którą równie dobrze może obejrzeć osoba, która serialu nie oglądała.

Pierwsze co rzuca się w oczy to przerażająca nuda. Kadry ślamazarzą się w nieskończoność i twarz Jessego pokazywana na każdy kadrowy sposób ma nam chyba ukazać zmęczenie życia bohatera. Ale to wiemy, bo oglądaliśmy finał serialu. Miał coś z głową, też wiemy. Więc może coś więcej? No niestety nie. Dzięki Bogu mamy akcję retrospekcję, dzięki której nieco nabieramy ogłady i coś się w niej dzieje. To znaczy ludzie źle przetrzymują gościa, by ten dla nich gotował. I mają go w poważaniu. Ale nie za bardzo trzyma się to kupy.

Celem filmu jest to, by główny bohater po prostu znikł. I tak naprawdę możemy to zamknąć w 20 minutach. Niestety ciągnie się to w różnych (niektórych niezłych) epizodach do nieskończoności. Bohaterowie są plastikowi, przewidywalni. Samo podejście do działań głównego mistrza opowieści też daje nam niemało do myślenia. Jego nielogiczne decyzje rodzą poczucie zażenowania.

Po pierwszej godzinie czekałem tylko na koniec filmu. Głupia sprawa, bo cały czas człowiek żył nadzieją, że w końcu się coś wydarzy. Ale nie. Jakoś nie wyszło.

Film „El Camilo” to kolejna filmowa porażka Netflixa. Zastanawiające jest to, jak mocno udało się tej korporacji rozeznać w świeci seriali, a jak kiepsko dają sobie radę na podwórku filmowym. Dziwna sprawa. No może konkurencja, która nadchodzi wielkimi krokami, kopnie włodarzy tej platformy tam gdzie się da i się jakoś ogarną. Nie ilość, ale jakość!

Zgłaszam do @Tematygodnia nr 77, temat 3