Bieganie jest nudne

Zrobiło się ciepło, wiosennie, słonecznie i jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki na obwodnicy mojego miasta pojawili się biegacze! Ze słuchawkami dla biegacza na uszach, w specjalnych okolarach przeciwsłonecznych biegacza, z etui na smartfona dla biegacza na ramieniu, w obcisłych spodniach dla biegacza i bluzach termicznych dla biegacza, pachnący dobrymi perfumami z wyższością profesjonalistów i nierzadko pogardliwym uśmiechem, mijają mnie na trasie.

Stare dresy, które lubię i są ze mną od lat i stare buty do biegania wykonane dawno temu ze świetnych jakościowo materiałów tak, że spokojnie wystarczają do moich treningów. Brak modnego smartfona z odpalonym Endomondo. Te drobne szczegóły obniżają moje notowania w rankingu profesjonalnej atrakcyjności na nagle zapełnionej biegaczami obwodnicy... To się rozpisałem... Reasumując łachy i gadżety formy za Ciebie nie zrobią więc bawi mnie to czego każdej wiosny doświadczam i poprawia humor. :)

Dobra nieistotne, żeby nie było, że się czepiam ludzi, którzy nagle pokochali bieganie, kochać każdy przecież może! Miłość do innego człowieka może pojawić się znienacka, miłość do biegania również. :)

Skąd przyszła moda na bieganie ? Nie mam pojęcia. Mnie wciągnęły dawno temu biegi na orientację potem żeby się sprawdzić pobiegłem kilka razy komercyjny Runmageddon i kilka razy dychę po asfalcie w mieście. Odkopałem w szafie pudełko ze stertą pamiątkowych medali i koszulek okolicznościowych z biegów. Kiedy patrzyły na mnie beznamiętnie pustym spojrzeniem z pudła dotarło do mnie, że nic dla mnie właściwie nie znaczą. Cenniejsze są wspomnienia... Czołgałem się pod drutem kolczastym i na moment uniosłem wyżej głowę, nawet nie poczułem jak drut przecina mi skórę na głowie, dopiero krew zalewająca mi oczy dała sygnał, że coś jest nie tak. Super ludzie z Ratownictwa Medycznego pojawili się znikąd, założyli mi opatrunek i pobiegłem dalej.

Na punktach kontrolnych i przeszkodach ludzie pytali mnie czy wszystko w porządku? a ja mówiłem, że to taka charakteryzacja na bieg. Takie małe kłamstwo, żeby tylko nie zdjęli mnie z trasy. :D . Na mecie czekał na mnie jeden z ratowników, zmienił mi opatrunek i wysłał do domu na SOR żeby dokładniej mnie obejrzeli i zaszczepili na tężec... Bezcenne wspomnienia.

Ludzie biegają różne imprezy dyszki, półmaratony, maratony, nocne i wojskowe, po górach i po asfaltach, mikstowy teren, ultrmaratony itd.

Ja dziś chciałem napisać o biegu, którego w tym roku nie ukończył żaden ze startujących w nim zawodników. Nazywany jest "biegiem, który zjada swoje dzieci" a mowa o ultramaratonie Barkley Marathon, który od 33 lat odbywa się na terenie Frozen Head State Park w stanie Tennessee.

Na przełomie marca i kwietnia 40 śmiałków próbuje zmierzyć się z liczącą ok. 100 mil ( 160 km) trasą i 60 godzinnym limitem. Bieg w górzystym i lesistym terenie w zmiennych warunkach pogodowych. Trasę biegu wyznacza mapa i kompas, zawodników dziesiątkują kontuzje, niekończące się mordercze podbiegi, dziki, niedostępny teren i zmienna pogoda. Ostatecznym eliminatorem jest czas - limit 60 godzin, czas który od początku jest największym obok trudnego terenu przeciwnikiem biegaczy.

Nic więcej Wam nie powiem. Każdy kto chciałby dowiedzieć się więcej ciekawostek o tym biegu - a jest ich kilka. Znajdzie w sieci więcej ciekawych informacji na temat Barkley Marathon.

Nie biegam bo lubię, bieganie jest nudne. Biegam dla zdrowia, lepszego snu i by nakarmić swoje wewnętrzne zwierzę. :)