Zdarzyło to się... 47 lat temu, czyli o cudownie ocolonej z katastrofy lotniczej

Serbska stewardesa Vesna Vulović przeżyła upadek z wysokości 10 160 metrów po tym, jak w samolocie, którym leciała, eksplodowała bomba. Wydarzanie to miało miejsce w dniu 26 stycznia 1972 roku nieopodal Czechosłowackiego miasteczka Srbska Kamenica. Co prawda wyczyn Vesny nie był zamierzony i zapewne nikt z własnej woli nie spróbuje go pobić, ale znalazł uznanie twórców księgi rekordów Guinnessa "za upadek bez spadochronu z największej wysokości", stosowny certyfikat wręczył stewardesie Sir Paul McCartney podczas ceremonii w 1985 roku.

Samolot pasażerski jugosłowiańskich linii lotniczych Jat Airways (od 2013 roku Air-Serbia), z 22-letnią stewardesą Veną Vulović i pięcioma innymi członkami załogi oraz 22 pasażerami na pokładzie, wykonywał lot rejsowy nr 367 ze Sztokholmu do Belgradu, międzylądowaniem w Kopenhadze, gdy według oficjalnego raportu nastąpiła eksplozja bomby w samolocie nad terytorium Czechosłowacji. Podłożenie bomby w samolocie komunistyczne władze jugosłowiańskie przypisywały chorwackiej organizacji nacjonalistycznej Ustaša. Wybuch bomby nastąpił na wysokości ponad 10 kilometrów, eksplozja oderwała dziób i podzieliła samolot McDonnell Douglas DC-9-32 na dwie części. Szczątki maszyny spadły w okolicach miejscowości Srbska Kamenica, a Vesna Vulović była jedyną osobą, która przeżyła tę katastrofę.

W wyniku upadku doznała wielu obrażeń, między innymi pęknięcia czaszki, złamania trzech kręgów, w tym jeden całkowicie zmiażdżony, co spowodowało tymczasowy paraliż od pasa w dół oraz złamania obu nóg. Była w śpiączce przez 27 dni. Gdy się wybudziła, to opowiedziała, że życie zawdzięcza Bruno Honke - człowiekowi, który ją znalazł na miejscu katastrofy, w czasie II wojny światowej był on sanitariuszem w armii niemieckiej, wiedział jak unieruchomić Vensę na miejscu zanim zjawią się profesjonalne służby medyczne. Uważała, że Honke nie tylko uratował jej życie, ale jemu zawdzięcza, że po długiej rehabilitacji mogła odzyskać władzę w nogach i zacząć chodzić.

Po odzyskaniu Vesna Vulović sprawności wróciła do pracy w linia lotniczych Jat Airways, ale w obsłudze naziemnej, traktowana była jak bohater narodowy, a jej reputacja "zimnowojennej bohaterki" sięgała Związku Radzieckiego i innych państw Układu Warszawskiego. Z rąk jugosłowiańskiego przywódcy Josipa Broz Tito otrzymała odznaczenie państwowe. W Jet Airways pracowała aż do 1990 roku, kiedy to została zwolniona za publiczne krytykowanie prezydenta Serbii Slobodana Miloševića. Prawdopodobnie gdyby nie sława i szacunek jakim się cieszyła w społeczeństwie za publiczne krytykowanie prezydenta skończyłaby w więzieniu, ale tak się nie stało.

Do końca życia uważana była za bohaterkę w całej byłej Jugosławii. Odgrywała aktywną, ale mało znaczącą rolę w polityce, protestując przeciwko serbskiemu nacjonalizmowi. Zmarła samotnie w swoim mieszkaniu w Belgradzie w grudniu 2016 roku, w wieku 66 lat.

Ponad trzydzieści lat po katastrofie pojawiła się konspiracyjna teoria, że to czechosłowackie MIG-i zestrzeliły omyłkowo samolot, a następnie władze komunistyczne zatuszowały tę sprawę przypisując winę chorwackiej organizacji nacjonalistycznej Ustaša. Według czeskiego dziennikarza śledczego Pevela Theinera i niemieckiego korespondenta Petra Hornung-Andersena, którzy przeprowadzili swoje śledztwo ponad trzydzieści lat po katastrofie, jugosłowiański samolot został prawdopodobnie pomylony z samolotem nieprzyjaciela przez czechosłowackich pilotów, oraz, że samolot został "zestrzelony" na dużo niższej wysokości niż oficjalnie się podaje. A cudowne ocalenie stewardesy zostało wykorzystanie przez tajne służby czechosłowackie i jugosłowiańskie do zatajenia całej sprawy. Niestety dziennikarzom nie udało się dotrzeć do niepodważalnych dowodów, a ustalenia jakie przedstawili na konferencji prasowej zostały skomentowane przez Czeski Urząd Lotniczy jako spekulacje i poszukiwanie sensacji.