Ostatnio obejrzałem #25 - "Fyre: Najlepsza impreza, która nigdy się nie zdarzyła"

Jak to doskonale ujął @kusior "różnorodność produkcji na Netflixie chyba nie przestanie mnie zaskakiwać...", ja mam podobne wrażenie, moim zdaniem każdy znajdzie na tej platformie produkcje które przypadną mu do gustu. Osobiście zasmakowałem w produkcjach dokumentalnych, każdy kto choć raz przeglądał ofertę zauważy, że jest ich bez liku, można wybierać i przebierać, żeby tylko znaleźć czas na obejrzenie wszystkich.

Myślę jednak, że warto obejrzeć ostatnio dodany film dokumentalny "Fyre: Najlepsza impreza, która nigdy się nie zdarzyła" w reżyserii Chris Smith. Film co prawda opowiada historię wielkiego przekrętu, którego autorem był Billy McFarland uznawany za geniusza nowych technologi, ale dużo mówi o nas samych we współczesnym świecie. Billy McFarland wspólnie z Ja Rule wymyślili aplikację FYRE, która miała ułatwiać bezpośredni kontakt z artystami i zespołami, a przede wszystkim umożliwiać rezerwowanie wykonawców na imprezy i wydarzenia prywatne. Twórcy określali aplikację mianem Ubera dla artystów.

Tego w filmie nie powiedziano, ale można przypuszczać, że od samego początku aplikacja była tylko przykrywką do przekrętu, który planowali. Nie od dziś wiadomo, że tak zwani influenserzy mediów społecznościowych są współcześnie traktowani przez branże reklamowe jako niewyczerpane źródła dość taniej reklamy. Nie inaczej było w przypadku McFarlanda, zauważył potencjał 250 najbardziej wpływowych influenserów, z którymi się skontaktował w sprawie promocji festiwalu FYRE, który miał się odbyć na bezludnej wyspie na Morzu Karaibskim używanej przez Pablo Escobara do przerzutu narkotyków do Stanów Zjednoczonych.

Festiwal miał być niezwykle ekskluzywny, tylko wyselekcjonowane 10 tysięcy osób w tym wielu celebrytów miało wziąć w nim udział. Nakręcono film reklamowy z topowymi modelkami, a następnie w tym samym czasie 250 wpływowych influenserów umieściło na Instagramie pomarańczowy kwadrat z hashtagiem #fyrefestival i adresem strony internetowej, gdzie zainteresowani mogli kupować bilety na festiwal w bardzo wygórowanych cenach. Wszystko usprawiedliwiane było ekskluzywnością tego festiwalu. Infuenserzy jako zapłatę za te jedno zdjęcie umieszczone na Instagramie mieli otrzymać zapłatę w postaci darmowych biletów na festiwal dla siebie i trojga przyjaciół, których zabiorą ze sobą.

Wszystkie bilety zostały sprzedane niemal w ciągu tygodnia, dopiero w tym momencie McFarland i jego wspólnicy zaczęli podejmować różne działania, które miały doprowadzić do tego, żeby festiwal się odbył. Ponieważ w reklamie użyto stwierdzenia, że wyspa gdzie odbędzie się festiwal należy do McFarlanda, co nie było prawdą, to prawowity właściciel odmówił dalszej współpracy, oszuści musieli wyszukać inną wyspę, padło na Wielką Exuma, jedną z większych wysp Bermudów. Pomimo, że Billy McFarland stara się sprawiać wrażenie, że festiwal się odbędzie i będzie niezwykle luksusowy jak go reklamowano, to raz po raz pojawiają się w internecie przecieki z Bermudów świadczące, że jest wręcz przeciwnie.

Setki bogatych amerykanów było w międzyczasie bombardowanych mailami, żeby wykupić dodatkowe usługi, które zapewnią im świetną bezstresową zabawę. Pierwsze rozczarowanie czekach ich już na lotnisku, gdzie miał czekać na uczestników prywatny samolot, jak się okazało nie będzie to kilkuosobowa Cessna tylko wyczarterowany i przemalowany w barwy festiwalu ogromny Boeing, który miał przetransportować setki ludzi na wyspy. Po wylądowaniu już jest tylko gorzej, okazuje się, że zamiast przestronnych ekskluzywnych bungalowów z widokiem na morze czekają na uczestników przemoczone namioty z równie przemoczonymi materacami do spania, używane w przypadku klęsk żywiołowych. Panuje powszechny chaos, w końcu Billy McFarland decyduje się ogłosić, że festiwal został odwołany.

Oprócz tysięcy uczestników, którzy zapłacili po kilka tysięcy dolarów za prawo udziału w festiwalu, oszukano również setki pracowników, którzy tygodniami pracowali przy tworzeniu iluzji, zarówno lokalnych, którym po prostu nie płacono, jak i ściągniętych ze Stanów specjalistów, którzy często zainwestowali w festiwal swoje pieniądze.

Przedstawiony film pokazuje nam obraz społeczeństwa konsumenckiego, gdzie nie liczą się rzeczywiste potrzeby, ale chęć wyróżnienia się w szarym tłumie, gdzie nie ma problemu ze znalezieniem ludzi gotowych zapłacić duże pieniądze za ułudę wyjątkowości. W przytoczonej w filmie wypowiedzi jednego z komentatorów w programie telewizyjnym słyszymy: "co zrobić, tak się odbywa selekcja naturalna". I z tą wypowiedzią zgadzam się w 100 %.

Dokument "Fyre: Najlepsza impreza, która nigdy się nie zdarzyła" ilustruje idealną analogię iluzji mediów społecznych z katastrofą festiwalu Fyre. Niektóre rzeczy są po prostu zbyt dobre, by mogły być prawdziwe, a nawet mogą być fasadą czegoś znacznie gorszego. Jest to ważny dokument, który ma na celu uświadomienie problemów mediów społecznościowych i koncepcji zrozumienia, że nie wszystko złoto co się świeci.