Burza na Twitterze – postępująca degrengolada

Szok! Niedowierzanie!
Światły, wykształcony człowiek umieszcza na Twitterze kontrowersyjną grafikę. Co innym chce przez to przekazać? A może przekaz jest nie tyle ważny co osoba targająca się od dłuższego czasu w niebycie i pragnąca zostać choć na chwilę zauważona, zgodnie z dewizą nie ważne jak się mówi źle czy dobrze ważne, że się istnieje w przestrzeni medialnej. Każdy sposób jest dobry. Zastanawiam się, czy pan Raczek nie ma już nic innego do powiedzenia i musi zniżać się do takiego poziomu, żeby przypomnieć innym o sobie. Jednakże nie chciałbym się zatrzymywać przy jego osobie, wierzcie nie warto, a pragnąłbym zwrócić uwagę na zatrważający proces jaki już dawno temu zaobserwowałem. Poprzednio pisałem o szafowaniu słowem, dzisiaj będzie o szastaniu symbolami w dosłownym słowa tego znaczeniu. Mamy od dłuższego czasu okres, który obfituje w profanacje symboli, ale to tylko jedna ze składowych tego procesu, który prowadzi do degrengolady naszego społeczeństwa. Krytyczne spojrzenie, prześmiewcze wizerunki, humor, wytykanie innym błędów jest potrzebne, a nawet wymagane, jednak są granice, których przekraczać nie możemy i nie chodzi tu nawet o to abyśmy się poruszali w granicach prawa, ale w granicach człowieczeństwa, bo to określa nasz teraźniejszy i przyszły byt.   

Grafika porównującą księdza do Hitlera na Twitterze.
Tomasz Raczek szokuje
Źródło: Twitter/PAP/Radek Pietruszka    

Odnosząc się do grafiki zamieszczonej przez pana Raczka moim celem nie jest obrona kleru, ani atak na filmowego krytyka, nie na tym chciałbym się skupić. Porównanie zastosowane w tym obrazie zaprzecza jakiejkolwiek znajomości historii przez autora tej grafiki, a zastosowana forma ataku jest niewspółmierna do winy. Być może autor chciał nawiązać tym paszkwilem do czasów hiszpańskiej inkwizycji, jednakże kierunek ten wydaje się błędny i nie to miał na celu. Czyżby pan Raczek nie wiedział co oznacza znienawidzony wizerunek przywódcy Trzeciej Rzeszy dla większości Polaków, zwłaszcza dla tych pamiętających okropności tamtych dni. Jak poczuje się Polak, który stracił ojca, matkę, żonę i dzieci w tych trudnych dla naszego narodu czasach? Ogrom win człowieka diabła jest niewspółmierny, nieporównywalny, niezaprzeczalny i porównywanie go z innymi musi być rzeczowo udokumentowane. Dlaczego tak się dzieje? Czy ktokolwiek z nas ma prawo wykorzystywać symbole do uprawiania tak porównawczych zachowań. Historyczny niedostatek? Nie sądzę. Wypieranie ze świadomości polskiego społeczeństwa czasu burz to zamierzone działania. To powolny proces, a ta obrazoburcza kpina jest najlepszym tego dowodem jak zaciera się zło. Uciekający czas pomaga tylko temu procesowi, zabiera pomału żywych świadków historii, którzy doświadczyli czasu diabła i nie będą już mogli zawołać głośno nigdy więcej. Pokolenie autora nie zna tych chwil z autopsji, ale czy to usprawiedliwia ich działania? Człowiek, a tym bardziej Polak, dziejowo skażony i historycznie obarczony cierpieniem powinien rozróżniać zło od dobra i przeciwstawić się postępującemu procesowi historycznej arogancji z którą na każdym kroku mamy do czynienia.    

Źródło i grafika pochodzą z:
https://dorzeczy.pl/kraj/110135/grafika-porownujaca-ksiedza-do-hitlera-tomasz-raczek-szokuje-na-twitterze.html