Diada Nacional de Catalunya - krótkie podsumowanie

Również w tym roku, w dniu Święta Narodowego Katalonii (La Diada de Catalunya), setki tysięcy osób odpowiedziało na wezwanie Narodowego Zgromadzenia Katalonii (Assemblea Nacional Catalana, ANC), wychodząc na ulice Barcelony, aby zamanifestować swoje poparcie dla niepodległościowych dążeń regionu.

11 września jest szczególnym dniem dla Katalończyków. Upamiętniają wtedy wydarzenia z 1714 r. i porażkę dowodzonych przez Rafaela Casanovę obrońców Barcelony, przez dwanaście miesięcy skutecznie odpierających ataki wojsk Filipa V Burbona, dowodzonych przez marszałka Francji, szkockiego księcia Berwicka. Tamtego dnia dla Katalończyków zakończyła się hiszpańska wojna o sukcesję, skutkując utratą wszelkiej autonomii, jaką przez wieki charakteryzował się ten region. Nieprzypadkowo zatem właśnie La Diada jest najważniejszym świętem w proniepodległościowej kampanii zwolenników dążeń emancypacyjnych.

We wtorek 11 września 2018 r. ­około milion osób wypełniło po brzegi najdłuższą i największą arterię stolicy Katalonii, Avinguda Diagonal, tworząc wielobarwną mozaikę, w której można było dostrzec tysiące senyer (flag Katalonii), estelad (niepodległościowych flag Katalonii), transparentów z hasłami poparcia dla niepodległości regionu i utworzenia suwerennej Republiki Katalonii („Independència”, „Construïm República”), czy też – po raz pierwszy podczas tego rodzaju demonstracji – żółte wstążki, oznaczające wyrazy solidarności z katalońskimi więźniami politycznymi („Llibertat presos polítics”), którzy od blisko roku są przetrzymywani w aresztach za działania mające na celu oderwanie Katalonii od państwa hiszpańskiego. Tym samym, zwolennicy secesji po raz kolejny udowodnili, że są zdolni do masowej mobilizacji, do wyjścia na ulice celem zamanifestowania swoich poglądów, do policzenia się i „pokazania swojej siły” i determinacji. Co więcej, po raz kolejny pokazali, że są w stanie robić to w sposób pokojowy, na co zwraca uwagę już na pierwszej stronie kataloński dziennik „ARA” w wydaniu z dnia 12 września br.

Gerard Pruna, piszący dla wspomnianego dziennika, zwraca uwagę na to, że ostatnia manifestacja jest dowodem na to, że ruch proniepodległościowy blisko rok po referendum niepodległościowym i Deklaracji Niepodległości w dalszym ciągu utrzymuje sondażową przewagę nad unionistami, oraz że jest gotów przez kolejne tygodnie i miesiące dążyć do celu, jakim jest pełna implementacja wspomnianej Deklaracji, która w dalszym ciągu ma jedynie charakter symboliczny. Niemniej jednak w gronie zwolenników niepodległości daje się zauważyć pewien dwugłos w sprawie proponowanej taktyki działania mającej na celu strategiczny sukces, jakim byłoby utworzenie suwerennej Republiki Katalonii. Zdaniem Pruny dojście do porozumienia między różnymi skrzydłami ruchu niepodległościowego (l’independentisme), symbolizowanymi przez ANC, Òmnium Cultural i Komitety Obrony Republiki (Comitès de Defensa de la República, CDR) stanowi obecnie jedno z największych wyzwań stojących przed katalońskimi independentystami, obok uzyskania międzynarodowego poparcia dla katalońskich dążeń niepodległościowych czy doprowadzenia do uwolnienia więźniów politycznych.

Nadchodzące tygodnie z pewnością nie przyniosą definitywnego rozstrzygnięcia „sprawy katalońskiej”, niemniej jednak warto w dalszym ciągu obserwować i monitorować sytuację, mając w pamięci obrazy zarejestrowane 11 września na barcelońskiej Avinguda Diagonal.

• Zdjęcia pochodzą ze strony internetowej katalońskiego dziennika „ARA”.
• Po więcej informacji dotyczących Katalonii zapraszam na mój profil na Steemit!