78. rocznica śmierci Lluísa Companysa
Dziś mija dokładnie 78 lat od śmierci jednego z dawnych przewodniczących katalońskiej Generalitat i najbardziej znaczących przedwojennych katalońskich polityków, Lluísa Companysa. Odegrał on niemałą rolę w historii Katalonii, w szczególności w latach 30. XX w., tj. w czasach II Republiki, starając się o to, by Katalonia nie tylko uzyskała daleko idącą autonomię, ale i niezależność.
14 kwietnia 1931 r. o godzinie 13:30 brał udział w ogłoszeniu powstania Republiki Katalońskiej (República Catalana), jako państwa składowego Federacji Iberyjskiej (lub Hiszpańskiej) przez Franceska Macià (przywódca lewicowej, nacjonalistycznej partii republikańskiej Esquerra Republicana de Catalunya, ERC), na głównym balkonie budynku Ajuntament na Plaça Sant Jaume w Barcelonie.
Z kolei o ósmej wieczorem dnia 6 października 1934 r. Companys proklamował niezależne Państwo Katalońskie Hiszpańskiej Republiki Federalnej (Estat Català de la República Federal Espanyola). Nie spotkało się to z przychylną reakcją rządu w Madrycie, który w odpowiedzi rozkazał armii ostrzelać siedzibę Generalitat, co zmusiło Companysa do wycofania się ze złożonej deklaracji już 7 października o szóstej rano. Następnie został on aresztowany i postawiony przed sądem, otrzymując wyrok trzydziestu lat więzienia, z którego wyszedł już na początku 1936 r. po wygranej Frontu Ludowego w wyborach do Kortezów Generalnych. Republikański rząd już 23 lutego przywrócił Generalitat, a na jego czele stanął powracający z więzienia Puerto de Santa María Companys.
Po zakończeniu hiszpańskiej wojny domowej wielu działaczy politycznych udało się poprzez Pireneje na emigrację do Francji. Znalazł się wśród nich także Companys, który nie uniknął śmierci z rąk nowej władzy – w 1940 r. został przez Gestapo odszukany we Francji i następnie wydany Hiszpanii, gdzie na rozkaz gen. Franco rozstrzelano go w barcelońskiej twierdzy Montjuïc 15 października 1940 r. Przed śmiercią miał wypowiedzieć słynne słowa: „Będziemy cierpieć, będziemy walczyć, zwyciężymy!” („Tornarem a sofrir, tornarem a lluitar, tornarem a vèncer!”).
Po upadku dyktatury Franco wielu Katalończyków, w szczególności zaś zwolennicy ERC, co roku oddają hołd swemu liderowi w dzień jego śmierci, zbierając się podczas uroczystości w miejscu jego stracenia.
- Więcej wpisów związanych z Katalonią znajdziecie na moim profilu na Steemit.