Przegląd Internetu #7: Mannerheim, Podsiadło, Szukalski

Podczas prac nad kawałkiem Talvisota, w którym wykorzystałem przemówienie Carla Mannerheima z marca 1940 roku, przypadkowo trafiłem na ciekawą reklamę z 2014 roku. Jest to film promujący 27 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Helsinkach. Nawiązuje on do popularnego fragmentu filmu "Upadek", który stał się bazą dla tysięcy przeróbek (a w zasadzie fejkowych tłumaczeń).

Tym razem nie jest to przeróbka, ale oryginalna produkcja łudząco przypominająca "Upadek". Głównym bohaterem nie jest jednak Hitler, ale... marszałek Mannerheim. Wyszło całkiem dobrze i śmiesznie (choć dla mnie i tak niezmiennie numerem jeden pozostaje Hitler w poszukiwaniu elektro).

Już w poprzedniej odsłonie Przeglądu Internetu wrzucałem odcinek Klubotygodnika Mazura. Tym razem jednak dzielę się nie ze względu na treść, ale formę. Gadka jak zwykle się klei. Wywód jest całkiem ciekawy. O muzyce Dawida Podsiadło (Podsiadły?) - o tym, że dotyka problemów małych miast i problemów z relacjami... Najciekawsze jest jednak jak montażysta poradził sobie z ignorowaniem przez YT prawa do cytatu. Choćby dlatego warto obejrzeć ten film. Mnie nieźle rozbawiło.

Na koniec kilka słów o dokumencie Netflixa, na który czekam z niecierliwością. Informacja o nim pojawiła się jakiś czas temu na serwisach internetowych głównego nurtu, zwykle z tytułem brzmiącym mniej wiecej tak: "DiCaprio robi film o polskim artyście". Trochę to smutne, że genialnego rzeźbiarza trzeba promować w Polsce przy pomocy aktora, który był z nim zaprzyjaźniony. Z drugiej strony lepsze to niż zupełne zapomnienie, które towarzyszyło tej postaci przez długie lata.

Ja twórczość Szukalskiego poznałem w wieku kilkunastu lat. Był jedną z moich największych inspiracji w czasach, gdy aktywnie zajmowałem się ceramiką. Jego wpływ widać zresztą wyraźnie w wielu moich rzeźbach. Wówczas była to postać niemal nieznana w Polsce. Mam nadzieję, że serial będzie dobry, a w zasadzie najlepszy bo tylko na taki Stach z Warty zasługuje. Premiera na Netflixie już 21 grudnia.

Na koniec bonus. Powyższy film nagrałem 7 kwietnia 2009 roku w Tarnowie podczas pierwszej po 1978 roku indywidualnej wystawy rzeźb Szukalskiego.