Camino de Santiago - Dni 9-14

Czołem Steemianie!

Okazuje się, że codzienne postowanie nie będzie takie łatwe... Nie będę z tej okazji się biczował, w końcu jestem swoim najlepszym przyjacielem.

Jeśli ktoś z Was chciałby wiedzieć, o co chodzi z tym całym Camino to odsyłam do Wikipedii, sam nie mam zmielonego pojęcia o całej historyczno-religijnej otoczce, u celu ponoć jest grób świętego Jakuba. Od pewnej Szkotki, która wypytywała mnie o patrona Polski dowiedziałem się, że święty Jakub nigdy nie dotarł do Santiago de Compostela. Przynajmniej żywy.

Dowiedziałem się też, że patronem Szkocji jest św Andrzej. Który de facto, w Szkocji też nigdy nie był. Nie dowiedziałem się natomiast, czym zajmują się Patroni. Cóż, i tak było przesympatycznie.

Jest intensywnie, ale rzeczywiście nogi się przyzwyczajają do chodzenia ponad 20km dziennie. Po prostu trochę boli, joga i poważna dawka leżenia pomagają.

Dzisiaj stałem się prawdziwym pielgrzymem, nie bardzo było gdzie się skryć więc peregrynowałem w deszczu. Do tej pory bardzo największym bólem w dupie przy takich sytuacjach były dla mnie spodnie przyklejające się do ud i chlupanie w butach. Trzeba było jednak dość szybko się do tego przyzwyczaić i chronić przed zmoknięciem miejsca bardziej strategiczne...

To był pierwszy większy deszcz w trasie. Do tej pory, mimo nieprzychylnych prognoz udawało mi się uniknąć przemoczenia. A to już szósty dzień na trasie św Jakuba.

Na początku miałem pewne wątpliwości co do wlepiania wlepek przy trasie, szybko jednak przekonałem się, że jest to całkiem powszechne, wlepiam więc sobie swobodnie. Nawet udało mi się zainteresować pewną parę starszych Koreańczyków. Teraz jak się mijamy na trasie pozdrawiają mnie radosnym okrzykiem 'Steemit' 😁

Dziś też minąłem kranik z winem. Codziennie udostępniane jest pielgrzymom około 100l średniej jakości wina, kompletnie za darmo. Miejsce jest pod ciągłym nadzorem kamer i ulokowane jest w taki sposób, że większość pielgrzymów dociera tam przed południem. A szkoda.

Pireneje są bardzo malownicze. Niech obrazy mówią same za siebie. A na pierwszym zdjęciu bonus, współczesny spęd bydła.

Pozdrawiam!