Choroba...

Zapewne wielu z Was "uwielbia" chorować. Ja właśnie mam ten okres za sobą, w sumie 10 dni na L-4 (6 dni roboczych i 4 weekendowe).

Uwielbiam być chory, zwłaszcza na zapalenie oskrzeli... plus gratis z zapaleniem lewej zatoki szczękowej (za lewym policzkiem i pod lewym oczodołem). Te hektolitry flegmy wydobywające się z okolic płuc i ropna zielonkawa wydzielina wydobywająca się z lewej dziurki od nosa. W dodatku z takim nieprzyjemnym, ropnym zapachem kręcącym w lewej dziurce od nosa. Bleh.

Nie wiem od kogo się zaraziłem, może to jakiś wirus albo bakteria, bo niedawno dwie osoby w moim domu miały podobne objawy. Być może się "zasrałem" w pracy, jak non stop muszę się przemieszczać pomiędzy dwoma pomieszczeniami, między którymi jest kilka stopni różnicy. Z zimna do ciepła, z ciepła do zimna i tak do zajebania. W końcu organizm nie wytrzymał i powiedział "dosyć". Tym bardziej, że ostatni raz na L-4 byłem w 20...16 roku? I to też z przyczyn laryngologicznych, na zapalenie lewego ucha.

Zaczęło się niewinnie, w niedzielę dwa tygodnie temu od zwykłego ropnego kataru, który nie zatykał mi nosa. A poprzedniego dnia jak kładłem się spać to wszystko było ok. Niedzielę przemęczyłem, chociaż w ciągu dnia zdążył zapchać mi się nos i miałem takie objawy jakby mnie brała grypa. Od razu wziąłem dwie aspiryny i do łóżka. Po dwóch dniach, we wtorek, nos znów mi się odetkał, ale znów zaczął mi się ropny, niezatykający nosa katar. We wtorek wieczorem zaczęły mnie brać oskrzela i lekki ból w lewej zatoce szczękowej. W środę poszedłem jeszcze do roboty, ale nie dawałem rady. Po powrocie do domu z roboty wyplułem flegmę do kibla. Ta aż była... czarna, szkoda że nie zrobiłem zdjęcia. Być może przez to, że pracuję przy dużym zapyleniu, a o przepisy BHP... nieważne.

W czwartek poszedłem do przychodni wyciągnąć kartę do laryngolog, a tu jeb... 50 złotych za wizytę. Pomyślałem "trudno". Laryngolog zaczynał pracę o 9:00, więc jeszcze poszedłem do domu na dwie godzinki i znów z powrotem do przychodni. Na szczęście byłem pierwszy i jedyny w kolejce i szybko mnie tam przyjął.

Najfajniejsze jest to, że ten nowy system komputerowych zwolnień L-4 działa. Trzeba było chwilę poczekać zanim lekarz wprowadził dane do komputera i wysłał do Zapłać Umrzyj Spier... oraz do pracodawcy. Parę minut i załatwione. I teraz mniej przyjemna część. Przepisał mi leki, wraz z antybiotykiem, które były warte około 150 złotych, czyli na tych 6 dniach roboczych straciłem około 200 złotych.

Czego nienawidziłem w tych dniach... Że musiałem leżeć w łóżku jak ten imbecyl. W międzyczasie przeczytałem w końcu "Metro 2034" Dimitry'ego Glukhovsky'ego i "Skazy na pancerzach" Piotra Zychowicza i miałem napisać o nich jakieś notki, ale... Nie chciało mi się. Nie miałem ani weny, ani ochoty. Miałem też dokończyć rozpoczęte artykuły o wycieczce do Krakowa, czy o odnowionej wersji "Listy Schindlera", na której byłem w kinie 27 stycznia, ale... nie chciało mi się. Za to napisałem artykuł o odnowionej grze na Commodore 64, na drugim profilu. W sumie nie chce mi się tutaj pisać, za takie wynagrodzenie. Może też przestanę upvote'ować, albo zmniejszę voting power. Nieważne.

Przez 7 dni brałem antybiotyk, przez 10 dni tabletki osłonowe, plus witamina C i wapno, moje ulubione krople do nosa Mucofluid i do tego jeszcze aparat do płukania zatok FixSin.

To co ten płyn robi to istne cuda. W tym pudełku jest plastikowa butelka (podobna do psikawek na śmigus dungus) i około 20 saszetek z solą fizjilogiczzną w proszku. Wsypujecie to do butelki, zalewacie letnią wodą, mieszacie i pompujecie roztwór do nosa. Dzięki temu roztworowi doznałem khatarsis, wewnętrznego oczyszczenia. Nie wiedziałem, że tyle świństwa może tkwić w mojej głowie.

Chociaż jak byłem młodszy, na przełomie lat 1995/1996, jak chodziłem do 6 klasy podstawówki to zachorowałem na zatoki. Cały pierwszy semestr się smarkałem. W końcu rodzice wzięli mnie prywatnie do laryngologa, co zaowocowało kilkunastoma zabiegami płukania zatok. W końcu skończyło się tym, że w kwietniu 1996 roku miałem zabieg wycięcia trzeciego migdału i pomogło... na jakiś czas.

Koniec tego dobrego, a raczej złego. Dzisiaj w sumie wracam do roboty. W sumie nie mogę się doczekać, bo już mnie cholera brała w domu. Znowu widzieć niektórych ludzi, których nienawidzę i na których widok robi mi się niedobrze.