Cześć! Zapraszam do przeczytania mojej krótkiej pracy, która została nagrodzona III miejscem w konkursie Instytutu Misesa na esej publicystyczny na temat Czy stać nas na rynkową służbę zdrowia?

Wczoraj Stowarzyszenie Libertariańskie, którego jestem członkiem, zachęciło do przeczytania tego eseju, zamieszczając w mediach społecznościowych (Facebook oraz Twitter) poniższą infografikę z parafrazą jego krótkiego fragmentu i moim zdjęciem.

Infografika opublikowana na profilu Stowarzyszenia Libertariańskiego na Twitterze

Poniżej zamieszczam nieco obszerniejszy fragment, z którego pochodzi powyższa parafraza:

Aby stwierdzić, że Polaków stać pod względem finansowym na rynkową służbę zdrowia, nie trzeba zaglądać im do portfeli. Wystarczy przyjrzeć się temu, jak zorganizowany jest obecny system. Wystarczy porównać generowaną przez niego strukturę motywacji — zarówno dla dostawców, jak i odbiorców usług — z tym, jakie bodźce otrzymują uczestnicy nieskrępowanego rynku.

I jeszcze jeden krótki fragment, który — mam nadzieję — zachęci do przeczytania całości:

[K]ażde społeczeństwo, które posiada jakąkolwiek służbę zdrowia, tym bardziej mogłoby sobie pozwolić na rynkową służbę zdrowia. Jeśli mamy środki, które państwo może wrzucać do nieefektywnej, zmonopolizowanej machiny, to o te same środki mogliby konkurować prywatni przedsiębiorcy. Niekoniecznie byłoby nas stać na ten sam zakres usług, co bogatsze i lepiej rozwinięte społeczeństwa, ale jeśli nie bylibyśmy w stanie tego osiągnąć w ramach sprawnej, rynkowej struktury, to marnotrawstwo tym bardziej by temu nie pomogło.

Przytoczę również fragment wpisu z fanpage'a Stowarzyszenia Libertariańskiego, w którym zamieszczona została powyższa infografika:

Większość z nas zapewne zgodzi się ze stwierdzeniem, że zdrowie jest jedną z najważniejszych wartości dla każdego człowieka. Dlatego też zależy nam, by Polacy mieli dostęp do możliwie jak najtańszej i jak najsprawniejszej opieki medycznej. Chcemy, by promowane przez nas wartości – wolność, dobrowolność, przedsiębiorczość i profesjonalizm – zatriumfowały również w tym sektorze, który wciąż niestety dziedziczy smutną spuściznę PRL-u w postaci przerośniętej biurokracji, niewydolności oraz długich kolejek.
Droga do celu wydaje się długa, ale sukcesem będzie każdy krok, w którym choćby częściowo uda się zastąpić monopol państwa rozwiązaniami rynkowymi. Najważniejszymi krokami są często te pierwsze, dlatego też zachęcamy Was oraz naszych członków i sympatyków do promowania wolnościowych rozwiązań wśród Waszej rodziny i Waszych znajomych. Jak twierdzi jeden z naszych działaczy, Bartek Dziewa, uzdrowienie naszej sytuacji musi rozpocząć się od prawdziwego uzdrowienia w sferze idei.

Jeszcze raz zapraszam do przeczytania całego eseju: Czy Polaków stać na rynkową służbę zdrowia? Gorąco polecam również prace, które zajęły pierwsze oraz drugie miejsce, czyli kolejno: esej Kamila Rozynka (o ile się nie mylę, jest to steemitowy @rozynek) oraz Pawła Młynarka.

Na koniec tradycyjnie zachęcam do komentowania, głosowania, udostępniania oraz obserwowania mojego profilu.

Moje inne wpisy o podobnej tematyce:

• Dzięki podatkom budowane są szpitale, a dzięki aranżowanym małżeństwom rodzą się dzieci
• Co gdyby nie istniały ceny?
• Fundamentalne błędy prof. Szahaja - polemika