19 07 12 - Na tropie sekretnych syren

Autorem obrazu jest Peter Lomas z Pixabay

Uwaga, na samym wstępie ostrzegam że post jest skażony.

Jego główną inspiracją jest dzieło twórcy który jako szalony niemalże doktor stworzył nad wyraz skuteczny wirus.
Konkretnie - wirus umysłu.

Szaleniec znany jest pod personaliami Wiktor Stribog. Jego najbardziej znanym dziełem jest seria filmów pt. Poradnik Uśmiechu, element szerszego projektu o nazwie Kraina Grzybów TV.
(przerywam tekst by nadać ważny komunikat: gdyby się zdarzyło że ktoś nie zna filmów i chce je obejrzeć, przestrzegam osoby wrażliwe na tzw. screamery, pojawiają się w kilku miejscach w serii, najgorszy jest w pierwszej minucie 2 odcinka - Jak zrobić z papieru, poza tym jeszcze końcówka odcinka 4-Jak swoje włosy i pod koniec odcinka 6-Jak swoje dziecko)

Przez prawie 3 i pół roku (od grudnia 2013 do kwietnia 2017) skrzętnie ukrywał swoją tożsamość.
Filmy z serii Poradnik Uśmiechu, stylizowane na programy z pasma "Telewizja Edukacyjna" które niegdyś (do wczesnych lat 2000.) nadawano na TVP1, zwróciły uwagę oddanego grona widzów właściwie na całym świecie.
Głównym motorem tego oddania była zagadka. Zdawało się że oglądamy jakąś treść która ma konkretne znaczenie, ale nie można jej odszyfrować. Poza tym, aż do oficjalnego ujawnienia się, osoba autora budziła naturalną ciekawość.
Powstały liczne fora, hipotezy, niejeden krajowy i obcojęzyczny fan próbował dociec prawdy o tym, co chce nam przekazać autor Poradnika. Powstały także fanowskie filmy, fikcyjne odcinki, nawet fanowskie gry komputerowe.
Moment kiedy na polski youtube wkroczyła Kraina Grzybów TV można uznać za jeden z kamieni milowych mody na tzw. duchologię - estetyczne przeżywanie czy przeżuwanie specyficznego klimatu popkultury lat transformacji. (Mniej więcej)

1 kwietnia 2017 wyemitowany został ostatni odcinek programu. Niedługo później autor postanowił zetknąć się z szerszą publicznością, pojawił się zdemaskowany w Warszawie w Muzeum Sztuki Współczesnej nad Wisłą.
Spotkanie odbyło się w ramach wystawy "Syrena herbem twym zwodnicza" w związku z czym pan Stribog przygotował kolejny film.

W związku z dalszą treścią niniejszego tekstu, zapoznanie się z filmem jest zdecydowanie zalecane.

Sposoby na bycie syreną

Film stanowi kreatywne rozwinięcie nagrania, które zostało umieszczone w Internecie kilka lat wcześniej.
Jak widzimy, jego bohaterka, dziewczynka w wieku szkolnym, bardzo chce zostać syreną.
Nie jest w tym dążeniu osamotniona. Swego czasu wiele było osób, przypuszczam że głównie dziewczynek, które chciały zostać syrenami po obejrzeniu serialu "H2O".
Internet wyszedł naprzeciw ich chęci przemiany w syrenę. Powstały teksty takie jak ten
Z całą pewnością do tego rodzaju porad odnoszą się żale bohaterki nagrania.
W wizji kreatora wirusów umysłu, dziewczynka wchodzi w kontakt z syrenką-lalką. Ci, którzy obejrzeli film widzą, czym się to skończyło.
Absurdalne dążenia kończą się absurdalnie. Dziewczynka kontynuuje swoją egzystencję jako syrenka, ale nie jest szczęśliwa. Zapłaciła ogromną cenę.

I budzi to w większości widzów uczucie rozbawienia. Absurd goni absurd, a głupie chęci kończą się głupio. Śmiejmy się z głupiej dziewczynki. Jeśli zaś ocalały w nas resztki empatii, możemy jej współczuć okrutnego losu, jednocześnie ze świadomością, że sami takiej głupoty byśmy nie zrobili.

Ale czy na pewno?

Krótka i charakterystyczna w formie opowieść o sposobach na bycie syreną to przestroga dla nas wszystkich. Jak najbardziej realne ostrzeżenie w momencie, gdy masowo przeprowadzamy się do wirtualnego świata. Coraz więcej naszych osiągnięć istnieje tylko jako ulotne zestawy cyfr.
Ile osób, młodych i niemłodych, w pogoni za marzeniami, poświęca swój dom? Ilu młodych ryzykuje swoją przyszłość, a ilu niemłodych trwoni to, co ma?

Nie śmiejmy się z dziewczynki, która została lalką. Patrzmy, czy nam samym pozostanie taką lalką nie grozi.
Nie ma co się bać marzyć, ale warto te marzenia poprawiać jeśli okazuje się, że dążenie do niektórych rzeczy na dłuższą metę nie ma sensu.

Sam kiedyś bardzo chciałem zrobić grę komputerową, moim marzeniem, nawet jeśli było ono nieosiągalne, było zatrudnienie profesjonalistów do wykonania tytułu z prawdziwego zdarzenia.
Obecnie jestem od tego jak najdalszy. Tworzenie gier to piekło. Jeśli już miałbym się za to zabrać, to w skrajnie niskim budżecie i w ramach publicznie dostępnych narzędzi dla amatorów. Ale będę musiał stwierdzić, że to już ten etap.
Póki co, wylewam słowa. Nie brak i w tej odysei różnych dźwięcznych pułapek...
Oczywiście groźba zostania syreną ma znacznie szerszy zakres.

Dodam na koniec przykład jeszcze jednej osoby, która uległa syrenim śpiewom
Zaiste zwodnicze to stworzenie, dostosowane do dzisiejszych czasów. Pół-kobieta pół-ryba (pół-kobieta pół-ptak) potrafi łączyć i przedstawiać ogrom różnych postaci.

Uważajcie na siebie!

Życzę powodzenia w zmaganiach z syrenami. Tym, którzy dotrwają do kolejnego posta, zapraszam na ilustrowaną zdjęciami wycieczkę wodnymi szlakami Warszawy.