Wielki Czwartek – Pierwszy dzień Wielkiego Triduum Paschalnego

Niniejszy tekst rozpoczyna cykl, który ma na celu po krótce przedstawić i krótko omówić poszczególne elementy Liturgii podczas Wielkiego Triduum Paschalnego. Często będąc w tych dniach w kościele nie dostrzegamy, bądź nie rozumiemy niektórych ważnych z punktu widzenia Liturgii elementów i ich symboliki. Szczególnie dużo takich elementów mamy podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej, która ma miejsce w Wielką Sobotę po zmierzchu. Dlaczego po zmierzchu? Ta i wiele innych kwestii, zostanie wyjaśniona w tym i kolejnych tekstach, przez autora – wieloletniego ministranta i lektora.

Liturgia Wielkiego Czwartku w sposób uroczysty wspomina ustanowienie dwóch Sakramentów: Eucharystii oraz Kapłaństwa. Kapłaństwu poświęcona jest poranna Msza, którą koncelebruje biskup w lokalnej Katedrze. W jej takcie poświęcone zostaną święte oleje, stąd też często określa się ja mianem Krzyżma Świętego. Jest to ten olej, którym służy to udzielania sakramentów: Chrztu, Bierzmowania, Kapłaństwa, konsekruje się nim także świątynie i ołtarze. Podczas Mszy księża odnawiają także swoją przysięgę kapłańską. Podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej powinniśmy polecać kapłanów szczególnej modlitwie, często również przedstawiciele parafian krótko wyrażają swoją wdzięczność wobec nich,

Wieczorem, w każdej parafii sprawowana jest Msza Wieczerzy Pańskiej. Upamiętniamy w niej Ostatnią Wieczerzę, którą Chrystus spędził z Apostołami w Wieczerniku. To właśnie wtedy Chrystus wypowiedział słowa, które słyszymy podczas Każdej Mszy Świętej: „Oto Ciało moje” „Oto Krew moja”, co było symbolicznym ustanowieniem Sakramentu Eucharystii.

Liturgia Wielkiego Czwartku powinna rozpocząć się od krótkiego komentarza, po którym celebransi wraz ze służbą liturgiczną wyjdą przed Ołtarz i rozpocznie się Msza Święta. Pierwszym mocno wyróżniającym jej elementem, będzie odśpiewane, po raz pierwszy od niedzieli poprzedzającej Wielki Post, hymnu Gloria – Chwała na Wysokości Bogu. Śpiew jest bardzo uroczysty, towarzyszyć powinny mu organy, a także wszelkie dzwony i dzwonki znajdujące się w Kościele. Po zakończonym śpiewie, zamilkną one aż do Mszy Wieczerzy Pańskiej.

Podczas Liturgii Słowa usłyszymy Czytanie z Księgi Wyjścia – opis uczty paschalnej, którą spożywali Izraelici przed wyjściem z Egiptu. W drugim Czytaniu, z Listu św. Pawła do Koryntian, usłyszymy już o Wieczerzy na której Jezus ustanowił Eucharystie. W sposób oczywisty również Ewangelia będzie opisem Ostatniej Wieczerzy i tego co się podczas niej wydarzyło. Po homilii, może się odbyć obrzęd umycia nóg, dzisiaj stosowany coraz rzadziej, a nawiązujący oczywiście do umycia nóg Apostołom przez Jezusa.

Po Liturgii Słowa, rozpocznie się Liturgia Eucharystyczna. Jak już wspominaliśmy wyżej, tego dnia ma ona wyjątkowo podniosły charakter. Rozpocząć powinna ją uroczysta procesja z darami, a niedługo po niej nastąpi przemienienie – najważniejszy moment każdej Mszy Świętej. Wszystkie słowa, które usłyszymy w jego trakcie zostały wypowiedziane przez Chrystusa właśnie podczas Ostatniej Wieczerzy we Wielki Czwartek. „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: To jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane (…) Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: To jest bowiem kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę.” Warto również zaznaczyć, że tego dnia przygotowana musi zostać większa liczba komunikantów, tak aby wystarczyła na następny dzień – we Wielki Piątek nie ma ni Mszy ani przemienienia.

Po Komunii następuje przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Ciemnicy. Tabernakulum zostaje całkowicie opróżnione i otwarte. Procesja rozpoczyna się po zakończonej uczcie eucharystycznej, więc jest symbolicznym upamiętnieniem pojmania i odprowadzenia Chrystusa. Procesji przeniesienia towarzyszy hymn „Sław Języku Tajemnice”, która jest Hymnem Eucharystycznym napisanym przez św. Tomasza z Akwinu, a z której ostatnie 2 zwrotki często są stosowane jako osobna pieśń „Przed Tak Wielkim Sakramentem”.

Ciemnica powinna być wyodrębnionym miejscem w Kościele, w którym Najświętszy Sakrament będzie do Liturgii Wielkiego Piątku. Ma on być symbolem piwnicy Arcykapłanów, w którym Jezus spędził noc przed męką. Zwyczajowo odbywać się przy niej adoracja, trwająca do późnych godzin nocnych, która kończy Wielki Czwartek.

Tekst opublikowanie pierwotnie na portalu narodowcy.net