WSPOMNIENIA RODZINNE- POMYJE NA NIEMCA

Każda rodzina ma swoje historie będąc w niej stajemy się jej częścią, mimo że nie są zapisywane na kartkach książek, czy pokazywane Discovery Historia.
Ja wychowałam się w kilku pokoleniowej rodzinie, która mieszkała pod jednym dachem. Co dzień były opowiadane różne opowieści, które wydarzyły się moim bliskim . Jako małe dziecko nie zdawałam sobie sprawy, jakie znaczenie mają te wszystkie opowiastki , jednak z latami słuchałam ich coraz uważniej. Teraz kiedy Prababcia i dziadkowie już nie żyją, jestem szczęśliwa że zostawili mi ogromny bagaż wspomnień. Teraz już wiem że to był przekaz, mówiony po to aby ocalić od zapomnienia.
Dziś chciałam Wam opisać bardzo krótki artykuł, który wydarzył się w mojej rodzinie w czasie Drugiej Wojny Światowej.
Pradziadkowie mieszkali w małym murowanym domku pracowali fabryce, wiedli spokojne życie. Oczkiem w ich w głowie była moja babcia, czyli ich córka Helenka. Wybuch II Wojny Światowej zmienił nie tylko ich życie, ale życie ale całego świata. Niemcy wkroczyli do mojego miasteczka. Wszyscy Żydzi zostali wywiezieni do następnej miejscowości w odległości 8 km, gdzie powstało getto. Przeszło 300 zostało rozstrzelanych, a reszta późniejszym terminie została wysłana do obozu zagłady w Treblince.
Niemcy zajęli fabryki, zamknęli szkołę, zasiali strach w ludziach, podobny schemat odbywał się w w całej okupowanej Polsce. Kiedy Polaków zaczęli wywozić na przymusowe roboty do Niemiec, pradziadek postanowił odmłodzić babcie o trzy lata. Poszedł do księdza, który załatwił że z 15 latki stała się 12 latkom. (Do końca życia babcia nie zmieniła daty :)) i dzięki temu córka Helenka została z nimi.
Dwaj Niemcy z wyższej rangi z rodzinami zamieszkali w domach, niedaleko domu moich pradziadków. A że byli " panami" to zmusili żeby 15 latka (12latka) służyła w ich domach. Pamiętam jak opowiadała, że jeden traktował ja dobrze, nie zmuszał ją do ciężkiej roboty, żona jego również była spokojna i przymykała oko, jak babcia coś źle zrobiła. Przeciwieństwem do drugiej niemieckiej rodziny, którzy byli tyranami. Często ją poniżali i wiecznie mieli o coś pretensje, do tego stopnia że co dzień bała się o swoje życie. Więc był lepszy tak go nazwę i zły.
Był piękny słoneczny sobotni dzień. Nic nie zapowiadało że wyczyn babci, będzie przyprawiał uśmiech nie tylko sąsiadów jak i Niemców. Do wspomnianych dwóch Niemców przyjechali goście również z wysoką rangą. A że nie byli nigdy wcześniej w tych okolicach, postanowili pieszo pokazać im miejscowość. W asyście wojska szli obok domu pradziadków, kiedy nagle się zatrzymali, bo sąsiad im się nie podobał. Nie pamiętam o co chodziło dokładnie, zaczęli Niemcy na niego krzyczeć.
Babcia Hela robiła porządki u siebie w domu, nie świadoma tego co się dzieje na ulicy. Wszystkie nieczystości zlewała do wiaderka. Kiedy już posprzątała wzięła wiaderko do wylania, otworzyła drzwi, a że dom stał przy samej ulicy , zobaczyła Niemców którzy krzyczą na jej sąsiada, stanęła na schodach i całe te pomyje wylała na złego Niemca. Przez chwile zapanowała cisza, kiedy po chwili wszyscy buchnęli śmiechem, oprócz złego Niemca i babci. Zaczął babcie policzkować, wyjął pistolet przyłożył jej do skroni. Jedak to wydarzenie tak rozśmieszyło Niemców że zaczęli ją bronić i wyszarpali mu pistolet. Kiedy skompromitowany Niemiec zobaczył jak jego goście i inni Niemcy się śmieją puścił ją i w ociekających pomyjach szybko poszedł do domu jak świnia ( nie obrażając zwierząt).

Babcia opowiadała że bała się zemsty, kiedy poszła do niego sprzątać, on zachowywał się jakby tego zdarzenia nie było. Jednak lepszy Niemiec często do niej powtarzał, że dobrze zrobiła.
Do końca życia babcia Hela powtarzała, że to ona Niemca pomyjami oblała i przeżyła i nikt jej nie podskoczy. :)
Ta krótka historia, jest dla Was zwykłym artykułem, jednak dla mnie ma duże znaczenie, bo wydarzyła się naprawdę w mojej rodzinie.
Odziedziczyłam wspomnienia z którymi czasami będę się z Wami dzielić.
Dziękuje za przeczytanie, Pozdrawiam !!!! :)
Zdjęcie
https://www.gosc.pl/doc/862652.Ratunku-swinia-mnie-goni