Agatha Christie " I NIE BYŁO JUŻ NIKOGO"

Zawszę lubiłam czytać kryminały, gdzie zbrodnia i zagadka dawała mi dużo emocji. Do moich ulubionych pisarzy, zalicza się Agatha Christie. Wszystkim znana angielska pisarka, która stworzyła postać małego elegancika z laseczką i idealnymi wąsikami Herkulesa Poirot.
Ostatnio wróciłam do jej książek, mimo że czytałam po kilka razy.
Jeden tytuł książki chciałam Wam przypomnieć, bo większość pewnie czytała i zna, a tym co nie czytali polecić.
Książka nosi tytuły
„ Dziesięciu małych murzynków”
„ I nie było już nikogo”
Niektórzy może kojarzą tytuły ekranizacji.
„ Dziesięciu małych Indian” lub „Dziesięciu małych żołnierzyków”.

W posiadaniu kiedyś miałam tytuł „Dziesięciu małych murzynków”, którą pożyczyłam i nie odzyskałam. Kupiłam 3 lata temu z drugim tytułem „ I nie było już nikogo”.

Czy zbrodnia może być doskonała...?
Czy sprawca, wypadku, może czuć się bezkarny....?
Czy człowiek który świadomie skazuje na śmierć, nosząc „ białe rękawiczki” nie jest mordercą...?
Czy podłość ludzka, która doprowadza kogoś do śmierci, może pozostać bez „echa”....?
Czy nałóg, który doprowadza do tragedii, może być usprawiedliwiony.....?
Czy przez kłamstwo, które waży się czyjeś życie może pozostać tylko”słowem”
Czy odpowiedzialność, która jest powierzona, a świadomie lekceważona może uniknąć sprawiedliwości....?
Agatha Christie pokazuje nam w swojej książce 10 różnych postaci, którzy przybywają na wyspę na zaproszenie Pana Owena. Człowieka którego nikt zaproszonych nie znał osobiście, jednak każdy skorzystał i przypłynął do jego domu.
Wyspa , morze, skały, tajemniczy dom i gospodarz, a raczej brak gospodarza...
W środku posiadłości służący i kucharka którzy starannie dbają o gości.
A nad kominkiem wierszyk dziecinny:

Raz dziesięciu żołnierzyków
Pyszny obiad zjadło,
Nagle jeden się zakrztusił
I dziewięciu pozostało
Tych dziewięciu żołnierzyków
Tak wieczorem balowało,
Że aż jeden rano zaspał
Ośmiu tylko pozostało.
Ośmiu dziarskich żołnierzyków
Po Devonie wędrowało,
Jeden zostać chciał na zawsze...
No i właśnie tak się stało.
Siedmiu żołnierzyków zimą
Do kominka drwa rąbało,
Jeden zaciął się siekierą-
Sześciu tylko pozostało
Sześciu wkrótce znęcił miodek;
Gdy go z ula podebrali
Pszczoła ukłuła jednego
I tylko w piątkę zostali
Pięciu sprytnych żołnierzyków
W prawie robić chce karierę;
Jeden już przymierzył togę...
I zostało tylko czterech.
Czterech dzielnych żołnierzyków raz po morzu żeglowało;
Wtem wychynął śledź czerwony, Zjadł jednego, trzech zostało.
Trójka miłych żołnierzyków
Zoo sobie raz zwiedzało;
Gdy jednego ścisnął niedźwiedź
Dwójka tylko pozostała
Dwóch się w słonku wygrzewało pod błękitnym, czystym niebem
Ale słońce tak przypiekło,
Że pozostał tylko jeden.
Aten jeden, ten ostatni tak się przejął dolą srogą,
Że aż z żalu się powiesił, I nie było już nikogo.

Jeśli nie czytaliście tego kryminału, nie będziecie wiedzieć kim są goście. Jaka niespodzianka na nich czeka. Czy wszyscy wyjdą cało...? Czy znajdziemy odpowiedzi na wcześniejsze moje pytania.
Czy tajemniczy gospodarz przywita swoich gości i czy wierszyk ma znaczenie. Nie chce zdradzać nic więcej, aby poznać odpowiedzi sami musicie przeczytać. A jeśli mieliście już przyjemność warto po nią sięgnąć ponownie.

Wierszyk pochodzi z książki „ I nie było już nikogo”
Zdjęcia moje, przy drugim zastosowanie aplikacji pixaloop.