တန္ဖိုးရွိစြာျဖတ္သန္းပါ.....

တစ္ခါက ဖားငယ္တစ္ေကာင္ဟာ လယ္ကြင္းထဲမွာ ခုန္စြခုန္စြနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားေနရင္းႏြားၾကီးတစ္ေကာင္လမ္းေလွ်ာက္ေနတာကိုေတြ႔တဲ့အခါ သူစဥ္းစားေနတယ္။ငါကေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ တစ္လွမ္းျခင္းသြားတာကခပ္ရွားရွားရယ္။ဘယ္ေျခေထာက္ကအရင္စလွမ္းမိပါလိမ့္။ကိုႏြားၾကီးကိုေမးၾကည့္အံုးမွပဲ။ဒါနဲ႔ဖားငယ္ဟာ ကိုႏြားၾကီးအနားကိုခုန္စြခုန္စြနဲ႔သြားတယ္။ျပီးေတာ့ခုလိုလွမ္းေမးလိုက္တယ္။
"ဗ်ိဳ႕ကိုႏြားၾကီး ခင္ဗ်ားကိုက်ဳပ္ေမးစရာရွိလို႕ဗ်။"
ႏြားၾကီးက"ေမးပါကိုဖားဘာမ်ားပါလိမ့္"
"က်ဳပ္မွာေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းရွိတယ္။ဘယ္ေျချပီးရင္ညာေျခလွမ္းတယ္။ညာေျချပီးရင္ဘယ္ေျခလွမ္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ။က်ဳပ္ကလြယ္တယ္။ခင္ဗ်ားက်ေတာ့ လမ္းသြားတဲ့အခါဘယ္ေျခေထာက္ကေနအရင္စလွမ္းတုန္းဗ်"
အဲ့လိုေမးေတာ့ ႏြားၾကီးက "အဲ ခင္ဗ်ားေမးမွ က်ဳပ္လဲသတိထားမိတယ္။ဘယ္ေျခကအရင္စလွမ္းျပီးသြားလဲဆိုတာက်ဳပ္မသိဘူးဗ်။ေမြးထဲကဒီလိုပဲလွမ္းလာတာပဲ။ေနအံုးဗ်ာ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း ကင္းေျခမ်ားရွိတယ္ သူ႕သြားေမးၾကည့္အံုးမယ္။သူေရာလမ္းေလွ်ာက္တာ ဘယ္ကစလွမ္းလဲသတိထားမိလားလို႕။ေနာက္ေန႔က်ျပန္လာခဲ့ဗ်ာဒီေနရာကို။က်ဳပ္လဲစဥ္းစားလိုက္အံုးမယ္။"

photo credit google image.
ဒါနဲ႔ဖားငယ္လဲျပန္သြားတယ္။ႏြားၾကီးကလဲလမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္စဥ္းစားလိုက္ေပါ့။ဘယ္ကစလွမ္းျပီးေတာ့လမ္းေလွ်ာက္လဲဆိုတာ။သူစလွမ္းတာကိုမွတ္လိုက္ ေလွ်ာက္လိုက္နဲ႔ ခနခနခလုတ္ေတြတိုက္ျပီးေတာ့ အဆင္မေျပ စိတ္မခ်မ္းသာစြာနဲ႔ သူ႕သူငယ္ခ်င္းကင္းေျခမ်ားစီကိုေရာက္လာတယ္။ကင္းေျခမ်ားနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ဖားေျပာတာကိုေျပာျပတာေပါ့။ကင္းေျခမ်ားလဲစဥ္းစားေပးတာေပါ့။ေရွ႔တိုးေလွ်ာက္လိုက္ေနာက္ျပန္ဆုတ္ျပီးေလွ်ာက္လိုက္နဲ႔။ေျခေထာက္ေတြကမ်ားေတာ့မွတ္ဖို႕ရာဘယ္လိုမွအဆင္မေျပဘူးျဖစ္ေနတယ္။ၾကိဳးစားမွတ္ေလေျခေထာက္ေတြကအေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖစ္လိုက္နဲ႔သံသရာလည္ေနေတာ့တယ္။

photo credit - google image
ဒီလိုနဲ႔ေနာက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ဖားငယ္လဲခုန္စြခုန္စြနဲ႔ကိုႏြားၾကီးစီျပန္ေရာက္လာတယ္။ကိုႏြားၾကီးနဲ႔အတူ ကိုကင္းေျခမ်ားလဲေရာက္ေနတာေတြ႔ရတယ္။မဂၤလာပါဗ်ာကိုႏြားၾကီးနဲ႔ကိုကင္းေျခမ်ားေရလို႕ဖားငယ္ကႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ကင္းေျခမ်ားကေဒါသတၾကီးနဲ႔။ဒီမွာေမာင္ဖား ခင္ဗ်ားက မစဥ္းစားမဆင္ျခင္ပဲနဲ႔ ဒီေမးခြန္းကိုေမးတယ္။က်ဳပ္တို႕ကခင္ဗ်ားရဲ႔တန္ဖိုးမရွိတဲ့ေမးခြန္းကို လိုက္စဥ္းစားျပီးေတာ့ အခုဆိုလမ္းေတာင္ေကာင္းေကာင္းေလွ်ာက္လို႕မရေတာ့ဘူးဗ်။ခင္ဗ်ားကိုေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးတယ္။က်ဳပ္ေျခေထာက္ေတြတစ္ခုနဲ႔တစ္ခုတိုက္ျပီးေတာ့ေတာ္ေတာ္ေလးကိုနာေနျပီ။အခုသတိမထားပဲေလွ်ာက္မွအဆင္ေျပသြားတယ္ဗ်။ကိုႏြားလဲဒီတိုင္းပဲ။

photo credit - google image
ေနာက္တစ္ခါက်ရင္ေမးသင့္လားမေမးသင့္လားအရင္စဥ္းစားပါ။သူတစ္ပါးဒုကၡေရာက္မယ့္ေမးခြန္းမ်ိဳးဘယ္ေတာ့မွလာမေမးပါနဲ႔။ဒါကသဘာဝပါ။ေလာကၾကီးမွာအရာရာတိုင္းကိုသတိထားေနစရာမလိုပါဘူး။လမ္းေလွ်ာက္တာကသတိထားရမယ့္အရာမဟုတ္ပါဘူး။သတၲဝါတိုင္းဒီလိုပဲသူ႕အက်င့္နဲ႔သူလမ္းေလွ်ာက္ၾကရတာပါပဲ။သဘာဝကေပးထားတဲ့ေျခေထာက္ေတြကိုဘယ္ကဘယ္လိုစလွမ္းလဲဆိုတာစဥ္းစားေနစရာမလိုပါဘူးဗ်ာ။ေနာင္မစဥ္းစားရမယ့္ဟာကိုမစဥ္းစားပါနဲ႔။သိသြားရင္ပိုျပီးေတာ့ဒုကၡေရာက္ရပါတယ္။မေမးသင့္တာကိုမေမးပါနဲ႔။အခ်ိန္ကုန္ျပီးအဓိပၸာယ္မရွိပါဘူး။အက်ိဳးလဲမရွိပါဘူး။ေနာက္ေနာင္ဆင္ျခင္ပါဗ်ာလို႕ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။တစ္ခ်ိဳ႕လူတြဟာ အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာ အုန္းသီးထဲေရဘယ္လိုေရာက္လဲကအစစဥ္းစားေနတတ္ပါတယ္။တန္ဖိုးရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြကို တန္ဖိုးမဲ့တဲ့အရာေတြစဥ္းစားရင္းနဲ႔ အခ်ိန္မကုန္က်ပါေစနဲ႔ဗ်ာ။အက်ိဳးရွိရွိစဥ္းစားရင္းၾကိဳးစားၾကပါစို႕လားဗ်ာ။

ခ်စ္လွစြာျဖင့္.....
Author :zarmanizawlinn

MSC-210
@zarmanizawlinn
https://steemit.com/@zarmanizawlinn