ေမွာ္ဆန္ေသာ အပ္ခ်ဳပ္စက္ေလး ( ၆ )

၁၅ မိနစ္ခန္႕ အာရံုခံျပီးေနာက္ ကိုသက္ခိုင္သည္ မ်က္လံုးကို ျဖည္းညွင္းစြာဖြင့္လာကာ

'' ေအးလွ''

'' ရွင္ အဘ''

မေအးလွသည္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ကိုသက္ခိုင္ကို တျခားအခ်ိန္တြင္သာ သက္ခိုင္ဟု ေခၚဆိုျပီး ယခုက့ဲသို႕ အလုပ္ခ်ိန္တြင္ အဘ ဟုသာ ရိုေသစြာေခၚေလသည္။

'' အိမ္မွာ ဧည့္သည္ ေရာက္ေနတာဘဲ ေအးလွ''

'' ဧည့္သည္ရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး အဘ စက္ခ်ဳပ္သင္တ့ဲ ေကာင္မေလး အိမ္ေခၚအိပ္ထားတာပါ''

ကိုသက္ခိုင္သည္ ေခါင္းကို တြင္တြင္ ခါရမ္းရင္း

'' မဟုတ္ေသးဘူး ေအးလွ လူမ်ိဳးၾကား ဘာသာျခား ေယာက်္ား ဧသည့္''

မေအးလွလည္း မ်က္လံုး ျပဴ းသြားကာ

'' က်မ ေယာက်္ားဆံုးပါးသြားျပီးထဲက ဘယ္ေယာက္်ားမွ ညအိပ္ ညေန လက္မခံပါဘူး အဘ''

'' အထက္ အဘေတြက ေျပာေနတယ္ ေအးလွ နင္ ကိုယ္တိုင္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴ ျဖဴ နဲ႕ အိမ္ထဲ ေခၚလာတာတ့ဲ နင္ အ့ဲဒီကိစၥနဲ႕ ငါ့ ဆီလာတာဘဲ ေအးလွ''

မေအးလွသည္ တခ်က္မ်ွေတြေဝသြားျပီ ဦးေခါင္းကို ျဖည္းညွင္းစြာ ညိတ္လိုက္ျပီး

'' မွန္ပါတယ္ အဘ က်မ အ့ဲကိစၥနဲ႕ လာတာပါ'' ဟု အစခ်ီကာ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ရွင္းျပလိုက္ေလသည္။

'' အိမ္းးး ဟုတ္ျပီ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ မနက္ျဖန္ျပန္လာခ့ဲပါ ဒီည မေနာဆက္ျပီး တြယ္ကပ္ေနတ့ဲ ဝိညဋ္ဟာ ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ ဘာလုပ္ေပးရမယ္ဆိုတာ ငါ ေမးထားလိုက္ပါ့မယ္ နင္ ျပန္လို႔ရျပီေအးလွ''

source

မေအးလွလည္း ဘုရားစင္ ဦးခ်ကန္ေတာ့ကာ ကိုသက္ခိုင္ကို ႏႈတ္ဆက္၍ ျပန္ခ့ဲေလသည္။ ထူးဆန္းေသာ ထို အပ္ခ်ဳပ္စက္ႏွင့္ ကပ္ညွိေနဟန္တူေသာ ထိုဝိညဋ္အေၾကာင္းကိုလည္း သိလိုလွေပသည္။ မေအးလွသည္ အိမ္သို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ အပ္ခ်ဳပ္စက္ထားရာ အခန္းသို႕ တန္းဝင္သြားျပီး ေျခရာလက္ရာ ပ်က္မပ်က္ၾကည့္ေလသည္။ သို႕ေသာ္ ထူးျခားမႈကိုကား မေတြ႕ရေပ။ မေအးလွလည္း တပည့္ျဖစ္သူမ်ားအား သင္ခန္းစာမ်ား ျပသျပီးေနာက္ ညေစာင့္အိပ္ေပးေသာ တပည့္မေလးကို အိမ္ျပန္လႊတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ မေအးလွသည္ ထိုအပ္ခ်ဳပ္စက္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပလ်ွက္ရွိျပီး လူစိမ္းရွိေနလ်ွင္ မထူးျခားသည္ကို သတိျပဳမိေသာေၾကာင့္ ထိုသို႕ စီစဥ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

မေအးလွသည္ ျမင္ေနရေသာ ျမင္ကြင္းကို သဲကြဲေစရန္ ေသခ်ာစြာ စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ အဘိုးအို၏ မ်က္ႏွာ ဟန္ပန္မ်ားသည္ ယခင္ အိမ္မက္ထဲက က့ဲသို႔ပင္။ သို႕ေသာ္ ပို၍ ထူးျခားသည္က အဘိုးအိုသည္ ပို၍ မက်န္းမာလာဟန္ေပၚေနေလသည္။အမဲေရာင္အသားအရည္သည္ ျပာႏွမ္းႏွမ္းျဖစ္ကာ မ်က္တြင္းမ်ားပို၍ ခ်ိဳင့္ဝင္လ်ွက္ ရွိသည္။ ထို ျမင္ကြင္းသည္ တျဖည္းျဖည္းဝါးသြားကာ အေမွာင္ထုလံုးလံုး ျဖစ္သြားေလသည္။ ထို႔ေနာက္ဟထိုအေမွာင္ထု အတြင္းမွ အသံတစ္သံထြက္ေပၚလာေလသည္။

'' ေအးလွ လာ''

source image

ထိုအသံသည္ လိႈဏ္သံေပါက္ေနကာ ၾသဇာအျပည့္ပါဝင္သည္ဟု မေအးလွ ခံစားလိုက္ရသည္။ ထို႕ေနာက္ နာခံစြာပင္ အသံလာရာဆီသို႕ လိုက္သြားမိေတာ့သည္။ ထိုအခါ ေစ်းတန္းတစ္ခု အတြင္း ေရာက္သြားေလသည္။ အျမင္အာရံုသည္လည္း ပို၍ ၾကည္လင္လာကာ ျမင္ကြင္းမ်ားသည္ ျပတ္ျပတ္သားသားျမင္လာရေလသည္။ ေစ်းဆိုင္တန္းမ်ားႏွင့္ ေစ်းဝယ္သူမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ရျပီး ကားလမ္းမထက္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား ဆိုက္ကားမ်ား စက္ဘီးမ်ား ေျခလ်ွင္ေလ်ွာက္သူမ်ားႏွင့္ စည္ကားလွေပသည္။ မေအးလွလည္း မိမိဘယ္ေနရာေရာက္ေနသနည္းဟု သိလိုလွစြာျဖင့္ လွည့္ပတ္ၾကည့္ရႈမိေလသည္။ ဆိုင္တန္းမ်ားမွာလည္း စံုလင္လွသည္။ ကုန္မာဆိုင္ တာယာ အေဟာင္းဆိုင္ စက္ဘီးဆိုင္ တိုင္းရင္းေဆးဆိုင္ အပ္ခ်ဳဳပ္ဆိုင္စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳဳးေတြ႕ရေလသည္။ မေအးလွသည္ စက္ခ်ဳပ္သမ ပီပီ အပ္ခ်ဳဳပ္ဆိုင္မ်ားကို အထူးဂရုစိုက္ ၾကည့္မိေလသည္။ ထိုသို႕ၾကည့္ေနစဥ္ မေအးလွသည္ ရင္းႏွီးေနေသာျမင္ကြင္းတစ္ခုကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ထပ္၍ ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ပို၍ ေသခ်ာသြားေလသည္။ ထိုအရာမွာ မိမိ အိမ္မက္ထဲတြင္ ျမင္ခ့ဲဘူးေသာ ကုလား အဘိုးအိုပင္ ျဖစ္ေလသည္။

ဆက္ရန္...
@suhlaing
msc 175