ေမွာ္ဆန္ေသာ အပ္ခ်ဳပ္စက္ေလး ( ၃ )

'' ေမေမ ေမေမ ေမေမ''

မေအးလွလည္း ရုတ္တရက္လန္႔ႏိုးလာကာ ထထိုင္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါမွ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ျပန္လာေသာ သမီး သူဇာျဖစ္ေနေလသည္။

'' ေမေမ ဘာေတြ ေယာင္ျပီး ေအာ္ေနတာလည္း ပလံုးပေထြးနဲ႕ ဘာမွလည္း ေသခ်ာ မၾကားရဘူး အိမ္ေရွ႕တံခါး ၾကီးလည္း ဖြင့္လို႕ တစ္ညလံုး ဒီတိုင္း ဖြင့္ထားတာလား ေမေမ''

သမီး မသူဇာသည္ ေျပာလည္း ေျပာ က်မ မ်က္ႏွာသစ္ရန္လည္း ျပင္ဆင္ေပးေနေလသည္။ က်မသည္ ဖ်က္ကနဲ သတိရလိုက္ကာ စက္ေခါင္းထားေသာ စက္ခ်ဳပ္ခန္းသို႔ ကူးလာေလသည္။ စက္ေခါင္းေလးသည္ ညက ထားသည့္ အတိုင္း ေျခရာလက္ရာမပ်က္။ စက္ေခါင္းေပၚတြင္ လႊမ္းထားခ့ဲေသာ အဝတ္စ အပါးေလးသာ ေဘးကို ေလ်ွာက်ေနသည္။ ေလတိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ မေအးလွသည္ ညက မိမိအိပ္ယာဝင္စဥ္ အိမ္ေရွ႕တံခါးမၾကီးကို ေသခ်ာစြာ ပိတ္ထားခ့ဲသည္ဟု ထင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သိပ္ေတာ့ မေသခ်ာ။ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ တခါတေလ သတိေမ့တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ေတြးေနမိေလသည္။

source

သို႕ႏွင့္ မေအးလွသည္ ပံုမွန္လုပ္ရိုး လုပ္စဥ္မ်ားျဖင့္ တေနကုန္ခ့ဲေလသည္။ ထိုေန႔ညတြင္ မည္သို႔မ်ွထူးျခားမႈမရွိဘဲ ကုန္လြန္ခ့ဲေလသည္။ တနလၤာေန႔ေရာက္ေသာအခါ သမီးေလး မသူဇာလည္း တာဝန္က်သည့္ ရြာေလးသို႕ ျပန္သြားေတာ့သည္။ ထိုေန႔ညတြင္ မေအးလွသည္ ပံုမွန္အတိုင္းပင္ ည အိပ္ယာဝင္ခ့ဲျပီး တံခါးမ်ားကိုိမူ ေစ့စပ္ေသခ်ာစြာ ပိတ္ထားေလသည္။ မေအးလွသည္ ေၾကာက္တက္သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အေဖာ္လည္း ေခၚမအိပ္။ တစ္ဦးတည္းသာ အိပ္စက္ခ့ဲေလသည္။ မေအးလွသည္ ေတာင္ေတြး ေျမာက္ေတြးႏွင့္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ဘဲ ညနက္ပိုင္းတြင္မွသာ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းသို႕ညေရာက္ေလသည္။ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ႏွင့္ စက္နင္းသံကို ၾကားရေလသည္။

ပထမတြင္ တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ နင္းလိုက္ ရပ္သြားလိုက္ႏွင့္ ၾကားရျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ အဆက္မပ်က္ၾကားရေလသည္။ မေအးလွသည္ ဖ်က္ကနဲလန္႔ႏိုးလာကာ ကုတင္ေဘးရွိ မီးခလုပ္ကို ဖြင့္လိုက္ျပီး အျမဲေဆာင္ထားေလ့ရွိေသာ ေခါင္းရင္းဘက္မွ ဓားေျမွာင္ကို ယူလိုက္ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ ေျဖးညွင္းစြာထကာ စက္နင္းသံၾကားရေသာ အခန္းဆီသို႕ ေျခဖြကာ ေလွ်ာက္ခ့ဲေလသည္။ စက္နင္းသံသည္ မေအးလွ ေလ်ွာက္လာစဥ္အထိ ၾကားေနရျပီး စက္ထားရာ အခန္းေရွ႕ေရာက္ေသာအခါမွ အသံရပ္တန္႔သြားေလသည္။

'' ဘယ္သူလည္း ''

'' ဘယ္သူရွိလည္း''

'' ရွပ္...ရွပ္...ရွပ္''

ရွပ္တိုက္သံကို ၾကားလိုက္ရျပီး ဒုန္း ဟူေသာ အသံပါ တဆက္တည္း ထြက္ေပၚလာေလသည္။ မေအးလွသည္ သတိၲေကာင္းေသာ မိန္းမပီပီ အခန္းတံခါးကို တြန္းဖြင့္လိုက္ျပီး ဓားကို အသင့္ ခ်ိန္ထားေလသည္။ မီးခလုတ္ကိုလည္း ဖ်က္ကနဲဖြင့္လိုက္ေလသည္။ လင္းလင္းက်င္းက်င္း ျဖစ္သြားေသာ အခန္းတြင္ စက္ကပ္ၾကီးသည္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ က်ေနျပီး စက္ေခါင္းေပၚမွ အစပါးေလးသည္လည္း ေအာက္သို႔ ျပဳတ္က်ေနေလသည္။ ထို ခဏ၌ မေအးလွ၏ ေမႊးညွင္းမ်ားသည္ ေထာင္တက္လာကာ ေအးကနဲ တခ်က္ခံစားလိုက္ရသည္။ မေအးလွသည္ အတန္ငယ္ ျငိမ္သက္ေနျပီးေနာက္ အခန္းတြင္း လႈပ္ရွားမႈကို ေစာင့္ၾကည့္ေနေလသည္။ လူသတၲဝါတစ္စံုတစ္ေယာက္၏ အရိပ္အေယာင္မ်ွပင္ မေတြ႕ရေသာ အခါအခန္းတံခါးကို အျပင္မွ ေသာ့ပိတ္ျပီး အိပ္ယာသို႕ ဝင္ေလသည္။ အိပ္၍မေပ်ာ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အသံမ်ား ထပ္ၾကားေလမလားႏွင့္ နားစြင့္ေနရင္းႏွင့္ပင္ မိုးစင္စင္လင္းေလေတာ့သည္။

source

ဆက္ရန္...

@suhlaing
msc 175