ေမွာ္ဆန္ေသာ အပ္ခ်ဳပ္စက္ေလး ( ၅ )

အလုပ္အားေသာေန႔တစ္ေန႔တြင္ မေအးလွသည္ ငယ္သူခ်င္းျဖစ္သူ မေနာမယကိုသက္ခိုင္ဆီသို႕ ထြက္လာခ့ဲေလသည္။ ကိုသက္ခိုင္အိမ္သည္ ျမိဳ႔စြန္ဘက္က်ျပီး ျခံဝန္းမွာ က်ယ္ဝန္းလွေပသည္။ ႏွစ္ရွည္သီးႏွံမ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးထားရာ ငယ္စဥ္အခါက မၾကာခဏ အဝင္အထြက္ရွိေသာ္လည္း ယခုေတာ့ျဖင့္ မေရာက္တာၾကာေပျပီ။ ကိုသက္ခိုင္သည္ ထိုပညာမ်ားကို ၄င္း၏ ဖခင္ထံမွ အေမြရခ့ဲဟန္တူပါသည္။ ကိုသက္ခိုင္၏ ဖခင္သည္လည္း လကၡာဏာၾကည့္ျခင္း ေရွးျဖစ္ေဟာျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သည္ကို ငယ္စဥ္က ေတြ႕ဖူးၾကံဳဖူးခ့ဲပါသည္။ မေအးလွကိုပင္ လကၡဏာပင္ကိုၾကည့္၍ သမီးေလး အပ်ိဳၾကီးလုပ္ေနာ္ဟု သတိေပးခ့ဲသည္ကို ယခုတိုင္မွတ္မိေနေသးတယ္။ ငယ္စဥ္က ဘာရယ္ဟု နားမလည္ေသာ္လည္း အိမ္ေထာင္ေရးကံမေကာင္းေသာေၾကာင့္ သတိေပးျခင္းဟု ယခုေတာ့ျဖင့္ နားလည္ခ့ဲပါျပီ။ ယခုေတာ့ျဖင့္ ကိုသက္ခိုင္၏ ဖခင္ၾကီးေကာ မိခင္ၾကီးပါ ကြယ္လြန္ျပီျဖစ္ရာ တစ္ဦးတည္းေသာ သား ကိုသက္ခိုင္သာ က်န္ရစ္ေလသည္။

မေအးလွသည္ ေအးခ်မ္းဆိတ္ျငိမ္ေသာ ျခံၾကီးေရွ႕တြင္ ဆိုင္ကယ္ေလးကို ရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေျပးလာကာ ျခံတံခါး ဖြင့္ေပးေလသည္။ မေအးလွသည္ ကိုသက္ခိုင္ႏွင့္ေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္းေျပာျပေသာအခါ တံုကင္ယူထားလား အမဟု ေမးေလသည္။ မေအးလွလည္း ေၾကာင္အန္းအန္းျဖစ္သြားကာ မယူထားေၾကာင္းႏွင့္ ကိုသက္ခိုင္ႏွင့္သာ ေတြ႕ခ်င္ေၾကာင္းေျပာဆိုေလသည္။ ထိုေကာင္ေလးမွလည္း သူ႕ဆရာသည္ တံုကင္ ၾကိဳမယူထားပါက ေတြ႕ခြင့္မေပးပါဟု ေျပာေလသည္။ မေအးလွတို႔ အေျခအတင္ေျပာေနစဥ္ လူေခၚေခါင္းေလာင္းသံၾကားလိုက္ရေလသည္။ ေကာင္ေလးလည္း အမ ခဏေနာ္ဟုဆိုကာ အိမ္ထဲသို႕ ေျပးဝင္သြားေလသည္။ ေခတၲေစာင့္ဆိုင္းျပီးေသာအခါ ကိုသက္ခိုင္သည္ ဝတ္ျဖဴ စင္ၾကယ္ႏွင့္ အိမ္ထဲမွ ထြက္လာကာ ခရီးဦးၾကိဳျပဳေလသည္။

source
'' ေအးလွရယ္ နင့္မလဲ အခုမွ ေပၚလာေတာ့တယ္ အေဖဆံုးတုန္းက ရက္လည္ေလး ေတြ႕လိုက္ျပီး ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ ငါ့ အထင္ နင္ ဒီျမိဳ႕မွာ မေနဘူးေတာင္ေနတာ''

'' နင္ေကာ ဘာထူးေသးတုန္း သက္ခိုင္ရဲ႕ အိမ္ထဲက အိ္မ္ျပင္ေကာ ထြက္လို႔လား ငါကမွ ငါဆိုင္နဲ႕ေစ်း ေျပးေနေသးတယ္''

'' ဟားးး ဟားးး နင္ကေတာ့ အရင္လိုဘဲ ေအးလွေရ ကတ္ကတ္လန္ေအာင္ ျပန္ပတ္လိုက္ရမွဆိုတ့ဲ အထဲက ကဲ လာ လာ ဘာကိစၥတုန္း ငါ့ဆီ''

'' နင္ မေနာမယဆို ၾကိဳမသိဘူးလား''

'' မေနာမယလည္း လူဟ မေနာခ်င္းဆက္မိမွ သိမွာေပါ့''

source

သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာရင္း ကိုသက္ခိုင္သည္ သူ၏ အလုပ္ခန္းသို႕ ဝင္လိုက္ေလသည္။ အလုပ္ခန္းအတြင္း ဘုရားစင္တြင္ ေၾကးဆင္းတုၾကီးကို ကိုးကြယ္ထားျပီး ေၾကးပန္းအိုးမ်ားႏွင့္ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ ေသးေသးမႊားမႊားမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရေလသည္။ အေမႊးတိုင္မ်ား ဖေယာင္းတိုင္မ်ားကို ထြန္းညွိထားျပီး ထြက္ရပ္ေပါက္ အဘမ်ားကိုလည္း စင္မ်ားႏွင့္ ကိုးကြယ္ထားေလသည္။ ထူးျခားသည္က ကုလားဘိုးေတာ္ဟု ေခၚေလမလား မေအးလွ မသိပါ ကုလားရုပ္ထုတစ္ခုကိုလည္း မေအးလွ ေတြ႕ရေလသည္။ ထုိရုပ္ထုကို မေအးလွသည္ စိတ္ဝင္စားမိေလသည္။
ကိုသက္ခိုင္သည္ မေအးလွ ေရွ႕တြင္ တပ်ဥ္ေခြထိုင္ကာ

'' ကဲ ေအးလွ နင့္ လက္ေခ်ာင္းနဲ႕ ထိဆက္ၾကည့္မယ္ စိတ္ကို ဘုရားတရား အာရံုျပဳထား''

မေအးလွလည္း ကိုသက္ခိုင္ ခိုင္းသည့္ အတိုင္းပင္ စိတ္တည္ျငိမ္စြာႏွင့္ ဘုရားရွင္ထံ အာရံုျပဳထားေလသည္။ ကိုသက္ခိုင္သည္ မေအးလွ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ႏွင့္ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းထိပ္မ်ား ထိစပ္ထားကာ မ်က္လံံုး အစံုမွိတ္လ်ွက္ ျငိမ္သက္ေနေလသည္။ အခန္းတြင္း တိတ္ဆိတ္ေနကာ အေမႊးတိုင္အေငြ႕တို႕သည္ ပ်ံ႕လႊင့္ေနေလသည္။

@suhlaing
msc 175