“အေဖေပးသည့္ အေမြ-၂”
“အေဖေပးသည့္ အေမြ-၂”
ပထမပိုင္း စာျမည္း -- သားအဖႏွစ္ေယာက္ ေတာင္ထိပ္တြင္ ေရာက္ရွိေန၏။ အေဖျဖစ္သူက သားျဖစ္သူကို မည္သို႕အေမြေပး မည္နည္း--
သားျဖစ္သူက သူ႕ဖခင္ႀကီးခိုင္းသည့္အတိုင္း အသံကုန္ဟစ္ေအာ္လိုက္ပါတယ္။ “ေဟး--- ေဟး---”လို႕ သူ၏အသံကို အျမင့္ဆုံးျဖစ္ေအာင္ ဟစ္ေအာ္လိုက္သည္။ ဒီအခါမွာ ေတာင္းတန္းမ်ားထံမွ သားျဖစ္သူ ေအာ္သကဲ့သို႕ “ေဟး---”လို႕ ပဲ့တင္သံမ်ား ျပန္လာၾကေလသည္။ “ဘာအသံ ျပန္ၾကားရလဲ သားေရ” “ကၽြန္ေတာ္ေအာ္လိုက္တဲ့ အတိုင္း ပဲ့တင္သံေတြ ျပန္ၾကားရတယ္အေဖ” “ေကာင္းပီ ဒီတခါ မိုက္လားေဟ့လုိ႕ ေအာ္ၾကည့္စမ္း” သားျဖစ္သူကလဲေအာ္တယ္ “မိုက္လားေဟ့”၊ ေတာင္တန္းကလည္း ပဲ့တင္သံျပန္တယ္ “မိုက္လားေဟ့”။ ကဲေနာက္တခါ “ေကာင္းေကာင္းေန”လို႕ ေအာ္ပါအုန္း။ “ေကာင္းေကာင္းေန”--“ေကာင္းေကာင္းေန”။ သားျဖစ္သူ ေအာ္သလို ပဲ့တင္သံတို႕ သည္လား ျပန္လာၾကေလ၏။
သားျဖစ္သူ၏ အျဖစ္ကို ၾကည့္လ်က္ ဖခင္ႀကီးမွ ၿပဳံးျပန္ေလတယ္။ “ကဲ သားေရ သားလိုခ်င္တဲ့အေမြေတြ အေဖကသားကို အကုန္ေပးလိုက္ၿပီသားေရ”လို႕ ဖခင္ႀကီးမွ ေျပာလာသည္ကို သားျဖစ္သူမွာ နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ “ဘာပစၥည္းမွ သားလက္ထဲမေရာက္ေသးပဲ အေဖက အေမြေတြေပးတယ္ ေျပာတယ္၊ ဘယ္မွာလဲ အေဖေပးတဲ့အေမြ”လို႕ သားျဖစ္သူကလက္ျဖန္႕ျပကာ ျပန္ေမးေလတယ္။ ဒီအခါမွာ ဖခင္ႀကီးမွ ျပန္လည္ရွင္းျပသည္ကေတာ့--
အေဖတို႕ ေတာင္တက္တယ္ဆိုတာ ငါ့သားေရွ႕ဆက္ရမယ့္ ဘ၀လမ္းတစ္ခုလိုပဲသားေရ။ ေတာင္ေပၚမွာ ဘာရွိတယ္၊ ဘယ္နားမွာ ဘယ္လိုအခက္အခဲရွိမယ္ဆိုတာ မသိႏိုင္ဘူး။ ဒီလိုပဲ ဘ၀လမ္းဆိုတာ ေရွ႕မွာ မေရရာ မေသခ်ာတာေတြၾကည့္ပါပဲ။ အေဖ့ရဲ႕ အားထားရာ ေတာင္ေ၀ွးဟာလဲ လမ္းတ၀က္ေလာက္မွာ က်ိဳးခဲ့တယ္ေလ။ ဒီလိုပဲ သားရဲ႕ဘ၀လမ္းကို ဆက္ေလ်ာက္ရင္း အားကိုးအားထားျပဳရာ တစ္ခုခုဆုံးရႈံးျခင္း ဆိုတာေတြ ေတြ႕ႀကဳံ လာရမယ္ သားေရ၊ ဒါကိုဘယ္လိုေျဖရွင္းပီး ေရွ႕ဆက္မရလဲ သိထားဘို႕လိုအပ္တယ္သား။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္တဲ့အခါမွာ အေဖဟာ အိုမင္းမစြမ္းလို႕ ေရငတ္ေနတာေတာင္ ေရရွာမေသာက္ႏုိင္ဘူးေလ ဒီအခါမွာ ေရရွာေပးႏိုင္တဲ့ သားကရွိေနတယ္ေပါ့။ ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ ငါ့သားရဲ႕ ဘ၀လမ္းကိုလဲ လိုအပ္တဲ့ေနရာမွာ လိုအပ္တဲ့ အကူအညီမ်ားရရွိဘို႕ ငါ့သားမွာ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ လိုအပ္တယ္သား။ ဒီလို မိတ္ေဆြမ်ားဆိုရာမွာလဲ ပထမအႀကိမ္မွာ ေရကိုေတြ႕ပီး ေရပါေအာင္ မယူတတ္တဲ့ ငါ့သားလိုမိတ္ေဆြမ်ိဳးထက္ ဒုတိယအႀကိမ္ ငါးသားေရသယ္သလို ေရကိုေတြ႕ပီး ေရကိုဘယ္လိုပါေအာင္ သယ္ယူရမလဲဆိုတာသိတဲ့ အသိဥာဏ္ရွိတဲ့၊ အေတြ႕အႀကဳံရွိတဲ့ မိတ္ေတြေကာင္းကို ရွာေဖြေပါင္းသင္းရမယ္သား။ အေဖ့လို အိုမင္းေနမွ ေတာင္ကိုတက္ေနရမယ့္အစား ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ သန္စြမ္းေနခ်ိန္မွာ ဘ၀ ေတာင္တန္းေပၚကို တက္ထားပီး အျမင့္ေနရာမွာ ေနႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္သား။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ အေဖတို႕ေရာက္ေနတဲ့ ေတာင္ထက္ျမင့္တဲ့ ေတာင္တန္္းကို ငါ့သားျမင္ေတြ႕ရသလို သားရဲ႕ဘ၀မွာ ေနာက္ထပ္ျမင့္မားတဲ့ ဘ၀ေနထုိင္ျခင္းေတြကို ေတြ႕ရမယ္၊ ဒီအခါမွာ ငါ့သားဟာ လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ အျမင့္မွာ တည္ျငိမ္စြာ ေနထိုင္ ႏိုင္ျခင္းကို တည္ေဆာက္ပီး ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ ေနထိုင္တတ္ရမယ္။ ေနာက္ထပ္ ျမင့္မားတဲ့ေတာင္ကို တက္ဖို႕ႀကိဳးစားေနရင္ ငါ့သားဘ၀မွာ အိုမင္းၿပီး မသန္မစြမ္းဘ၀နဲ႕ လိုရာမေရာက္ႏိုင္ ျဖစ္ေနရတဲ့ အေဖ့လိုအျဖစ္မ်ိဳး ငါ့သားႀကဳံေတြ႕ရမယ္။ ေတာင္တန္းမွာ ျမင့္သထက္ျမင့္ေသာ ေတာင္တန္းရွိသလို၊ ဘ၀မွာလည္း ကိုယ့္လက္ရွိဘ၀ထက္သာေသာ၊ ျမင့္ေသာအရာမ်ား အၿမဲရွိေနမွာငါ့သား၊ ဒါကို သတိျပဳဆင္ျခင္တတ္ရမယ္သား။
ေနာက္တခါ ငါ့သားရဲ႕ေအာ္သံကို ပဲ့တင္သံျပန္ၾကားရသလိုပါပဲ သားရဲ႕ဘ၀မွာ ငါ့သားလုပ္သမွ်ဟာ ေတာင္တန္းဆီက ပဲ့တင္သံျပန္လာသလို ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာျပန္ရမယ္၊ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတာျပန္ရမယ္သား။ ဒါဟာ ေလာကသဘာ၀ နိယာမ အမွန္တရားတစ္ခုဆိုတာ သားသိရွိသြားပီမို႕ ေကာင္းေကာင္း နားလည္ က်င့္သုံးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ အေဖမွတ္ယူလိုက္ေတာ့မယ္သား။ အခု အေဖေျပာျပ ခဲ့တာေတြဟာ သားအတြက္ အေဖေပးလိုတဲ့ အေဖ့ရဲ႕အေမြေတြပါပဲကြယ္။ ငါ့သားသာ ဒီအေမြကို ေကာင္းေကာင္း အသုံးခ်တတ္ရင္ တန္ဖိုးျဖတ္မရတဲ့ အေမြေတြပါသားေရ။
အေဖျဖစ္သူ၏ စကားအဆုံးတြင္ေတာ့ “သားနားလည္ပါပီအေဖ၊ ငယ္စဥ္က သားမိုက္မွားမိခဲ့ တာေတြကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ က်န္ရွိတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ အေဖ့ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ၿပီး အလုပ္ႀကိဳးစားလုပ္ ပါေတာ့မယ္အေဖ။ အေဖ့ေပးတဲ့အေမြေတြနဲ႕ သားဘ၀တစ္ခုလုံး ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနႏိုင္ပါၿပီလို႕ မွတ္ယူလိုက္ပါေတာ့အေဖ”လို႕ သားျဖစ္သူမွ ျပန္ေျပာေလ ေတာ့သည္။
ဤတြင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုေသာ ပုံေဆာင္၀တၳဳေလးသည္ ၿပီးဆုံးပါေလသည္။ ထိုပုံ၀တၳဳမွ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလုံးအတြက္ အေမြ၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ေကာင္းေကာင္းဖြင့္ဆို ရွင္းျပသြားသည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရပါမည္။အေမြဟူသည္ ပစၥည္းဥစၥာတစ္မ်ိဳးတည္းကို ဆိုလိုသည္မဟုတ္ေခ်။ ႏွလုံးသားအသိ၊ ဥာဏ္အသိ၊ ဘ၀အေတြ႕အႀကဳံအသိမ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးျခင္းပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားေတြ႕ရွိလုိက္ရပါသည္။ ထိုပုံ၀တၳဳေလးကိုဖတ္မိၿပီးသည့္ေနာက္ သားသား၊မီးမီး၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားတို႕သည္ အေမြ၏တန္ဘိုးကို နားလည္ႏိုင္ၾကေသာ သားေကာင္း၊ သမီးေကာင္းမ်ား ျဖစ္္ၾကပါေစ။ ထို႕အတူ ဦးဦးေဒၚေဒၚ၊ အကိုအစ္မမ်ားကလည္း မိမိတို႕၏မ်ိဳးဆက္ ေနာင္လာေနာင္သား၊ သားသမီးတို႕အား အေမြေကာင္း၊ အေမြမြန္မ်ား လက္ဆင့္ကမ္းႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳရင္း ကၽြန္ေတာ္၏ “အေဖေပးသည့္အေမြ”အား နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ရပါသည္။
Writer >>>@nyinyiwin(Steemit) MSC-006
Writing End Time >>> 12:00 PM (22.8.2018)
#Myanmar #Literature #Writing #Life #Blog
ေကာင္းလိုက္တာဗ ်ာ။ဆိုလိုရင္းထက္ ေရးသားပံုကို ပိုေလ့လာမိတယ္။ဝွက္ဖဲ ေတြ ေျပာၿပီး တစ္ခ်ပ္ ျခင္း လွန္ ျပသြားတာ။ဘဝအသိေတြလည္းတိုးေစပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့ ကိုမေဟာ္ေရ ခုလိုအားေပးေနေတာ့ က်ေနာ္ေရးရတာ အားရွိသြားပီဗ်ာ။
အသိဥာဏ္ပညာ တိုးတက္ေရးဦးေပးေရးပါတယ္ ကႊီးေရႊေရ
ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ မိဘမ်ားက သားသမီးကို အေပးသင့္ဆုံးအေမြပါဗ်ာ။
ဟုတ္ကဲ႔အေမြယူသြားပါျပီ
အေမြရသြားပီဆို ၀မ္းသာပါတယ္ဗ်ာ။
ကိုယ္ ျပဳသည့္ကံ ပဲ့တင္သံ ကိုယ့္ထံ ျပန္လာမည္
အမွန္ပါပဲ ကိုဘီလ်ံေရ။
အေဖေပးတဲ့အေမြကတန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ပါဘဲ....👍
ဟုတ္ပဗ်ာ ယူတတ္သူမ်ားအတြက္ေတာ့ အဖိုးျဖတ္မရႏုိင္ေအာင္ တန္ဘိုးႀကီးလွပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ေခါင္းစဥ္ေလးကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္အေတြးထဲေျပာင္းျကည့္မိတယိ
"ပဲ့တင္သံကဲ့သို ့ေသာအက်ိဳး(အေမြ) "ဆိုျပီးေပါ့
ဟုတ္ကဲ့ကိုဝင္းကိုေရ အေတြးေလးေတြ ခ်ဲ႕ေတြးလို႕ရပါတယ္ဗ်။
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by nyinyiwin from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
Thanks.
ဖတ္ရတာ အနွစ္သာရရွိပါတယ္ဗ်ာ
ဟုတ္ကဲ့ဗ်ာ အခုလို အားေပးေတာ့ ေက်နပ္အားရွိပါတယ္ဗ်ာ။
ေကာင္းလိုက္တဲစာ႐ွင္
ဖတ္ရတာ အႏွစ္သာရ႐ွိပါ့
ဟုတ္ကဲ့ ခုလို လာေရာက္အားေပးမႈကို ေက်းဇူးတင္လ်က္ပါဗ်ာ။