တစ္သက္တာ အမွတ္တရ (၄)
ၿငိမ္းသူေရာက္လာၿပီးေနာက္ ငါးတန္းအခန္းထဲမွ လြယ္အိတ္ႏွင့္ ထမင္းဘူးမ်ားယူကာ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ စ ထြက္ခဲ့ၾကသည္။
ေက်ာင္းဝင္းထဲမွ ေက်ာင္းျပင္သို႔ ထြက္ရန္မွာ သိပ္မခက္လွေခ် ။ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ျဖစ္၍
ေက်ာင္း၏ ပင္မ ဝင္ေပါက္ကို ပိတ္ထားေသာ္လည္း အျခား ဝင္လို႔ ထြက္လို႔ရေသာ ေနရာမ်ားစြာလည္း ႐ွိေသးသည္။ ထိုထဲမွ ေနရာ
တစ္ခုကေန ကြၽန္ေတာ္တို႔ထြက္ခဲ့ၾကပါသည္။
Image credit - Original source
ေက်ာင္းဝင္းအျပင္ေရာက္မွ ျပသနာကစသည္။အျခားမဟုတ္ .. ျပည့္စံု ။ ဒီေကာင္က ေဆးလိပ္ဝယ္ခ်င္သည္ဟု ဆိုသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ အစီအစဥ္က ျမစ္ဆိပ္ကို ၿမိဳ႕ထဲကေနမသြား။ ေက်ာင္းယူနီေဖာင္းမ်ားျဖင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတြ႕သြားလွ်င္ ခက္ေခ်မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းႏွင့္ သိပ္မေဝးေသာ ဘုရားေဘး လမ္းၾကားေလးမွ
သြားၾကမည္။ ထိုလမ္းၾကားမွ ျမစ္ေရာက္
ေအာင္သြားၿပီး ေရခ်ိဳးမည္။ ညေန ေက်ာင္းကားမွီေအာင္ျပန္လာၾကမည္။ ဒီေလာက္သာ
ျဖစ္သည္။ ျပည့္စံုက ထိုလမ္းမွ မသြားလို ။ "အဲ့ဒီလမ္းမွာ ဘာဆိုင္မွမ႐ွိဘူးဟ .. ၿမိဳ႕ထဲကသြားမွ ေဆးလိပ္ဝယ္လို႔ရမွာေပါ ့ .. " ျပည့္စံုေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ အားလံုးေဒါသထြက္ရသည္။ ၿငိမ္းသူက " မင္း ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္တာနဲ႔ အကုန္လံုး ေတြ႔ကုန္မွာေပါ့ဟ .. ျပည့္စံုမင္း .. မလိုက္ခ်င္ေနခဲ့ကြာ .."
" ေဟ့ေကာင္ေတြ ..အားလံုးအတူတူသြားမယ္လို႔ ကတိေပးၿပီးသားေနာ္ .. ဘာလဲ .. ကတိဖ်က္ခ်င္တာလား .. ရတယ္ေလ .. ငါကအခုဆရာမသြားတိုင္ေျပာလိုက္မွာ .. အဲ့လိုမလုပ္ေစခ်င္ရင္ ငါ့ကိုခဏေစာင့္ .. ငါေဆးလိပ္သြားဝယ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့မယ္.." ျပည့္စံုက ေျပာၿပီးေျပးထြက္သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္ အနားတြင္႐ွိေသာ ေက်ာက္ခဲတစ္လံုးကို ကန္လိုက္ရင္း " အဲ့ေကာင္ ၿဂိဳလ္ဆိုးပဲကြာ .. ငါ အစထဲက
ေျပာတယ္ .. မေခၚခဲ့ပါနဲ႔ဆို .. သြားေတာင္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူးကြာ .." ဟုေျပာလိုက္ေတာ့
ငေကာင္းက " ဟာ .. ဒီထိေရာက္လာၿပီပဲကြာ .. ျပန္သြားလည္း ငါတို႔ေက်ာင္းလစ္တာ သိမွာပဲ .. သိမယ့္အတူတူ ေရေတာ့ သြားခ်ိဳးရေအာင္ကြာ .." ကြၽန္ေတာ္ စကားျပန္မေျပာမိေတာ့ .. ၿငိမ္းသူလည္း တိတ္ဆိတ္လွ်က္ ...
Image credit - Original source
ခဏအၾကာ ျပည့္စံုျပန္ေရာက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး ျမစ္ဆိပ္သို႔ ဘုရားေဘး
လမ္းၾကားေလးမွ ေလ်ွာက္လာခဲ့ၾကသည္။
လမ္းတြင္ ျပည့္စံုကေတာ့ ေဆးလိပ္ေလးဖြာလိုက္ ကြမ္းဝါးလိုက္ႏွင့္ ...
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတြကသာတိတ္ဆိတ္လ်ွက္
ဒီေကာင္က စကားေတြ အေတာ္မ်ားေနသည္
သူေျပာတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို မၾကားခ်င္ေသာ္လည္း ၾကားေနရ၏။ ဘယ္အတန္းက ဘယ္အစ္မႀကီးက ဘယ္လိုလွေၾကာင္း၊ ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္သူက ရည္းစားေတြျဖစ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တို႔ကို အားရပါးရေျပာေနေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္
ဒီေကာင့္ကို ေတာ္ေတာ္မ်က္မုန္းက်ိဳးေန
ေလၿပီ။ဒီအရြယ္နဲ႔ ဒီေကာင္ေျပာေသာစကားမ်ား၊ ဒီေကာင့္အျပဳ အမူမ်ားကို လံုးဝမႏွစ္သက္သလို ကြၽန္ေတာ္တို႔သူ႔ကို မေခၚလ်ွင္
အိမ္ကိုပါတိုင္မည္ဆိုေသာ ႏိုင္ကြက္ကိုင္ထားသည့္အေပၚလည္း နည္းနည္းမွ
မေက်နပ္ႏိုင္ေပ။ " ေနႏွင့္အံုးေပါ့ကြာ .." ဟူ၍ စိတ္ထဲမွ ေတးထားလိုက္သည္။
Image credit - Original source
(ဆက္ပါအံုးမည္)
Written by @myanmarpyithar
MSC 103
You got a 50% upvote from @aungzawhtwe courtesy of @myanmarpyithar ! its cool fee free .
Thank you my bro ..
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by myanmarpyithar from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, theprophet0, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
Thank you .
ေက်ာင္းသားဘဝ အမွတ္တရေလးေတြေပါ့အကို
ဟုတ္ပါ့ ကိုေအာင္ႀကီးေရ .. ဘယ္ခ်ိန္ျပန္စဥ္းစား စဥ္းစား သတိတရေတြ အျပည့္နဲ႔ လြမ္းေမာမႈေတြ ေပးႏိုင္တဲ့ အခိုက္အတန္႔ကာလေတြေပါ့ဗ်ာ..
ငယ္ငယ္တုန္းကအုတ္တံတိုင္းေက်ာ္တက္ၿပီးေက်ာင္းေျပးဖူးတာသတိရသြားမိပါရဲ႕။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အုတ္တံတိုင္းေက်ာ္စရာမလိုဘူး မအိေရ .. အသာေလး အေပါက္က တိုးသြားယံုဘဲရယ္ ..😀
အေတာ္ဆိုးတဲ့ ျပည့္စုံပဲ
ကပ္သီးကပ္ဖဲ့သမား
ဟုတ္ပါ့ ကိုႀကီးေရ .. ထစ္ခနဲဆို အိမ္တိုင္မယ္ . ဆရာမတိုင္မယ္ ဆိုတာႀကီးပဲ .. စိတ္မဆိုးဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ..😀
အိမ္ကိုတိုင္ေျပာမွာေၾကာက္လို႔ သည္းခံေနရတာေပါ့ကြာ.....ဟြင္းဟြင္း။
ဟြင္း ဟြင္း .. အဲ့လိုပဲ အစ္မေရ .. မဟုတ္တာလုပ္တဲ့သူက သူ႔အေၾကာင္းသိတဲ့သူေတြကို ေၾကာက္ရတာ .. ကိုရီးယားဇာတ္ကားေတြထဲကလိုပ ...
အခ်င္းခ်င္းႏိုင္ကြက္ကိုကိုင္ျပီးျခိမ္းေျခာက္တာ
စိတ္တိုစရာ႔ေကာင္းလိုက္တာ
စိတ္တိုလည္းတို သူငယ္ခ်င္းလည္း သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ ပစ္မရ ကိုင္မရ အေျခအေနေပါ့ အစ္ကိုေရ ..
ေက်ာင္းသားဘဝ မွာ ေက်ာင္းလစ္ရတာကိုက အရသာ
ေက်ာင္းမလစ္ဖူးတဲ႕ ေက်ာင္းသား ေရြွလိုရွား
ဟုတ္ပါ့ .. ဟုတ္ပါ့ .. အဲ့အခ်ိန္ အဲ့အရသာ ဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ပါ .. အျမဲလည္း အမွတ္ရေနတာေပါ့ အစ္မေရ ..
ကေလးေတြ ျမစ္ဆိပ္ဘက္ မသြားေစနဲ႕
ဟီး .. တားမရဘူး မစုေရ .. ငယ္ေသးတဲ့အရြယ္ေတြမို႔ လွြတ္ထားလိုက္ပါ .. တျဖည္းျဖည္းနားလည္လာမွာပါ ..😀
ျပည့္စံုလိုင္းစံုေလးေပါ့ေဟေဟး။အေရးသားမိုက္တယ္ကိုျမန္မာေရ။
စံုခ်က္ကေတာ့ သူ႔ထက္စံုတာေတာင္ သူေလာက္စံုမွာ မဟုတ္ဘူး အစ္ကိုေရ ..လိုင္းေပါင္းစံု မ ထ သ လိုပဲ ..