သာသနာတြင္းနွင့္သာသနာပ

သာသနာတြင္းဆိုသည္မွာ ဒါန!သီလ!ဘာဝနာဟူေသာ
သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား ပ်ံနွံ ပြားမ်ားေနေသာကာလ
တစ္ခုအားေခၚဆိုပါသည္။ သာသနာပဆိုသည္မွာ
ဒါန!သီလ!သမထသာရွိေသာကာလတစ္ခုအား ေခၚဆိုပါသည္။ သူေတာ္စင္ရဟန္းဒါမ်ားသည္ သာသနာတြင္းမွာသာ ေပၚေပါက္
နိုင္ျပီး သာသနာပ၍
မေပၚေပါက္နိုင္ပါ။ ရဟန္းဒါမ်ားသည္ ကိေလသ
၁၅၀၀ အား မဂ္ျဖင့္ အျပီးပယ္သတ္ျပီးေသာ သူေတာ္စင္
သူေတာ္ေကာင္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာသနာအားနွစ္ေပါင္းငါးေထာင္
ထားရွိခဲ႕ပါသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ သာသနာနွစ္နွစ္ေထာင့္ငါးရာ
ေက်ာ္ခဲ႕ပါျပီ။နွစ္ေထာင့္ေလးရာေက်ာ္ က်န္ေန
ေသးတယ္ဆိုေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕အသက္အဲ႕ဒီေလာက္
မရွည္ပါဘူး။ ဘယ္ေန႕ေသမယ္ဆိုတာကိုလည္း မသိနိုင္ပါဘူး။ ဘယ္အရြယ္မွာေသမယ္ဆိုတာ
လည္းမသိပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ အတြက္အေသခ်ာဆံုး
အခ်ိန္ကေတာ့ လက္ရွိပစၥဳပၸန္အခ်ိန္ပါပဲ။

ကြ်န္ေတာ္တို့ လက္ရွိေရာက္ေနတဲ႕အခ်ိန္က သာသနာ
တြင္းမွာပါ။ သာသနာတြင္းမွာလူျဖစ္ဖို့ဆိုတာ လံုးဝကို
မလြယ္ကူပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို့ စာဖတ္သူတို့ဟာ ဒီသာသနာတြင္း
လူျဖစ္ဖို႕ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ပါရမီ
ေတြျဖည့္ခဲ႕ရလဲမသိဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားဆို ဘုရားျဖစ္
ဖို့ ေလးအသင္ေခ်နဲ႕ ကမ႓ာတစ္သိန္းပါရမီျဖည့္က်င့္ခဲ႕
ပါတယ္။ ပါရမီျဖည့္စဥ္ကာလပတ္လံုး လွဴခဲ႕တဲ႕ အေသြးေတာ္ဟာ
သမုဒၵရာေလးစင္းကေရေတြထက္
ပိုမ်ားပါတယ္။ စဥ္စားႀကည့္ပါစာဖတ္သူတို့။ သမုဒၵရာ
ေလးစင္းမွာရွိတဲ႕ေရေတြဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲ
ဆိုတာ ထုထည္နဲ႕ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ carculator
မွာ မဆန့္နိုင္ပါဘူး။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ႕ေရေတြထက္
မ်ားတဲ႕ အေသြးေတာ္ေတြနဲ႕ ျမတ္စြာဘုရားဟာ ပါရမီ
ျဖည့္က်င့္ခဲ႕ရပါ္တယ္။ ဒါကဘုရားျဖစ္ဖို့အတြက္ ပါရမီ
ျဖည့္ရတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို့သာသနာတြင္းမွာလူျဖစ္ဖို့
လည္း ပါရမီကို ဘယ္နွစ္ဘဝျဖည့္က်င့္ရခဲ႕သလဲမသိ
နိုင္ေပမဲ႕ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာျဖည့္က်င့္ခဲ႕ရတယ္ဆိုတာ
ေတာ့အေသခ်ာပါပဲ။ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာပါရမီေတြျဖည့္
က်င႔္ျပီးေတာ့မွ တရားမသိ ကိေလသေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕
ကြ်န္ေတာ္တို႕ဒီဘဝႀကီးကို အျပီးသတ္ႀကေတာ့မွာလား။
လံုးဝကိုမျဖစ္သင့္ပါဘူး။ တန္ဖိုးရွိလွတဲ႕ ဒီသာသနာ
တြင္းမွာ လူျဖစ္မရွုးံဖို႕အတြက္ တစ္မဂ္တစ္ဖိုလ္ေတာ့
ရသြားေအာင္ က်င္ႀကံအားထုတ္သင့္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာေလးတစ္ခုရွိပါတယ္။ တရားရနိုင္တဲ႕လူနဲ႕ တရားမရနိုင္တဲ႕လူရယ္လို႕ နွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ရနိုင္တဲ႕လူကေတာ့
တျခားလူတစ္ေယာက္က ဝိပသနာုအေႀကာင္းေျပာရင္
စိတ္ဝင္တစားနဲ႕နားေထာင္ျပီး ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း ဝိပ
သနာတရားေတြကိုနာယူကာက်င့္က်န္အားထုတ္ခ်င္တဲ႕
စိတ္ေတြ တဖြားဖြားျဖစ္ေပၚပါတယ္။ တရားမရနိုင္တဲ႕
လူေတြကေတာ့ ဝိပသနာတရားကို နာလည္းမနာဘူး။
စိတ္လည္းမဝင္းစားဘူး။ ေျပာလည္းနားမလည္ပါဘူး။က်င့္က်န္အားထုတ္ဖို့ဆိုဆာေဝလာေဝးေပါ့။ အဲဒီလူေတြကေတာ့ ဒီဘဝမွာလူျဖစ္ရွုံးတာပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ သံသရာလြတ္ေႀကာင္းတရား
ေတြရွိေနတဲ႕ လက္ရွိဘဝမွာတရားမသိေတာ့ ေသခါနီး
မွာကတိမျမဲတဲ႕အတြက္ အပါယ္ေလးဘံုကို ေရာက္ႀက
ရပါတယ္။ ကတိမျမဲဆိုတဲ႕အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ေသခါနီး
မွာ ျဖစ္လာတဲ႕ ေဝဒနာဟာျပင္းထန္လြန္းတဲ႕အတြက္
စိတ္ကေဝဒနာေပၚမွာ ညႊတ္ျပီးအပယ္ေလးဘံုက်
ေရာက္တာကိုေခၚဆိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ စာဖတ္သူတို႕ဟာ သာသနာနဲ႕လည္းႀကံဳ
တယ္။ သံသရာလြတ္ေႀကာင္းတရားေဟာနိုင္တဲ႕ ဆရာေတာ္ေတြနဲ႕လည္းႀကံုတယ္။ နာနိုင္တဲ႕ နား(အ
ႀကားအာရုံေကာင္းမြန္ျခင္း)လည္းေကာင္းမြန္ျခင္း။ တ
ရားနာတဲ႕အခါ နားလည္နိုင္တဲ႕ အသိဥာဏ္ရွိျခင္း။ တရားအားထုတ္ရန္ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္ျခင္း စတဲ႕
ျပည့္စံုမွုေတြရွိေနရက္သားနဲ႕ သာသနာနဲ႕အလဲြမခံေစ
ခ်င္ပါဘူး။ ဘုရားေဟာတဲ႕ တရားတခြန္းရွိပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို့ပုထုဇဥ္ေတြရဲ႕ ထာဝရေနအိမ္က အပယ္ေလးဘံုပါ။
လူျပည္ဆိုတာခဏတာလာလည္တာ
ပါ။ ကံအႀကိုးေပးလို့သာသနာနဲ႕ လာႀကံုတဲ႕အခ်ိန္မွာ
အပယ္ေလးဘံုကလြတ္မဲ႕! သံသရာလြတ္မဲ႕တရား(ဝိ
ပနာတရား) ေတြကို အေရးအႀကီးဆံုးလုပ္ရမဲ႕အလုပ္
တစ္ခုလို့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျချပီး ေန႔စဥ္ က်င့္ႀကံအား
ထုတ္သင့္ပါတယ္။

သာသနာပမွာလူျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါန!သီလ!သမထဆုိတဲ႕ ကု
သိုလ္ေကာင္းမွုေတြပဲရွိပါတယ္။
ဒါန - လွူဒါန္းျခင္း
သီလ ေစာင့္ထိမ္းျခင္း
သမထ -စိတ္တည္ျငိမ္ေအာင္ျပုလုပ္ျခင္း တို့ပါ။
ရနိုင္တဲ႕အျမင့္ဆံုးကုသိုလ္ေတြကေတာ့ လူ!နတ္!ျဗဟၼာ တုိ့ပဲျဖစ္ပါတယ္။ သာသနာပအခ်ိန္မွာ လူေတြ
ေလာဘ!ေဒါသ!ေမာဟအားေတြႀကီးမားလြန္တဲ႕အ
တြက္အႀကမ္းဖက္မွုေတြ ႀကီးနိုင္ငယ္ညင္းမွုေတြ ရာသီဥတုေဖာက္
ျပန္မွုေတြ သာသနာတြင္းမွာထက္
အစေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ
လူျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုလုပ္ဖို႕
ထက္ ကိုယ့္အသက္မေသေအာင္မနဲေနရမွာပါ။
အဲဒါေႀကာင္မို႕ ကြ်န္ေတာ္တို့ လက္ရွိပစၥဳပၸန္အခ်ိန္ သာ
သနာနဲ႕ႀကံုေတြ႕ တုန္းဘာမွေတြေဝမေနပဲ သံသရာ
လြတ္ေႀကာင္းတရားေတြကို က်င့္က်န္ပြားမ်ားအားထုတ္နိုင္ႀကပါေစလို႕ ဆႏၵျပုလိုက္ရပါတယ္။
MSC 251
@mgmglattt
photo credit facebook