(တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳးေရးမယ္ဗ်ာ။ ဖတ္တဲ့သူေတြမ်က္စိလည္ကုန္မလားမသိဘူး😂😂)

---

အမည္က ဦးသိန္းျမင့္။ ။ေနရပ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အနီးအနား ရြာေလးတစ္ရြာမွာေနထိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔တြင္သားတစ္ေယာက္သာ႐ွိၿပီး သူ႔လုပ္ငန္းကေတာ့ ႀကီးႀကီးမားမားႀကီးမဟုတ္ေသာ္လည္း ဝမ္းေရးအတြက္ေတာ့ သိပ္မခက္ခဲလွပါေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူေနေသာေက်းရြာေလးတြင္ သူ႔ဝမ္းေရးအတြက္ မေၾကာင့္မက်ေနရေလေအာင္ သူစီစဥ္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သူ႔တြင္ ကိုယ္ပိုင္ဘိလိယက္ခံု သံုးခံု လက္ဝယ္ ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ေလ။

နနံက္ခင္း အာရံုဦးအခ်ိန္တြင္ ဦးသိန္းျမင့္၏ ဘုရား႐ွိခိုးျခင္း ႏွင့္ ေက်းစီသံ တေနာင္ေနာင္အသံတို႔အား ေက်းရြာကေလး၏အေတာ္ေဝးေဝးတေနရာအထိ ၾကားေနၾကရေပလိမ့္မည္။ ေက်းရြာေလးျဖစ္တာေၾကာင့္လည္း ၿမိဳ႕ေပၚမွာလို ကားသံ၊ စက္သံမ်ား၏ဆူညံသံတို႔ကိုမၾကားရေသာေၾကာင့္ နံနက္ခင္းအခ်ိန္အခါတြင္ တိတ္ဆိတ္ညိမ္သက္ေနေလသည္မဟုတ္လား။

နံနက္ခင္း၏အခ်ိန္အခါတြင္ ဘုရား႐ွိခိုးဝတ္ျပဳအၿပီးတင္ ဦးသိန္းျမင့္တစ္ေယာက္ အလုပ္စတင္ရပါေတာ့သည္။ အဘယ္အလုပ္ဟုဆိုရေသာ္ သူတို႔သားအဖ စားေသာက္ဖို႔ရာ ဝမ္းေရးအတြက္ ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳပ္ရေပအံုးမည္။ ထိုအလုပ္တို႔ကို အသက္အရြယ္ရေနၿပီျဖစ္ေသာ ဦးသိန္းျမင့္တစ္ေယာက္မလုပ္ခ်င္ပဲလုပ္ေနရျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ သူ၏ခ်စ္ဇနီးမွာေတာ့ သူ႔အတြက္ သားဆိုးေလးတစ္ေယာက္ကို ေမြးဖြားအၿပီးမွာပဲ လူ႔ဘဝႀကီးထဲမွႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ။ က်န္႐ွိေနေသာ သားေလးမွာလည္း မိခင္၏ႏို႔ရည္ကိုမေသာက္သံုးရ၍ပဲလားေတာ့မသိ၊ ဆိုးခ်င္တိုင္းဆိုး၍ေနေလသည္။ ဦးသိန္းျမင့္၏ ဆံုးမသြန္သင္မႈမေကာင္းျခင္းေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

Credit image source

အားမကိုးရေသာ သူ၏သားအမည္ကိုေတာ့ ဘုန္းလေရာင္ဟုအမည္ေပးခဲ့မိသည္။ အသားအရည္က ေမြးဖြားစကပင္ ျဖဴစင္ေနေသာေၾကာင့္လည္းအမည္ေပးခဲ့မိျခင္းသာ။ သူ၏သားေလးက ေတာ္ရံုေလာက္ႏွင့္ေတာ့ မငိုတက္ပဲ၊ ငယ္ရြယ္စဥ္အခ်ိန္ကေန ယခုအသက္15ႏွစ္ျပည့္ၿပီးသည့္အခ်ိန္ထိ မည္သူ႔ကိုမွ်မေၾကာက္တက္ေပ။ သူလုပ္ခ်င္တာသူလုပ္မည္ဟု ေတြးေနသလားေတာ့မသိ ခံမေျပာနားမေထာင္တက္ေသာ ဘုန္းလေရာင္ပါ။ အသားအရည္ႏွင့္ ကိုယ္ခႏၶာကေတာ့ ေလ့က်င့္ေနစရာမလိုေအာင္ ဖြံၿဖိဳး၍ေနပါတယ္။ အၿငိမ္မေနပဲ တေနကုန္အျပင္ထြက္ေနၿပီး ေျပးလႊားလႈပ္႐ွားကစားေနသည္က သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာကို ထြားႀကိဳင္းလာေစတာလည္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

အမွန္တစ္ကယ္က ဦးသိန္းျမင့္သည္ အသက္နည္းနည္းရမွ သူ႔ထက္အသက္ဆယ္ႏွစ္ခန္႔ငယ္ေသာသူႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ သူ႔သားဘုန္းလေရာင္၏အသက္တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ျပည့္ခ်ိန္ဝယ္ သူ၏အသက္မွာ ငါးဆယ္ေက်ာ္၍ ေျခာက္ဆယ္နားသို႔ကပ္လာခဲ့ျခင္းသာ။ သူအမည္ေပးခဲ့ေသာ ဘုန္းလေရာင္ ဆိုေသာ သူ႔သား၏အမည္သည္ သူ႔ကိုခိုက္သည္လားဟုလည္းေတြးမိေနပါသည္။ အမည္ေၾကာင့္ပဲလား သူ႔သား၏ပင္ကိုယ္စ႐ိုက္ေၾကာင့္ပဲလားမသိ ဆိုးခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနေသာသားကိုေတာ့ သူျပဳျပင္ရေတာ့မည္။ ယခုအခ်ိန္မွာ သူ႔သားဘုန္းလေရာင္၏အမည္မွာေပ်ာက္ေနၿပီး ရြာထဲ႐ွိလူတိုင္းပါးစပ္ဖ်ားေခၚေနၾကသည္က အေပအေတေလးနဲ႔ဆိုးေနတဲ့ အေပအေတ ဖိုးေတတဲ့ဗ်ာ။ ဖိုးေတဆို လူတိုင္းကသိၾကသည္သာ။ ဖိုးေတေလးမွာ တစ္ခုေကာင္းတာက စာေတာ္ေသာေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္ေနျခင္းပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုဆိုလွ်င္ ဖိုးေတ၏အတန္းပညာသည္ ကိုးတန္းသို႔ေရာက္႐ွိလာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ သူမ်ားေတြေျပာၾကတာကေတာ့ "မင္းက သားကိုေက်ာင္းထားတာ တစ္ႏွစ္ေနာက္က်သည္တဲ့”...။

အိမ္တြင္အားမကိုးရ၊ ခိုင္းေစမရေပမယ့္ စာကိုပံုမွန္လုပ္ေနေသာေၾကာင့္လည္း ဦးသိန္းျမင့္ေပ်ာ္ရႊင္ရျပန္ပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဆိုးေပေနတယ္လို႔ေျပာတဲ့ ဖိုးေတေလးက လူမိုက္တစ္ေယာက္ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးမဟုတ္ပါလား။

Credit image source

လူလည္းမေၾကာက္တက္၊ ပညာလည္းေတာ္ဆိုေတာ့ တစ္ေန႔တြင္ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္လာရမည္ဟုေတာ့ ဦးသိန္းျမင့္ ေတြးေတာထားပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ ဆံုးမရခက္ေနေပမယ့္ ဆံုးမစရာလည္း သိပ္မလိုဟုထင္မိသည္။ ဆရာေတြ ပညာ႐ွိေတြ၏ေျပာစကားအရ စာေပကိုဖတ္႐ႈသူတိုင္းသည္ အသိဉာဏ္တို႔ဖြံၿဖိဳးလာၿပီးလွ်င္ လူေတာ္လူေကာင္းေလးေတြျဖစ္ႏိုင္ၾကသည္တဲ့။
ေစာင့္ၾကည့္ရေပအံုးမည္ေလ။

ယခုေတာ့ နံနက္ေစာေစာတြင္ ဝမ္းေရးအတြက္ ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ရင္းျဖင့္ နံနက္ခင္း သူရိန္မင္းႀကီး၏ထြက္ျပဴလာခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္းရေပအံုးမည္။
သူရိန္လင္းမွ ဘိလိယက္ခံုဖြင့္ရမည္ပဲမဟုတ္လား.........

• ဖတ္ရွဳေပးသူ အားလံုးေသာခ်စ္မိတ္ေဆြမ်ား၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစခင္ဗ်ာ။

@komoezaw

MSC-030