ဗီယက္နမ္သြား ေတာလား - အပိုင္း ( ၆ ) ( Henry Aung )

မဂၤလာပါ။ ကၽြန္ေတာ္၏ မၿပီးဆံုးႏိုင္ေသးေသာ ဟာေလာင္ေဘး ခရီးစဥ္အား ဆက္ပါရေစ။ယခင္ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖၚျပေပးခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္အတိုင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၏ ႀကိဳပို ႔ယာဥ္သည္ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခန္႔တြင္ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာမ်ားစီးရာ ဆိပ္ကမ္းသို႔ေရာက္ေလေတာ့၏။ ထိုဆိပ္ကမ္း သို႔ေရာက္ေသာအခါ စကားျပန္မွ သေဘၤာလက္မွတ္မ်ားအား ေဝငွေပး၏။

ထိုလက္မွတ္မွာ သေဘၤာစီး လွက္မွတ္ျဖစ္သည့္အျပင္ သေဘၤာစီးရင္း ၊ ဟာေလာင္ေဘး ရႈခင္းမ်ားၾကည့္ကာ ေန႔လည္စာ သံုးေဆာင္ႏိုင္၏။ ေန႔လည္စာအား သေဘၤာေပၚမွ စာဖိုမႈးမ်ားက ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးၾကျခင္း ျဖစ္၏။ မိမိတို႔ ထိုခရီးစဥ္ ေရြးကတည္းက မိမိစားေသာက္လိုေသာ အစားအေသာက္အား ႀကိဳတင္မွာၾကားထားႏိုင္၏။ ဥပမာ သားသက္လြတ္စားသူ ၊ ဝက္သား မစားသူ ၊ ဟာလာ အစားအစာ စသည္ျဖင့္ႀကိဳတင္မွာၾကားထားႏိုင္၏။

မိမိတို႔အား လက္မွတ္မ်ား ေဝငွေနစဥ္ အျခားေသာ ခရီး သြားမ်ားလည္း ကားႀကီးကားငယ္ အသြယ္သြယ္ျဖင့္ ေရာက္လာၾက၏။ တခဏ အတြင္း ထို ကားရပ္နားကြင္းမွာ လူမ်ား ကားမ်ား ျဖင့္ ျပည့္က်ပ္သြားကာ သေဘၤာ လက္မွတ္ဝယ္ယူေသာေနရာအေဆာက္အဦးမွာ ခရီးသြားမ်ားျဖင့္ ျပည့္က်ပ္သြားေလေတာ့၏။

ဤေထာင္ေသာင္းခ်ီေသာ ခရီးသြားမ်ားမွာ ဟာေလာင္ေဘးသို႔ အေပ်ာ္စီး သေဘၤာ စီးရင္း ေနလည္စာ သံုးေဆာင္ကာ ရႈခင္းၾကည့္ရန္လာၾကျခင္းျဖစ္၏။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စကားျပန္အား ေန႔တိုင္း ဤသို႔ လူအုပ္မ်ားသေလာ ဟု ေမးၾကည့္ေသာအခါ မုတ္သုန္ မိုးရာသီ တြင္သာ ခရီးသြားနည္း၍ ခရီးသြားရာသီျဖစ္ေသာ ေအာက္တိုဘာ ၊ ႏိုဝင္ဘာလတို႔တြင္ တရက္လ်င္ သေဘၤာ အစီး ၅၀၀ ေက်ာ္ ၆၀၀ ခန္႔ထြက္ရေသာဟူ၏။ ယခုေနာက္ပိုင္း ခရီးသြားမ်ား လာေရာက္ျခင္း နည္းပါးသြား၍ တရက္လ်င္ အစီး ၂၀၀ ေက်ာ္ ခန္႔သာထြက္ရသည္ဟူ၏။

ေသာက္က်ိဳးနည္း ခရီးသြား မ်ား နည္းသြားလို႔ သာပဲ။ ယခုထက္ပိုမ်ားလ်င္ လူပိေသဖို႔သာရွိေတာ့၏။ မိမိလည္းဤ ႏိုင္ငံ ၏ ခရီးသြားလုပ္ငန္းအား အားက်သည္ဟူေသာ အဆင့္ထက္ ေက်ာ္လြန္ကာ အမွန္ကို ဝန္ခံရလ်င္ မနာလိုသည့္ စိတ္ပင္ ဝင္မိ၏။ တရက္တရက္လ်င္ ဟာေလာင္ေဘး ခရီးစဥ္ မွ ရလိုက္ၾကမည့္ ႏိုင္ငံျခားဝင္ေငြ။

ထိုဟာေလာင္းေဘး ခရီးစဥ္ မွာ သေဘၤာလက္မွတ္ႏွင့္ ေန႔လည္စာ အၿပီးအစီး တေယာက္လ်င္ USD$100 က်သင့္၏။ တရက္လ်င္ လူ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ စဥ္းစားသာၾကည့္ေပေတာ့။ ထိုထက္ပို၍ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ ခရီးသြားလုပ္ေၾကာင့္ ႀကိဳပို႔ယာဥ္တို႔အလုပ္ျဖစ္ရ၏။ ေစ်းဆိုင္မ်ား ေရာင္းေကာင္း၏။ သေဘၤာမ်ား အလုပ္ျဖစ္၏။ သေဘၤာတစီးလ်င္ သေဘၤာေမာင္းသူ ၊ စာဖိုမႈး အလုပ္သမား စသည္တို႔ အလုပ္အကိုင္ ေပါမ်ား ၏။ အားက်စရာေကာင္းလွပါဘိ။

ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း ကၽြႏုပ္တို႔လည္း ႁပြတ္သိပ္ၾကပ္ညပ္ေနေသာ လူအုပ္ႀကီးအားျဖတ္သန္းကာ သေဘၤာစီးရာ ဆိပ္ခံတံတားသို႔ ဆင္းလာခဲ့၏။ အေပ်ာ္စီး သေဘၤာမွာ မႀကီးလြန္း မေသးလြန္း ေသာ အေနေတာ္ သေဘၤာအမ်ိဳးအစား ျဖစ္၏။ အေပၚထပ္တြင္ ေလညႇင္းခံရာ အထပ္ျဖစ္၍ ေအာက္ထပ္ကာ မွန္လံုး air con ခန္းျဖစ္၏။ တဖက္လ်င္ စားပြဲ ေလးလံုး ျဖင့္ စုစု ေပါင္း စားပြဲ ရွစ္လံုးပါ၏။

ဤ ေအာက္ထပ္တြင္ အစား အေသာက္စားရင္း ဟာေလာင္ေဘး၏ အလွမ်ားကို ၾကည့္ရႈခံစားႏိုင္၏။ ဤဟာေလာင္ေဘး သို႔ သြားေရာက္လည္ ပါတ္ ေသာ ခရီးစဥ္ ၂ မ်ိးရွိ၏။ ေန႔ျခင္း ျပန္ ခရီး စဥ္ႏွင့္ ဟာေလာင္ေဘး သေဘၤာ ေပၚတြင္ ညအိပ္ကာ ဟာေလာင္ေဘး ၏ ညအလွမ်ားအား ခံ စား ႏိုင္ေသာ ခရီးစဥ္ ျဖစ္၏။ ထိုညအိပ္ခရီး စဥ္ ကာ ဟာေလာင္ေဘး ေနာက္ခံ ညေနေနဝင္ဆည္းဆာႏွင့္ နံနက္ အာ႐ုဏ္ဦး ေနျခည္ အလွမ်ားကို ခံစားႏိုင္၏။

မိမိ တို႔က ေနာက္တေန႔ Hoi An ဟူေသာ ဗီယက္နမ္ ေရွ႕ေဟာင္းၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္ Hua Lu ဟူေသာ အရပ္ရွိ ကုန္းေပၚမွ ဟာေလာင္ေဘး သို႔ သြားေရာက္လည္ပါတ္ရန္ရွိေသးသျဖင့္ ေန႔ျခင္း ျပန္ ခရီးစဥ္သာ ယူခဲ့၏။ ထိုကုန္းေပၚရွိ ဟာေလာင္ေဘး မွာ ကင္းေကာင္ ဇာတ္ကား႐ိုက္ရာ က္႐ိုကြင္းမ်ား ျဖစ္၏။ ေနာက္ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္ ေဖၚျပေပးပါမည္။ ပင္လယ္ျပင္ ဟာေလာင္ေဘး ခရီးစဥ္အား ဆက္ၾကပါအံုးစို႔။ မိမိတို႔လည္း ေန႔လည္စာ သံုးေဆာင္ရန္ ျပင္ဆင္ၾက၏။

စကားျပန္မွ မိမိတို႔ ေန႔လည္ စာ မသံုးေဆာင္ခင္ ေရခဲေသတၱာ မွ ေရဘူး ၊ အေအးဘူး ႏွင့္ ဘီယာဘူးမ်ား တြင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာတခု ယူ၍ သံုး ေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္း အသိေပး၏။ ပထမ တႀကိမ္သာ အခမဲ့ျဖစ္၍ ဒုတိယအႀကိမ္ဒူလ်င္ ပိုက္ဆံေပးရမည့္အေၾကာင္း ရွင္းျပ၏။ မေဟသီကာ သူ႔အတြက္ ေရဘူးႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံထုတ္ ဘီယာတဘူး ယူလာေပး၏။ အလိုက္သိေပစြ။

ထို႔ေနာက္ မိမိတို႔လည္း အသီးသီး ေနရာယူကာ ေန႔လည္စာ သံုးေဆာင္ရန္ ျပင္ဆင္ရ၏။ မိမိတို႔ စားပြဲကာ အမ်ိဳးသား သံုးေယာက္ ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး သံုးေယာက္ ျဖစ္၏။ အားလံုး စံုတြဲမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ မိမိတို႔လည္း အခ်င္းခ်င္း မိတ္ဖြဲ႕ကာ သိကၽြမ္းေစရ၏။ ထိုစံုတြဲမ်ားကာ မိမိတို႔ ႀကိဳပို႔ယ်ဥ္ႏွင့္ လိုက္ပါလာၾကသူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ထိုသူတို႔ကာ ဤသေဘၤာေပၚတြင္ ေန႔လည္စာ စားခ်င္ရံုသက္သက္ လာေရာက္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။

ကၽြႏုပ္တို႔လည္း ဟာေလာင္ေဘး အလွအား ေန႔လည္စာစားရင္း ေငးေမာၾက၏။ ဟာေလာင္ေဘးရွိ ပင္လယ္ျပင္ေပၚမွ ထိုးထြက္ေနေတာင္ ေတာင္မ်ားမွာ ျမင့္မား မတ္ေစာက္လွ၍ ေတာင္တလံုးခ်င္းစီ ထီးထီး ရွိေနၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုေတာင္မ်ားကလည္း သစ္ပင္ ႏြယ္ပင္တို႔ျဖင့္ စိမ္းလန္းလ်က္ရွိ၏။ဤ ေတာင္တန္းမ်ားၾကားတြင္ သေဘၤာမ်ား လွည့္ပါတ္သြားရင္း ရႈ့ခင္းမ်ား ၾကည့္ျကခင္း ျဖစ္၏။

မေဟသီကေတာ့ ေန႔လည္စာအား တို႔ကနန္း ဆိတ္ကနန္းစားကာ အေပၚထပ္ရွိ ေလညႇင္းခံရာ ေနရာတြင္selfie ဆြဲရန္ တက္သြားေလေတာ့၏။ ခရီးသြားရာတြင္ အမ်ိဳးအစား မည္မွ် ရွိသည္ မသိေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့ဝါသနာမွာ မေရာက္ဖူးေသးေသာ ေဒသအား ေလ့လာလို၏။ သူတို႔၏ ႐ိုးရာအားသိလို၏။ အႏုပညာအား စိတ္ဝင္စား၏။ ျပတိုက္မ်ား ျပခန္းမ်ားတြင္ ကိုယ့္စိတ္ကူးႏွင့္ကိုယ္ ေအးေအးေဆးေဆး လိုက္ၾကည့္လို၏။ စားေသာက္ခ်ိန္ ေရာက္လ်င္ လည္း အစားတမ်ိဳးစီ၏ မတူညီေသာ အရသာအား ေအးေအးေဆးေဆးစားကာ အရသာခံလို၏။

ဆက္လက္ေဖၚျပေပးပါမည္။

ျမန္မာလူငယ္မ်ား steemit တြင္ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ....

Author : Henry Aung ( Kachin )
MSC : 001