စမိတဲ႕ဇာတ္
စတင္းေစ်းေတြကလဲ က်လိုက္တာ အဝီစိေရာက္ေတာ့မလား ေအာင့္ေမ့ရတယ္။ဒီက ေစ်းတက္လာရင္ လုပ္မယ့္ အလုပ္ေတြ တန္းစီထားတာ သူက မတက္ေတာ့ ေဇာ္ကားယားျဖစ္ေနျပီ။ဒါေပမယ့္ ဝတၲရားအရေတာ့ စားေတြေရးေနရအံုးမွာပါပဲ။
"တစ္ေတာင္ေပါ ္တစ္ေတာင္ဆင့္…
ေတာင္အျမင့္ပတ္ျခံရံ…
တစ္ေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့…
တစ္လံုးက်န္ျပန္ေပသမို႕
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္ႏိႈးလို႕ရယ္…
ႀကိဳး ေလွ်ာက္ရျပန္……"
ဆိုတဲ႕ ဆရာမ ေငြတာရီကဗ်ားေလးကို အလုပ္တစ္ခုခုလုပ္တိုင္း စိတ္ပ်က္မိရင္ ရြတ္ေနတဲ႕ ကဗ်ာေလးကိုပဲရြတ္ဆိုးရင္း ေရွ႕ဆက္လွမ္းရအံုးမွပ။
ဒီေနမွာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားမႈေတြကို အားေပး အားေျမွာက္ အားတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ႕ စာေရးဆရာေတြကို အရမ္းေလး စားမိတယ္။
သူတို႔စာေတြက ငိုေနသူကို ျပံဳးေစတယ္ ရယ္ေနသူကို ငိုေစတယ္ စိတ္ဓါတ္ေတြက်ေနသူကို တက္ေစတယ္။သူတို႔ရဲ႕ အႏုပညာ စာေပဝမ္းစာျပည့္မႈ႕ေတြက လူသားေတြအတြက္ အားေဆးပါပဲ။
ကြ်န္ေတာ္က သူတို႔လို အေကာင္းစားေတြ မေရးတက္ေတာ့ ကေလးကလား ေတာင္ေရးေျမာက္ေရးေပါ့ဗ်ာ။မေရးလို႔လဲ ျဖစ္မွမျဖစ္တာ စခဲ႕မိတဲ႕ ဇာတ္ကိုး……ဆံုးေအာင္ေတာ့ ေလွ်ာက္ရမွာပ……
credit immage source
@inntagawgroup purchased a 65.43% vote from @promobot on this post.
*If you disagree with the reward or content of this post you can purchase a reversal of this vote by using our curation interface http://promovotes.com
အမ်ားႀကီေဘာ့ထားနာ😊