တို ့ငယ္ငယ္တုန္းအရြယ္

ငေထြးငယ္စဥ္အေၾကာင္း မႏၱေလးဘူတာႀကီး
ေျမာက္ဖက္မွအစခ်ီခဲ့ပါသည္။ ပါဆယ္ရံု၊
လူစီးတြဲျပင္႐ုံမ်ားႏွင့္ အရာရိွဟိုတယ္မ်ားရဲ ့
ေျမာက္ဖက္ ကပ္လွ်က္မွာေတာ့ သံလမ္းအုပ္ႀကီး
႐ုံး လမ္းဗိုလ္ႀကီး႐ုံးရိွသည္။ လမ္းဗိုလ္ႀကီး႐ုံး
အတြင္းသို ့ ဝင္ရန္ရထားလမ္းမ်ားေဖာက္လုပ္ ထားသည္။ အရာရိွမ်ားလမ္းစစ္ေဆးသည့္ EMC သံလမ္းေျပးကား၊ လမ္းဗိုလ္ႀကီးစီးသည့္ စက္ေထာ္လီႏွင့္ သံလမ္းမ်ား၊ ဇလီဖားတံုး မ်ားသယ္ရန္ႏွင့္ လုပ္သားမ်ားစီးရန္ RGC သံလမ္းေျပးကားမ်ား ရိွသည္။ အဆိုပါကားမ်ားဝင္ေရာက္ရန္ႏွင့္ ထါး႐ွိရန္ ရထားလမ္းႏွင့္ ဂိုေဒါင္မ်ား လမ္းဗိုလ္ႀကီး႐ုံး အတြင္းတြင္ထားရိွသည္။

လမ္းဗိုလ္ႀကီး႐ုံးအတြင္းတြင္ ဇလီဖားတံုး မ်ားကို
စနစ္တက် ထပ္ခါအပုံလိုက္စီထားသည္။ သံလမ္းေခ်ာင္းမ်ားကိုလည္း စနစ္တက်ထပ္၍ စီထားသည္။ အဆိုပါ သံလမ္းပုံ၊ ဇလီဖားပုံမ်ား သည္ ငေထြးတို ့ကေလးမ်ားအတြက္ လြန္စြာ ေဆာ့လို ့ေကာင္းခဲ့ပါသည္။ လမ္းဗိုလ္ႀကီး႐ုံး
သည္ ကုုကၠိဳပင္၊ ေညာင္ပင္ႀကီးမ်ားရိွ၍ အရိပ္
အင္မတန္ေကာင္း၍ အလြန္ေအးျမသည္။

လမ္းဗိုလ္ႀကီး႐ုံး၏ ျခံစည္း႐ိုးအစပ္သည္
ငေထြးတို ့အိမ္ႏွင့္ ေျမလမ္းကေလးျခားထားသည္။
ငေထြးတို ့ကေလးတစ္သိုက္သည္ လမ္းကေလးကို
ေက်ာ္ၿပီး သံဆူးႀကိဳးမ်ားကိုျဖဲ၍ လမ္းဗိုလ္ႀကီး႐ုံး
အတြင္းဝင္ေရာက္ ကစားၾကသည္။ လမ္းဗိုလ္ႀကီး႐ုံးအတြင္းရိွေျမသည္ ေျမနီျဖစ္သည္။
ေျမမ်ားကိုတူး၍ ေရျဖင့္ေဖ်ာ္ကာ ေလာက္စာလုံး
လုံးၾကသည္။ ေျမႀကီးနီနီျဖင့္ျပဳလုပ္ထားသည့္
ေလာက္စာလုံးအနီလုံးေလးမ်ားကို ယခုေခတ္တြင္
မေတြ ့ရေတာ့ပါ။

ငေထြးတို ့ငယ္စဥ္က ေလာက္ေလးခြမ်ားကို အိမ္ဆိုင္မ်ားတြင္ေရာင္းခ်သည္။ အိမ္ဆိုင္မွ
ေလးခြမ်ားကို မဝယ္ယူႏိုင္ပါ။ ပိုက္ဆံမရိွ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္တိုင္ မန္းက်ီးပင္ေပၚတက္၍ ေလးခြလုပ္ေကာင္းမည့္ကိုင္း႐ွာကာ
ေလးခြကို ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္၍ ကိုင္ၾကသည္။
ၾကက္ေပါင္ကြင္းအႀကီးမ်ားကို ေမ်ာ့ကြင္းလုပ္
သေရကြင္းမ်ားျဖင့္ခ်ည္ျပီး ေလာက္စာအိမ္ထည့္
ရမည့္သေရဖတ္အား ေဒါက္ဖိနပ္လုပ္သည့္ ေနရာတြင္သြား႐ွာ၍ ေလးခြတစ္လက္ျပဳလုပ္ျခင္း
ၿပီးစီးသြားပါသည္။

ေလးခြတစ္လက္ျဖင့္ ဟိုေလွ်ာက္ပစ္ ဒီေလွ်ာက္ပစ္
ပစ္ၾကသည္။ စာကေလး၊ ေစြ ့ႏွင့္ ဇရက္ငွက္မ်ား ကိုပစ္ျကသည္။ ငေထြးတို ့သူငယ္ခ်င္းထဲတြင္ င႐ွဥ့္
ဟုအမည္ေပးထားသည့္ သူငယ္ခ်င္းရိွသည္။ သူ ့ပါးစပ္မွ ကစ္ ကစ္ဟုအသံျပဳတတ္သည့္အတြက္
င႐ွဥ့္ဟုအမည္တြင္ကာ ေခၚဆိုၾကသည္။
သူ ့အမည္ရင္းမွာ ေက်ာ္စိုးျဖစ္သည္။ သူသည္
ငေထြးတို ့ထက္စာလွ်င္ ပိုက္ဆံေပါသည္။ သူ႔ ့မွာေလးခြေကာင္းတစ္လက္ဝယ္ယူထား႐ွိသည္။ ေလးခြပစ္လည္း အလြန္လက္ေျဖာင့္ၿပီး လက္အလြန္တည့္ပါသည္။ တစ္ခ်က္နွစ္ခ်က္ပစ္
ျဖင့္ စာကေလးတစ္ေကာင္ထိသည္။

လမ္းဗိုလ္ႀကီး႐ုံးႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္
လူစီးတြဲျပင္ရံုျခံဝင္း (ျပႆဒါး ျခံဝင္း)ရိွသည္။
ျခံဝင္းႏွစ္ခုၾကားတြင္ မႏၱေလး - မတၱရာသြား ရထားလမ္းႏွင့္ ႐ွန္တိန္ရထားလမ္းႏွစ္လမ္း
ရိွသည္။ အဆိုပါလမ္းႏွစ္လမ္းေပၚတြင္ ေလတံခြန္
(စြန္)လႊတ္ၾကသည္။ တ႐ုပ္တန္းဖက္မွ စြန္လႊတ္သူႏွင့္ ငေထြးတို ့မီရထားဖက္မွ စြန္လြွတ္
သူမ်ားျငိၿပီး စြန္ပ်က္က်လွ်င္ မ်ားေသာအားျဖင့္
စြန္မ်ားသည္ ျပႆဒါးျခံအတြင္းသို ့က်သည္။
ျပႆဒါးျခံဝင္းက လြန္စြာက်ယ္ၿပီး႐ွည္လ်ားသည္။

မိတ္ေဆြတို ့စြန္လိုက္ဖူးၾကပါသလား။ စြန္ႏွစ္စြန္
ေကာင္းကင္းမွာၿငိေနပါလွ်င္ ေလေအါက္ရိွ
သစ္ပင္ရိပ္တစ္ခုမွေစာင့္ၾကည့္ေနရပါသည္။
စြန္က်ႏိုင္မည့္ေနရာကိုလည္ ခန္ ့မွန္းကာေနရာ ယူတတ္ရပါမည္။ စြန္လိုက္လွ်င္ မ်က္စိလွ်င္ရ ပါမည္။ စြန္၏ ႀကိဳးစကိုလိုက္႐ွာကာ ဖမ္းဆုပ္၍
မိၿပီေဟ့ ဟု ေအာ္ကာစြန္ဖမ္းရပါသည္။ စြန္ျကိဳးမ်ားမွာ ေရာင္စုံျဖစ္သည္။ အျဖဴ၊ အနီႏွင့္ အနက္ေရာင္မ်ားျဖစ္သည္။ အနက္ေရာင္ႀကိဳး ဆိုလွ်င္ မ်က္စိ အင္မတန္လွ်င္မွ ႀကိဳးစကိုေတြ ့ ့သည္။ ႀကိဳးစသည္ စြန္ပ်က္ရာေနာက္တန္းလန္း
က် ကာပါသြားသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ တ႐ုတ္မန္းက်ီး ပင္ အကိုင္းကို ဝါးလုံးထိပ္မွာႀကိဳးခ်ည္၍ ဝါးလုံးျဖင့္စြန္လိုက္ပါသည္။ ဝါးလုံးျဖင့္ စြန္လိုက္လွ်င္ စြန္မ်ားစြာရပါသည္။

image credit - original source

စြန္လိုက္သည့္အခါ လက္ဗလာျဖင့္လိုက္ျခင္း၊
ဝါးလုံးဆူးခက္ျဖင့္လိုက္ျခင္းႏွစ္မ်ိဳးရိွသည္။
ေလျပင္းသည့္အခါ လက္ဗလာျဖင့္လိုက္သူမ်ား
က စြန္ပိုရတတ္သည္။ ေလျပင္း၍ စြန္ၿငိပ်က္သြား ပါက စြန္က ေလျပင္းေျကာင့္ ျမန္ဆန္စြာအေဝးသို ့
ေရာက္ရိွသြားသည္။ လက္ဗလာသမားက ျမန္ျမန္
ေျပးႏိုင္ၿပီး ဝါးလုံးသမားက ဝါးလုံးႀကီးေၾကာင့္
အျမန္မေျပးႏိုင္ပါ။ ေလညင္းတိုက္ပါက ဝါးလုံး သမားက စြန္ကို ေအးေဆးစြာဖမ္းယူႏိုင္ပါသည္။
(ေခတၱနားပါမည္။)
Author @htwegyi
Photo @htwegyi
MSC.036