ခြဲခြာျခင္​း​ေဝဒနာဟူသည္​မွာ....။

၃၁ဘံု၌လူျဖစ္​လာရ​ေသာစာ​ေရးသူတို႔ဘဝ၌​ေတြ႕ႀကံဳဆံု
ကြဲၾကသည္​မွာဓမၼတာပင္​ျဖစ္​​ေပသည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့​ေမြး
သည္​့​ေန႔မွစ၍​ေသဆံုးသည္​့အခ်ိန္​သို႔တ​ေ႐ြ႕​ေ႐ြ႕ျဖင္​့
သြား​ေနရ​ေပသည္​။
ထို႔​ေၾကာင္​့​ေသျခင္​းတရားဟူသည္​လူတိုင္​းတ​ေန႔​ေန႔တ
ခ်ိန္​ခ်ိန္​၌​ေတြ႕ႀကံဳၾကရ​ေပမည္​။စာ​ေရးသူ​ဘဝ၌​ေသဆံုး
ျခင္​းဆိုသည္​ကိုစတင္​​ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ဖူးသည္​့အ႐ြယ္​သည္​အသက္​၅နွစ္​ခန္​႔ကပင္​ျဖစ္​သည္​။
မိမိ၏အ​ေဖအ​ေဖျဖစ္​သူအဘိုးသည္​ဆီးခ်ိဳ​ေရာဂါ​ေဝဒနာ
သည္​ျဖစ္​သည္​။​ျမန္​မာနွစ္​ဆန္​းတစ္​ရက္​​ေန႔၌ပရိတ္​တရား​ေတာ္​နာၿပီး​ေသာအခါ၌အဖိုးသည္​အ​ေစာႀကီးအိပ္​ယာဝင္​သြားခဲ့သည္​။​ေနာက္​တ​ေန႔မနက္​၌အဖိုးအား​ေခၚ
မရ​ေတာ့​ေခ်။သတိလစ္​သြားခဲ့သည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့လည္​း​
အဖိုးအား​ေဆးရံုသို႔ခ်က္​ခ်င္​းပို႔ခဲ့သည္​။စာ​ေရးသူလည္​းငယ္​႐ြယ္​သူျဖစ္​​ေသာ​ေၾကာင္​့သတိလစ္​သြားသည္​ကိုနားမလည္​ခဲ့​ေခ်။
အဖိုးအိပ္​​ေနသည္​ဟုပင္​ထင္​ခဲ့သည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့လည္​းမိမိ၏ဖခင္​မွမိမိအား​ေဆးရံုသို႔​ေခၚသြား​ေသာ္​လည္​းဘာမွမသိခဲ့​ေပ။အဖိုးဆံုး၍သၿဂိဳဟ္​မည္​့​ေန႔သို႔​ေရာက္​အခါ​အဖိုး၏အ​ေလာင္​းအားသြား၍လူွပ္​နိုးခဲ့သျဖင္​့ပန္​းမ်ားျပင္​ထားသည္​မ်ားဖရိုဖရဲျဖစ္​ခဲ့သည္​ဟုစာ​ေရးသူ၏
ဖခင္​မွျပန္​လည​္​​ေျပာျပခဲ့သည္​။
၎​ေနာက္​ပိုင္​း၌​​ေဆြမ်ိဳးမ်ားထဲမွမိမိနွင္​့တရင္​းတနွီးအ​ေန
မ်ားခ​ဲ့သူမိခင္​၏​ေမာင္​အငယ္​ဆံုးဆံုးသည္​့အခ်ိန္​၌ခြဲခြာ
ရၿပီးျပန္​မ​ေတြ႕နိုင္​​ေတာ့သည္​့ခံစားခ်က္​အားစတင္​ခံစားမိလာခဲ့သည္​။
အသက္​၁၀နွစ္​အ႐ြယ္​ခန္​႔​ေလာက္​ျဖစ္​​ေပလိမ္​့မည္​။ဆံုးသြား​ေသာဦး​ေလးအားသတိရ၍လြမ္​းဆြတ္​ျခင္​း​ေဝဒ
နာအားစတင္​ခံစားတတ္​လာခဲ့သည္​။မစားနိုင္​မအိပ္​နိုင္​အထိျဖစ္​ခဲ့သည္​။
ထိုအခ်ိန္​က​ေသျခင္​းတရားအားမိမိအရမ္​းမုန္​းတီးခဲ့သည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့မိဘမ်ားအျပင္​သြားသည္​့အခ်ိန္​၌တခုတခုမ်ား
ျဖစ္​၍မိမိအားခြဲခြာသြားမည္​ကိုစိုးရိမ္​ၿပီးစိုးတထင္​့ထင္​့ျဖင္​့တ​ေမ်ွာ္​​ေမ်ွာ္​ျဖစ္​​ေနခဲ့သည္​။
မိခင္​ႀကီးရုတ္​တရပ္​ဆံုးပါးသြားသည္​့အခ်ိန္​၌မိမိသည္​အိပ္​မက္​ပမာပင္​ထင္​​ေနခဲ့သည္​။စိတ္​ထဲ၌ဟုတ္​မွဟုတ္​ပါ့မလားစသည္​ျဖင္​့ပင္​ျဖစ္​​ေနခဲ့မိသည္​။မိမိ၏မိခင္​သည္​
ဦး​ေနွာက္​​ေသြး​ေၾကာျပတ္​၍ရုတ္​တရပ္​​ေသဆံုးျခင္​းျဖစ္​၍
ပို၍မယံုရဲသလိုခံစားခ်က္​မ်ိဳးျဖင္​့ျဖစ္​​ေနခဲ့မိသည္​။
ၿပီးခဲ့သည္​့လ၌မိမိဖခင္​၏ညီမျဖစ္​သူဆံုးပါးသြားခဲ့သည္​။၎အ​ေဒၚနွင္​့မိမိသည္​မိဘနွစ္​ပါးမရိွကတည္​းကမည္​သည္​့ကိစၥမဆိုတိုင္​ပင္​​ေဆြး​ေႏြးတတ္​ခဲ့သည္​။အ​ေဒၚနွွင္​့မိမိဖုန္​း​ေျပာလ်ွင္​တစ္​နာရီ​ေက်ာ္​အၿမဲၾကာ၏။
လူခ်င္​းမ​ေတြ႕ျဖစ္​သည္​့ရက္​မ်ား၌ဖုန္​းျဖင္​့အၿမဲဆက္​သြယ္​ျဖစ္​ခဲ့သည္​။ထိုအ​ေဒၚ​ေၾကာင္​့ပင္​မိမိသည္​အဘိဓမၼာသင္​တန္​းမ်ားတက္​ျဖစ္​ခဲ့သည္​။
မိမိအ​ေဒၚသည္​ဘာသာ​ေရးအလြန္​လိုက္​စားသူုျဖစ္​သည္​။ထို႔အျပင္​မည္​သူ႔ကိုမဆိုကူညီတတ္​၍သာ​ေရးနာ​ေရး
ကိစၥမ်ား၌တာဝန္​​ေက်ပြန္​၍လူခ်စ္​လူခင္​မ်ားလွသူျဖစ္​သည္​။
အ​ေဒၚဆံုးသည္​့ရက္​၌မိမိ၏Fbတခုလံုးအ​ေဒၚ၏ဘုန္​းႀကီးအ​ေကာင္​့မ်ားမွသံ​ေဝဂpostမ်ားျဖင္​့ျပည္​့နက္​​ေန
ခဲ့သည္​။အ​ေဒၚဆံုးသည္​့ရက္​မွစ၍မိမိသည္​fbသံုးမိတိုင္​း
မိမိအ​ေဒၚ၏အ​ေကာင္​့​ေလးအားၾကည္​့မိသည္​။messengerမွမိမိတို႔တူအရီးအၿမဲမျပတ္​ဆက္​သြယ္​ခဲ့ၾကသည္​။
မိမိfbမွာpostတင္​တိုင္​းအၿမဲcomment​ေပးတတ္​သည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့မိမိအခ်ိန္​က်တိုင္​း"​ေၾသာ္​ ဒီအခ်ိန္​ဆိုငါ့အ​ေဒၚဖုန္​းဆက္​ၿပီ"ဟုဖုန္​း​ေလးကိုၾကည္​့ၿပီးရင္​ထဲ၌
ဟာတာတာျဖစ္​​ေနရသည္​။
မ​ေတြးမိ​ေအာင္​ႀကိဳးစား​ေသာ္​လည္​းအ​ေဒၚအ​ေၾကာင္​းစိတ္​ထဲ​ေတြးမိလ်ွင္​ရင္​ထဲနင္​့ခနဲျဖစ္​ျဖစ္​သြားရသည္​။ခြဲခြားျခင္​းဆိုသည္​မွာဓမၼတာျဖစ္​​ေၾကာင္​းစာ​ေရးသူသိ
ပါသည္​။
အဘိဓမၼာမ်ားသင္​ယူဖူး၍​ေသဆံုးျခင္​းဆိုသည္​မွာ​ေရွာင္​လႊဲမရသည္​ကိုလည္​းမိမိနားလည္​ပါသည္​။သို႔​ေသာ္​လည္​းမိမိ၏အခ်စ္​ဆံုးသူမ်ားမိမိဘဝထဲမွထြက္​ခြာသြားသည္​့အခါမ်ား၌​ေျဖသိမ္​့မရဝမ္​းနည္​းပူ​ေ​ဆြးမိပါသည္​။
တခ်ိန္​ခ်ိန္​၌မိမိသည္​လည္​းဤ​ေလာကႀကီးမွထြက္​ခြာသြားရမည္​မွာအမွန္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။သို႔​ေသာ္​လည္​းက်န္​ရစ္​သူမွာပို၍ခံစားရ​ေၾကာင္​းမိမိ​ေတြး​ေတာ​ေနမိသည္​။
မိမိ၏ခ်စ္​ခင္​သူမ်ားမိမိအနားမွထြက္​ခြာမသြား​ပါ​ေစရန္​လည္​းရူးမိုက္​စြာဆု​ေတာင္​း​ေနမိသည္​။
ထို႔​ေၾကာင္​့ပုထုဇဥ္​အမိုက္​သားမိမိသည္​ကားဘုရားရွင္​
တို႔​ေဟာၾကားခဲ့​ေသာအနတၱတရားအားမ​ေတြ႕မျမင္​
နိုင္​​ေသးပါ။
ထို႔​ေၾကာင္​့လည္​းဤသို႔​ေျဖမဆည္​နိုင္​​ေအာင္​ျဖစ္​​ေနရျခင္​းျဖစ္​​ေပလိမ္​့မည္​။ဤသို႔ကံအ​ေၾကာင္​းတရား​ေၾကာင္​့ရလာသည္​့လူ႔ဘဝ၌​ေသကြဲကြဲရျခင္​းအ​ေၾကာင္​းတရား
မိမိစိတ္​ထဲမုန္​းတီး​ေနမိသည္​။သို႔​ေသာ္​လည္​းဤ၃၁ဘံုသည္​အနတၱသာျဖစ္​သည္​ဟုျမတ္​စြာဘုရားရွင္​၏​ေဟာၾကားခ်က္​အတိုင္​းမလြဲမ​ေသြမႀကိဳက္​​ေသာ္​လည္​းႀကံဳ​ေတြ႕ရမည္​ျဖစ္​​ေပ​ေတာ့သည္​။
ထို႔​ေၾကာင္​့ "ကံဟူ​ေသာ
ပန္​းခ်ီဆရာ​ေရးဆြဲ၍
ႀကံဳ​ေတြ႕လာရ
ဤလူ႔ဘဝဝယ္​
ခ်စ္​ခင္​သူအ​ေပါင္​း
မိတ္​​ေဆြ​ေဆြမ်ိဳးမ်ား
အသက္​ရွည္​အနာမဲ့၍
မခြဲမခြာနစ္​တရာမက​ေနရပါ​ေစ​ေၾကာင္​း"

ဆု​ေတာင္​းရင္​းျဖင္​့ဤကဗ်ာ​ေလးအားခံစား​ေရးဖြဲ႕​ေနခဲ့မိ
သည္​။
မိမိ၏ဖခင္​ႀကီးတိမ္​းပါးသြားသည္​့အခ်ိန္​ကတည္​းကရင္​ထဲ၌တ​ေျမ႕​ေျမ႕ျဖင္​့က်ြမ္​း​ေလာင္​ဆဲ​ေဝဒနာသည္​မဆို
သ​ေလာက္​က​ေလးသက္​သာစရိွ​ေန​ေသးသည္​။
ဘယ္​​ေနရာသြားသြား၊ဘာ​ေတြပဲလုပ္​မိမိအၿမဲသတိရ​
မိသည္​မွာဖခင္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့မိမိအလွဴ ဒါနလုပ္​တိုင္​းဖခင္​နာမည္​တပ္​၍သာလွဴ ျဖစ္​​ေနခဲ့သည္​။
၎​ေဝဒနာသက္​သာစျပဳသည္​့အခ်ိန္​၌အ​ေဒၚနွင္​့​ေသကြဲ
ကြဲရ​ေလသည္​။ႀကိဳးစား၍​ေျဖသိမ္​့​ေနပါသည္​။သို႔​ေသာ္​
လည္​း​ေျဖမဆည္​နိုင္​ပါ။
စာျဖင္​့ပံု​ေဖာ္​​ေရးသား၍မရနိုင္​သည္​့​ေဝဒနာျဖစ္​​ေပသည္​။အလြန္​ဆိုး႐ြားခံရခက္​လွသည္​။​တရားနွင္​့လည္​းအတတ္​နိုင္​ဆံုး​ေျဖသိမ္​့​ေနပါသည္​။သို႔​ေသာ္​လည္​းပါရမီမရင္​့သန္​သည္​့မိမိမွာအလြန္​ပင္​ခက္​ခဲလွ​ေပသည္​။
ထို႔​ေၾကာင္​့လည္​းမိမိ၏​ေဝဒနာအားႀကိတ္​၍အတတ္​နိုင္​ဆံုးကုစားရ​ေပမည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့လည္​းဘဝဆက္​တိုင္​းက်န္​းမာခ်မ္​းသာစြာျဖင့္ခ်စ္​ခင္​သူမ်ားနွင္​့အခ်ိန္​အၾကာႀကီးမခြဲမခြာ​ေနရပါ​ေစ​ေၾကာင္​းဆု​ေတာင္​းမိသည္​။
အထီးက်န္​လွ၍မိဘမရိွမိမိဘဝ၌တြယ္​တာစရာလူ
အလြန္​နည္​း​ေပစြ။ထို႔​ေၾကာင္​့တြယ္​မိ​ေသာသံ​ေယာဇဥ္​ႀကိဳးမ်ားအား​ေသျခင္​းတရားဆိုသည္​့ဓားထက္​ထက္​ျဖင္​့မျဖတ္​​ေတာက္​ခံရလ်ွင္​အလြန္​ပင္​​ေကာင္​း​ေပလိမ္​့မည္​ဟု
ပုထုဇဥ္​အမိုက္​မမိမိမွ​ေတာင္​းတ​ေနမိသည္​။
ထို႔​ေၾကာင္​့လည္​းမိမိ၏ခံစားခ်က္​မ်ားအားစာစုအျဖစ္​​ေရး
တင္​​ေနမိျခင္​းျဖစ္​​ေပသည္​။စာဖတ္​သူမိတ္​​ေဆြမ်ားလည္​းခ်စ္​ခင္​သူမ်ားနွင္​့မခြဲမခြာအသက္​ရာ​ေက်ာ္​ထိ​ေနၾကရ
ပါ​ေစဟုဆု​ေတာင္​း​ေပးရင္​းျဖင္​့ဤစာစု​ေလးအားနိဂံုးခ်ဳပ္​လိုက္​ရပါ​ေတာ့သည္​။
စာ​ေရးသူ အိအိခိုင္​
MSC No.173.

Credited image fromhttps://pixabay.com/en/girl-balloon-composing-child-heart-2934257/

​့ ​