❤ခ်စ္သူရင္ခြင္...ေရႊပလႅင္❤
❤ခ်စ္သူရင္ခြင္...ေရႊပလႅင္❤
ပန္းျခံထဲကိုေရာက္ေတာ့ျမေရႊလႊာကအပင္ေအာက္မွာေရကန္ဖက္လွည့္ၿပီးလက္ပိုက္လ်က္မတ္တပ္ရပ္ေနတာကိုေတြ႔ရသည္။ ပန္းႏု ကျမေရႊလႊာရဲ႕အနားကိုေရာက္ေတာ့ျမေရႊလႊာကေနာက္လွည့္ၾကည့္ကာႏႈတ္ခမ္းမဲ့လိုက္သည္။
"ေရာက္လာသားပဲ...ဘယ္စိုးလို႔လဲ.."
ပန္းႏုက႐ွိသမ်အားအင္ေတြကိုေလ်ွာ့ခ်ထားျပီး အက်ိဳးဆက္ျပႆနာမ်ားျဖစ္မလာေစရန္ျမေရႊလႊာကိုေအးေအးေဆးေဆးသာဆက္ဆံရန္ဆံုးျဖတ္ထားသည္..။
"မျမေရႊလႊာ...ပန္းႏုကိုဘာေျပာစရာ႐ွိလို႔လဲ.."
ပန္းႏုရဲ႕အသံကတိုးလြန္းေနၿပီးအင္အားမ႐ွိသလိုပင္..။ ျမေရႊလႊာ ရဲ႕ေလသံနဲ႔ေတာ့တျခားစီပါ...။
"နင့္ကိုငါကဘာကိစၥခ်ိန္းတယ္မ်ားထင္ေနလို႔လဲ...
နင့္လိုသူေတာင္းစားအဆင့္ကိုငါလာေတြ႔တာ ဧက ကိစၥကလြဲၿပီးတျခားဘာ႐ွိဦးမွာလဲ.."
ကိုယ္ခ်င္းမစာ႐ိုင္းျပစြာေျပာဆိုလိုက္ေသာစကားလံုးက ပန္းႏုရဲ႕အားအင္ေတြပ်က္လက္သြားသလိုခံစားလိုက္ရေပမယ့္႐ိုင္းဆိုင္းလြန္းတဲ့ျမေရႊလႊာကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးသည္းခံရန္ဆံုးျဖတ္ထားလိုက္သည္။
ပန္းႏုကေခါင္းငံုထားလိုက္သည္..။ ျမေရႊလႊာ ရဲ႕ဓားသြားထက္ ထတ္လြန္းတဲ့စကားလံုးေတြကိုနားေထာင္ႏိုင္ရန္ျပင္ဆင္ထားလိုက္သည္...။
"နင့္ကိုငါတစ္ခုသတိေပးထားမယ္..နင္ ဧက..နဲ႔ေဝးေဝးေနပါ...အ႐ွင္းဆံုးေျပာရရင္နင္အလုပ္ထြက္လိုက္..."
"မျမေရႊလႊာ...ဧကနဲ႔ေဝးေဝးေနဆိုေနပါ့မယ္...ပန္းႏု
အလုပ္ေတာ့မထြက္ပါရေစနဲ႔..."
"ဟဲ့..တစ္ေနရာထဲမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုငါဘယ္လိုယံုရမွာလဲ..နင္အလုပ္ထြက္ၿပီး..အိမ္ျပန္လိုက္တာအေကာင္းဆံုးပဲ...နင့္မိသားစုကိုအေၾကာင္းျပၿပီးငါ့ကိုဆင္ေျခမေပးနဲ႔ နင္သာအလုပ္ထြက္လိုက္..နင္တို႔တစ္မိသားစုေလာက္ကေတာ့..ငါေပးထားေကြၽးထားလို႔ရတယ္..ငါ့အိမ္ကေခြးတစ္ေကာင္ဖိုးေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး.."
"မျမေရႊလႊာ စကားကိုနဲနဲဆင္ျခင္ေျပာပါ..ပန္းႏု မိသားစုကိုပန္းႏုေထာက္ပံ့ႏိုင္တယ္..႐ွာေကြၽးႏိုင္တယ္..မျမေရႊလႊာျဖစ္ေစခ်င္သလို..ဧကနဲ႔မပတ္သတ္ပဲေနေပးပါ့မယ္..အလုပ္ေတာ့မထြက္ႏိုင္ဘူး..."
ပန္းႏုရဲ႕မ်က္လံုးအစံုကအေရာင္ဝင္းသြား၏..ပန္းႏုရဲ႕မခံခ်င္စိတ္ကအနည္းငယ္အသက္ဝင္လာတာထင္သည္...။
"နင္ကေတာ္ေတာ္ေခါင္းေၾကာမာေနပါလား..ငါ့ကိုေတာင္ျပန္ေျပာေနတယ္ေပါ့....ေစ့စပ္ၿပီးသား ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကိုမ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီးကပ္စားေနရတာနင္မ႐ွက္ဘူးလား...နင္ေတာ္ေတာ္သိကၡာမဲ့ပါလား..."
"ေစ့စပ္ၿပီးသားေယာက္်ားကိုကပ္တြယ္ေနတာသိကၡာမမဲ့ဘူးမျမေရႊလႊာ..ေစ့စပ္တာကိုဗန္းျပျပီးကိုယ္မပိုင္ေသးတဲ့
ေယာက္်ားကိုအငန္းမရတြယ္ကပ္ေနတာကမွသိကၡာမဲ့တာ"
"ဘာ.."
ပန္းႏုရဲ႕ေလသံေပ်ာ့နဲ႔ထိခ်က္ျပင္းတဲ့စကားလံုးကျမေရႊလႊာေဒါသကိုမီးလ်ံေတာက္ေစသည္..။
"နင့္လိုကြၽန္အဆင့္ကမ်ားငါ့ကိုေျပာရဲတယ္ေပါ့...
ျမေရႊလႊာကလက္ကိုအားလႊဲၿပီးပန္းႏုရဲ႕ပါးျပင္ကိုရိုက္ခ်လိုက္သည္...
"ေဖ်ာင္း...
"အ...
ပန္းႏုကအေလ့အက်င့္ေကာင္းထားေသာျမေရႊလႊာရဲ႕႐ိုက္ခ်က္ေၾကာင့္အေနာက္ကိုနဲနဲယိုင္သြားသည္...။
ပန္းႏုက နာက်င္သြားတဲ့ပါးတစ္ဖက္ကိုအုပ္ကိုင္ထားကာေခါင္းငံု႔သည္းခံေနသည္...။
"မွတ္ပလား...ငါ့ကိုျပန္ေျပာခ်င္ဦး..နင့္ကိုေနာက္ဆံုးသတိေပးမယ္..နင္မနက္ဖန္ကစၿပီးအလုပ္ထြက္လိုက္...ေအး..တကယ္လို႔မွ..အလုပ္မ႐ွိလို႔..ဝင္ေငြမရပါဘူးဆိုရင္လည္း...နင့္႐ုပ္နင့္ရည္ေလးနဲ႔...စပြန္ဆာလည္းရမွာပါ...ၿပီးေတာ့..ဘယ္hotelမဆိုနင့္ကိုအေနာက္ဖက္ကဝင္ခြင့္ေပးမွာေပါ့..."
ျမေရႊလႊာကေျပာခ်င္တိုင္းေျပာၿပီးလွည့္ျပန္သြားမည္လုပ္ေတာ့......
"ျမေရႊလႊာ...."
ပန္းႏုကငိုသံႏွင့္ခံျပင္းစြာေအာ္ေခၚလိုက္သည္။
ျမေရႊလႊာရဲ႕ပခံုးကိုဆြဲလွည့္လိုက္ျပီးအျပင္းထန္ဆံုးေဒါသနဲ႔သူ႔ရဲ႕ပါးျပင္ကိုပညာျပန္ေပးလိုက္၏...။
"ေဖ်ာင္း..."အား...."
"နင္ငါ့သိကၡာကိုေစာ္ကားခ်င္ဦး.."
"နင့္ကိုငါသည္းခံတယ္ဆိုတာ...ငါ့သိကၡာကိုေစာ္ကားဖို႔မဟုတ္ဘူး...ျမေရႊလႊာ.."
ပန္းႏုရဲ႕ေလသံဟာတင္းမာလို႔လာသည္။
ျမေရႊလႊာရဲ႕ပါးျပင္တစ္ခုလံုးကြဲအက္သြားသည္ေတာင္ထင္ရသည္..။စုစည္းသည္းခံထားေသာေဒါသပါတဲ့႐ိုက္ခ်က္ကျမေရႊလႊာတစ္ေယာက္မ်က္ရည္က်ရသည္အထိပင္..ျပင္းလြန္း၏..။ ပန္းႏုကလြန္ခဲ့တဲ့ မိနစ္အနည္းငယ္ကပန္းႏုမဟုတ္ေတာ့ေပ..။ ထြက္ေပၚလာေသာမာနအ႐ွိန္အဝါေၾကာင့္ ပန္းႏုရဲ႕ မ်က္ႏွာထားကျမေရႊလႊာထက္ပင္ပိုမိုတင္းမာလို႔ေန၏..။ မ်က္ႏွာကိုပင့္ထားၿပီး ျမေရႊလႊာကိုေကာင္းေကာင္း ပညာျပႏိုင္ဖို႔ခြန္အားေတြအလိုလိုေရာက္လာသည္..။
"နင္ကငါ့မိသားစုကိုေထာက္ပ့ံမယ္ဆိုရေအာင္နင့္ကိုနင္ေတာင္ေထာက္ပံ့နိုင္လို႔လား...ငါကငါ့ေျခေထာက္ေပၚငါရပ္ႏိုင္တယ္..ငါမိသားစုကို..႐ိုး႐ိုးသားသား႐ွာေကြၽးႏိုင္တယ္...hotel ေနာက္ေပါက္ကလည္းဝင္စရာမလိုဘူး...စပြန္ဆာလဲ႐ွာစရာမလိုဘူး...နင့္မိဘေတြသာမ႐ွိရင္နင့္ကိုေတာင္ေထာက္ပံ့နိုင္တယ္...ငါကနင္႔ကြၽန္မဟုတ္လို႔နင္ေစာ္ကားသမ်ကိုျငိမ္မခံဘူး...နင္ငါ့ကိုဧကနဲ႔ေဝးေဝးေနေစခ်င္ရင္ နင္နဲ႔ဧကနဲ႔လက္ထပ္ထားတဲ့စာခ်ဳပ္ငါ့ဆီယူလာခဲ့...အဲဒါဆိုငါေဝးေဝးေနမယ္..ပတ္လည္း မပတ္သတ္ေတာ့ဘူး....အဲလိုမဟုတ္ေသးရင္ေတာ့နင္သိေအာင္ေသခ်ာတာတစ္ခုငါေျပာလိုက္မယ္...ဧက..ငါ့ကိုလာပတ္သတ္ေနသ၍..ငါလည္း ဧကအနားမခြာဘူး..ဆိုတာနင္ျမဲျမဲမွတ္ထား.."
"ေအးမွတ္ရမွာကနင္..."
ျမေရႊလႊာကလက္ကိုထပ္ရြယ္လိုက္ၿပီးပန္းႏုကို႐ိုက္မည္လုပ္ေတာ့ပန္းႏုကျမေရႊလႊာရဲ႕လက္ကိုတင္းၾကပ္စြာဖမ္းဆြဲထားလိုက္သည္။
"နင္..နင္...လႊတ္..ငါ့လက္ကိုလႊတ္..."
ျမေရႊလႊာကေျပာေနရင္းေနာက္လက္တစ္ဖက္ကပန္းႏု ရဲ႕ဆံပင္ကိုဆြဲဆုပ္ထားလိုက္၏..
"အ.."
"ဟိတ္...ခင္ဗ်ားဘာလုပ္တာလဲ..ပန္းႏုကိုလႊတ္လိုက္.."
႐ုတ္တရတ္ မင္းရေဝ ေရာက္လာၿပီးျမေရႊလႊာကိုဆြဲဖယ္ၿပီးတြန္းခ်လိုက္သည္..။
"နင္..ဘာလုပ္တာလဲ..ဘယ္ကေကာင္လဲ"
ရေဝ ကပန္းႏုကိုေပးဖို႔ဝယ္လာေသာႏွင္းဆီပန္းစည္း က ျမေရႊလႊာ ရဲ႕ေ႐ွ႕တည့္တည့္ကိုျပဳတ္က်သြားသည္..။
ျမေရႊလႊာက႐ုတ္တရတ္ေၾကာက္လန္႔သြား၏
"အား.....အား....မလုပ္နဲ.. အား...."
ျမေရႊလႊာက႐ုတ္တရတ္ထထြက္ေျပးသြားသည္...။
"ေတြ႔လားပန္းႏု...သူေၾကာက္သြားၿပီ..ေျပးလိုက္တာတန္းေနတာပဲ..ၾကည့္ဦး...ဟားဟား.."
ရေဝ ကအံၾသစြာၾကည့္ေနေသာပန္းႏုရဲ႕မ်က္နွာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ပါးျပင္တစ္ဖက္နီရဲျပီးေဖာင္းေနတာကိုေတြ႔လိုက္သည္။
"ဟာ..ပန္းႏု..နင္ထိသြားေသးလား..နာေနေသးလား...."
ပန္းႏုကရေဝ့ကိုျပံဳးျပလိုက္ၿပီး...
"မနားပါဘူးဟာ..ဒီေလာက္ကေတာ့ရပါတယ္..ဒီမွာ
ရေဝ.နင္ငါ့အေၾကာင္းသိတယ္မဟုတ္လား...ငါေတာင္ဒီလိုျဖစ္ေနရင္...အဲ့ဟာမ..ဘယ္ေလာက္ခံလိုက္ရမလဲ..နင္သိလား..."
"သိတာေပါ့ဟာ...ေသလုေမ်ာပါးထိျဖစ္သြားမွာေပါ့..ေနာ္..."
"ဒါေပါ့ဟာ..."
••••••••••••••••• ။ •••••••••••••••••
"ဧက...နင္အဲေကာင္မနဲ႔ခုခ်က္ခ်င္းအသက္သြယ္ဖ်က္ေနာ္...ဒီမွာနင့္ေကာင္မလုပ္လိုက္တာၾကည့္ဦး..."
ျမေရႊလႊာ ကညိဳမဲေနေသာသူရဲ႕ပါးျပင္ကိုျပၿပီးေျပာလိုက္သည္..။
"နင္..ဒါဆို..သူ႔ကိုျပႆနာသြား႐ွာတာလား နင္..သူ႔ကိုဘာလုပ္လိုက္လဲ..ေျပာ....
နင္သူ႔ကိုဘာလို႔သြားေႏွာက္ယွက္တာလဲ..သူသာတစ္ခုခုျဖစ္ရင္နင့္ကိုအ႐ွင္မထားဘူး.မွတ္.."
ျမေရႊလႊာကိုဧက ကတြန္းလိုက္သည္..။
ဧက ကခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပန္းႏုကိုစိတ္ပူသြားကာ..ျမေရႊလႊာ..ကိုတစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့ၿပီးပန္းႏု ဆီကိုတန္းသြားသည္..။ ျမေရႊလႊာကေျပာလိုက္မွသူ႔ကိုမသနားသည့္အျပင္ေဒါသထြက္ၿပီးႀကိမ္းေမာင္းတာေတာင္ခံလိုက္ရသည္....။
ဧက ကပန္းႏုတို႔အေဆာင္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ပန္းႏုက အေဆာင္ေ႐ွ႕ကိုထြက္လာသည္..။
"ပန္းႏု...ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ.."
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..."
ပန္းႏုကမ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ေျဖလိုက္သည္။
"ဘာမွသာမျဖစ္တယ္..မ်က္ႏွာမွာလဲ...ညိဳေနတယ္.."
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဆို..."
"ဘာလို႔အဲ့ဘီလူးမခ်ိန္းတာကိုသြားေတြ႔တာလဲ...ဘာလို႔ကိုယ့္ကိုမေျပာတာလဲ..."
"ေအးေအးေဆးေဆးေျပာမယ္ထင္လို႔ေပါ့.."
"အဲ့မိန္းကေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ဘီလူးမေလ..ဘယ္လိုလုပ္ေအးေဆးေျပာမွာလဲ.."
ဧကရဲ႕မ်က္ႏွာမွာစိုးရိမ္ေဒါသစိတ္ေတြေပၚလြင္ေန၏..။
"အင္းပါ..ဧက..ရယ္..ပန္းႏုအခုဘာမွမျဖစ္ေတာ့ပါဘူး...ျပန္ေတာ့ေနာ္..သူ႔ကိုလည္းရန္မ႐ွာနဲ႔ေတာ့...ေနာက္ဆိုပန္းႏုကပဲၾကည့္ေ႐ွာင္ပါ့မယ္.."
"ေ႐ွာင္စရာမလိုဘူး..ေနာက္တစ္ခါထပ္ခ်ိန္းရင္ကိုယ့္ကိုေျပာ...ေတာက္!! "
"အင္းပါ..ပန္းႏုအေဆာင္ထဲျပန္ဝင္ေတာ့မယ္..ျပန္ေတာ့ေနာ္.."
"အင္း..မ်က္ႏွာကိုလည္းဂ႐ုစိုက္ေနာ္.."
ပန္းႏုကအေဆာင္ထဲဝင္ၿပီးတစ္ေနရာကေနဧကကိုျပန္ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိသည္။
စိတ္ပူေနေသာဧကရဲ႕ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီးသူ႔အခ်စ္ေတြကိုပန္းႏုပိုျမင္လာခဲ့သည္..။
သူဖြင့္ေျပာလာမည့္အခ်ိန္ကိုပန္းႏုကေမ်ွာ္လင့္ေနမိေတာ့သည္....။