Telaş dolu bir yaşamın içinde sürükleniyoruz.Günlük rutine bağlanmış bir hayat koşuşturması yaşıyoruz hepimiz.Duygularımızı da tam anlamıyla yaşayamıyoruz çoğu zaman.Mesela işten eve dönüşte yorgunum diyerek dinlenmeye geçemiyoruz, ev işleri, yemek ya da çocuklarımızla alakadar oluyoruz.
Mutlu anlarımızı da dolu dolu yaşayamıyoruz, herşeyi oldu bittiye getiriyoruz.Aslında ufacık şeylerden bile mutlu olabiliyoruz sadece yaşamaya fırsat bulamıyoruz yaşam karmaşasında.Bu durumda da mutlu olmak değil mutluluğu yaşamak zor oluyor ne yazık ki.
Yaşam gereksinimlerinden vazgeçme şansımız yok tabi ki ama kendimize zaman ayırmalıyız, duygularımızı dolu dolu yaşayabilmeliyiz, kendimize ve sevdiklerimize fırsat vermeliyiz.Çünkü yaşayamadığımız tüm güzel duygular bize mutsuzluk olarak geri dönüyor..