Pamiętacie czasy szkoły podstawowej? Niejeden raz starałem się pozorować chorobę żeby uniknąć szkoły, choć z różnym skutkiem. Najpopularniejszymi metodami na moim podwórku było podgrzewanie termometru od kubka, udawanie wymiotów lub jedzenie kawałka surowego ziemniaka, który miał spowodować gorączkę. Gdy się udało można było cały dzień lenić się w łóżku czytając książki lub grając na komputerze. Zawsze jednak gdy dopadała mnie prawdziwa choroba powtarzałem sobie, że wole już iść do szkoły niż tak się czuć i chociaż ja wyrosłem już z udawania choroby to są na tym świecie ludzie dla których choroba jest paradoksalnie tym co utrzymuje ich przy życiu i dzisiaj właśnie o nich porozmawiamy.

Istnieje wiele chorób psychicznych przebiegających z somatyzacją co oznacza, że pacjent swoje objawy psychiczne odczuwa jako zwykle poważne zaburzenia np. jego napady lęku są wyrażone jako silne bóle brzucha. Wtedy taki pacjent uważa się za oszukanego przez wielu lekarzy i mimo rozlicznych badań nie chce przyjąć do świadomości, że powodem problemów zdrowotnych jest tak naprawdę choroba psychiczna.

Zespół Munchausena jednakże jest inny. To co odróżnia tych chorych jest świadome prowokowanie zachowań i świadome udawanie choroby aby tylko znaleźć się w roli pacjenta. Ta tzw. "rola pacjenta" jest tym do czego dążą chorzy i są oni w stanie posunąć się do poważnych uszkodzeń własnego ciała i oszustw aby tylko pozostawać pod opieką lekarzy. Często takie zaburzenia mają początek w dzieciństwie osoby chorej. Widząc jak rodzice i inni ludzie zwracają więcej uwagi i poświęcają więcej uwagi choremu dziecku w umyśle dziecka rodzi się myśl o prowokowaniu objawów aby również "zasłużyć" na troskę ze strony otoczenia.

Istnieje wiele typów zespołu Munchausena lecz najpopularniejsze dotyczą symulowania objawów:

• ze strony układu sercowo-naczyniowego są to arytmie

• ze strony jamy brzusznej są to rozlane bóle brzucha

• ze strony układu krwionośnego, chorzy prowokują krwotoki a także przyjmują leki aby pogorszyć wyniki krwi.

Chorzy z zespołem Munchausena potrafią niekiedy dołożyć wiele trudu aby znaleźć się w roli pacjenta i oszukać lekarza co niestety czasami się udaje i bywa powodem poważnych następstw w tym niepotrzebnych i okaleczających operacji.

Odmianą tego zespołu jest zespół Munchausena per procuram. W tej sytuacji osoba chora nie prowokuje objawów u siebie lecz u innej osoby, zwykle swojego dziecka. Choroba ta najczęściej dotyka matek, które wyolbrzymiają bądź same wywołują objawy u swoich dzieci dążąc do hospitalizacji.

Na koniec pozostaje sobie odpowiedzieć na pytanie czemu to zaburzenie nazywa się zespół Munchausena :) Zwykle nowo odkryte zespoły i choroby dzierżą nazwiska swych odkrywców lecz ten przypadek jest wyjątkiem. Baron Munchausen to postać literacka stworzona przez pisarza Rudolfa Ericha Raspe. Baron w opowieści był osobą sławną ze swoich niestworzonych historii, w których opisywał swoje bohaterskie a zarazem całkiem nieprawdziwe czyny co wprost idealnie pasuje do pacjentów z tym zespołem

Mam nadzieję, że wam się podobało, jeżeli macie jakieś pytania to chętnie na nie wszystkie odpowiem:) Dzięki za przeczytanie!