ေလွနံ ဓားထစ္

ေလွနံ ဒါးထစ္

ေႏြလယ္ တေန႔မွာေပါ့။ အေဖက ႀကိဳးက်စ္ေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ေပေလွ်ာ္ေလးေတြ စိပ္ေပးေနတာ။ ဒီေပေလွ်ာ္ေတြက သမိုင္းဝင္ ေပေလွ်ာ္ေတြေလ။ ဗိႆနိုးဘုရင္မ သစၥာဆိုခဲ့တဲ့ ေပပင္ေလးေတြက ရတဲ့ ေပေလွ်ာ္ေတြ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔နယ္မွာေတာ့ ေႏြဦးေပါက္ရင္ ေပရြက္နုေလးေတြ လိုက္ခုတ္ျပီး ေႏြေန႔လည္ေတြမွာ ႀကိဳးက်စ္ၾကတာေပါ့။ လယ္ယာလုပ္ငန္းသံုး ခ်ည္တုပ္ဖို႔ ႀကိဳးအျဖစ္ သံုးၾကတယ္။ ႏြားမအုပ္ရွိတဲ့သူေတြက နွာဖားႀကိဳး သံုးၾကတယ္။

အေဖ့ ေဘးနားထိုင္ရင္း အလုပ္ကူလုပ္ စကားေျပာရတာ အရသာရွိတယ္ဗ်။ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ရင္ေတာ့ ရပ္ေရးရြာေရး အကုန္ပါတယ္။
"ေဖေဖ့ ဒီေပရြက္ေတြ ခုတ္တဲ့ ေပပင္ေလးေတြက ဘာလို႔ ႀကီးမလာတာလဲ ဟင္ "
"လူေလး စကားထဲမွာ အေျဖပါတယ္ေလ။"
"ဟင္ ဘယ္စကားတုန္း အေဖရ"
"ေပရြက္ေတြ ခုတ္တဲ့ ဆိုတာေလ။"
"ဟာ အဲဒါ အေျဖ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး အေဖကလည္း---"
"လူေလးက ဘယ္လို ထင္လို႔ တုန္း"
"ဗိႆနိုးဘုရင္မက သူ႔ကို လိုက္ပစ္တဲ့ ေပသီးေတြ အပင္ေပါက္ရင္ မႀကီးထြားေအာင္ သစၥာဆိုခဲ့တာ ဆို"
"အင္း ဆက္ ေျပာပါအံုး"
"ဗိႆနိုးဘုရင္မက စစ္ရံႈးလို႔ ထြက္ေျပးတာတဲ့။ အဲဒါကို ဒြိတေဘာင္ဘုရင္ရဲ႕ စစ္သားေတြက ေပသီးနဲ႔ လိုက္ပစ္တာတဲ့၊ အဲဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို လိုက္ပစ္တဲ့ ေပသီးေတြ အပင္ေပါက္ရင္ မႀကီးထြားေအာင္လို႔ ငါလာမွ ႀကီး၊ ငါ လာမွ သီးလို႔ သစၥာဆို ႀကိမ္စာပို႔ခဲ့တာ တဲ့။"
"လူေလးကို အဲလို ဘယ္သူကေျပာတုန္း"
"ဟင္ အေဖကလည္း အကုန္လံုး အဲလိုပဲ ေျပာေနၾကတာေလ။"
"သူမ်ားေတြေျပာတိုင္း လူေလးက ယံုလား"
"မေျပာတတ္ဘူးေလ ေဖေဖကလည္း ေရွးကတည္းက ဆိုေတာ့ ဟုတ္မယ္ ထင္တာပဲ။"
"ဒ႑ာရီေတြ က ပံုျပင္ေတြပါ လူေလးရယ္။ သဘာဝယုတၱိနဲ႔ ဆင္ျခင္စဥ္းစားမွေပါ့ လူေလးရဲ႕။"
"ေဖေဖ စဥ္စားထားတာ ေျပာျပေလ။"
" ဒီလို လူေလးရ၊ ေပသီးကို ေလာက္ေလးပစ္ဖို႔ သိမ္းထားရမယ္။ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ သိမ္းထားခဲ့တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိၾကဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေပသီးက ၄/၅ နွစ္ေလာက္နဲ႔ေတာ့ ေအာက္မသြားဘူး လူေလးရဲ႕။ "
"ဟုတ္ "
"အဲဒီေပသီးေတြက အပင္ေပါက္လာတာ ဟုတ္ခ်င္လဲ ဟုတ္မွာေပါ့။ ဒါမွ မဟုတ္ အသီးေတြ ေၾကြေနတဲ့ ေပပင္ တပင္ကေန ေရႀကီးေရလႊမ္းခ်ိန္မွာ ျပန္႔ႏွံ႔ျပီး ေပါက္လာတာေတြလည္း ျဖစ္နိုင္တယ္ေလ။"
"ဟာ ေဖေဖကလည္း ေရွးက အျဖစ္ေတြကို ေျပာင္းေနျပန္ျပီ။"
"ေဖေဖ ေျပာေနတာကလည္း ေရွးက အျဖစ္ေတြပဲေလ။"
"ဟင္ အဲလိုေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူူး။"
"ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ။ ေနာက္ထပ္ ေျပာပါအံုးမယ္။
ဗိႆနိုးဘုရင္မက စစ္ရံႈးေတာ့ ထြက္ေျပးတယ္ကြာ။ အခုနက လူေလးေျပာတဲ့ ဒိြတေဘာင္ရဲ႕ စစ္သားေတြက လိုက္ဖမ္းတယ္။ ဒိြတေဘာင္က ဗိႆနိုးဘုရင္မကို အေသသတ္ခ်င္တာမွ မဟုတ္တာ။ မိဖုရားအျဖစ္ သိမ္းပိုက္ခ်င္တာေလ။ ဒီေတာ့ သူ႔ကို ထိေအာင္ေတာ့ ဘယ္ပစ္ခိုင္း မလဲ လူေလးရ။ ဗိႆနိုးဘုရင္မကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ ကိုယ္ရံေတာ္ေတြကိုပဲ ပစ္ၾကမွာေပါ့။ ဒီေတာ့ ဗိႆနိုးဘုရင္မက ဒီေပသီးေတြအေပၚ သစၥာဆိုေလာက္ေအာင္ အာရံု ရွိမွာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။"
"ဟာ ေဖေဖကလည္း သူ႔ကိုလည္း ထိနိုင္တာေပါ့ "
"အင္း သူ႔ကို ထိလို႔ သစၥာဆိုတယ္ပဲ ထားပါအံုး။ တနယ္လံုး အျပန္႔အနႈံ႔ ေပါက္ေနတဲ့ ေပပင္ေတြ အားလံုးအေပၚ သူ႔သစၥာ သက္ေရာက္မယ္ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး လူေလးရာ။"
"ေဖေဖကလည္း သူက ဘုရင္မေလ။ သူ႔သစၥာက ထိေရာက္မွာေပါ့ ေဖေဖရ။"
"ဒါလည္း ျဖစ္နိုင္တယ္ပဲ ထားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေရွးလူေတြက ထိေရာက္အက်ိဳးရွိတဲ့သစၥာပဲ ဆိုမွာေပါ့ လူေလးရ။ အခု ေပပင္ေတြ ေပါက္လာရင္ မႀကီးမထြားပါနဲ႔ဆိုတာက သူ႔အတြက္ေကာ၊ ေလာကအတြက္ေကာ ဘာအက်ိဳးထူးရမွာ မို႔လို႔လဲ။"
"အဲဒါေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေလ။ ေဖေဖက စကား ကတ္ေျပာေနတာကိုး"
"ကတ္ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး လူေလးရဲ႕။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳး ျဖစ္တာ။ အေၾကာင္းမဲ့ေတာ့ ဘယ္အက်ိဳးမွ ေပၚမလာနိုင္ဘူးေလ။"
"ဟာ ေဖေဖကလည္း ဒီကိစၥ အေၾကာင္းအက်ိဳးေတြ ေျပာလို႔ မရဘူးေလ။"
"လူေလးရယ္ အေၾကာင္းမဲ့ အက်ိဳးကို ဘုရားေတာင္ မခံစား မရရွိခဲ့ဘူး ကြ။"
"အဲလိုဆိုရင္ အခု ေပပင္ေတြက ဘာလို႔ မႀကီးလာရတာလဲ။"
"အဓိက အခ်က္ကေတာ့ ေျမ ညံ့တဲ့ ေနရာေတြ မို႔လို႔ပဲ။ အခု ေပပင္ေတြ ေပါက္တာက အင္တိုင္းေတာေျခာက္၊ ေက်ာက္စရစ္ ၾကပ္တီး ေျမေတြ။ ဘာေျမဆီၾသဇာ မွ မရိွဘူး။"
"ဟုတ္ ေဖေဖ။"
"ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ အေစာက လူေလးေမးတဲ့ အထဲမွာပါတဲ့ လူေတြက အရြက္ထြက္လာတိုင္း ခုတ္ယူေနၾကလို႔ပဲ။ "
"အဲဒါနဲ႔ေတာ့ အပင္မႀကီးတာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး ေဖေဖရ။"
"ဟုတ္တာေပါ့ လူေလးရဲ႕။ အပင္ေတြမွာ အရြက္နဲ႔ အသက္ရွင္ ရတာေလ။ အရြက္က အစာခ်က္ျပီး အပင္ႀကီးရတာေလ။ အရြက္ထြက္လာတိုင္း ခုတ္ယူေနၾကေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ အပင္က ႀကီးထြားေတာ့မလဲ။"
"ေအာ္ ဒါလည္း ဟုတ္တယ္ေနွာ္။"
"ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ေဖေဖလည္း ေသခ်ာ မေျပာနိုင္ဘူးကြ။ ေပပင္ပုမ်ိဳး ျဖစ္နိုင္သလို ေျမေအာက္ အျမဳပ္လြန္လို႔ မႀကီးထြားနိုင္ေတာ့တာလည္း ျဖစ္နိုင္တယ္။"
"ေပပင္ပုမ်ိဳးလို႔ေတာ့ မရွိေလာက္ပါဘူး ေဖေဖရ။ ရွိရင္လည္း ဒီအပင္ေတြထဲက တပင္ပင္ကေတာ့ အသီးသီးလာမွာေပါ့။ "
"မေသခ်ာဘူးလို႔ ေဖေဖ ေျပာထားတယ္ေလ။ "
"ေနာက္ ေျမေအာက္ ျမဳပ္လြန္းသြားတယ္ဆိုတာလည္း မျဖစ္နိုင္ေလာက္ပါဘူး။ "
"ဒါကေတာ့ ျဖစ္နိုင္တယ္ လူေလးရဲ႕။ ဗိႆနိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းက ၿမိဳ႕ရိုးေတြ၊ အေဆာက္အအံုေတြ ေျမျမဳပ္ေနတာ ေတြ႕ဘူးလား။"
"အဲဒါေတာ့ ေတြ႕ဖူးတာေပါ့ ေဖေဖရ။ သစ္ပင္က ေျမျမဳပ္ေနေလ ေရနဲ႔ နီးေလ၊ အပင္ ပိုႀကီးထြားေလ ျဖစ္ရမွာေလ။" "အဲဒါက ေျမဆီၾသဇာ ရွိတဲ့ ေျမမွာ ဆိုရင္ ျဖစ္နိုင္တာေပါ့ လူေလးရ။ အခု ေပပင္ေတြ ေပါက္ေနတဲ့ ေျမေနရာေတြမွာက ေအာက္ကိုနက္သြားေလ၊ ေျမက ပိုက်စ္သြားေလ၊ ေရနည္းသြားေလျဖစ္ေနတာေလ။"
"ေအာ္ ဟုတ္ေလာက္တယ္ေနွာ္ ေဖေဖ။"
"ေနာက္ျပီးေတာ့ ေရေမ်ာလာတဲ့ ေပသီးေတြက ၾကပ္ေျမေတြ အထပ္ထပ္ ပို႔လာေတာ့ အေပၚကို အညြန္႔ထြက္ဖို႔ေတာင္ မနည္းအခ်ိန္ေတြ ၾကာခဲ့မွာေလ။ "
"ေဖေဖ့ အဲလိုဆို ေပပင္ေတြ အေျခကို တူးၾကည့္ရေအာင္ေလ။"
"ေအးပါကြာ။ မိုးရြာေတာ့ စမ္းၾကည့္တာေပါ့။ "
"ဒါထက္ အေရးႀကီးတာက ဘယ္လို အေၾကာင္းအရာပဲ ၾကားခဲ့ ျမင္ခဲ့ရင္ သဘာဝယုတၱိ ရွိ မရွိနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ တတ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ လူေလးရ။ "
"ဟုတ္ ေဖေဖ။ သား လက္လွမ္းမီသေလာက္ ႀကိဳးစားျပီး စဥ္းစားမယ္။"
"သာဓုပါဗ်ာ။ "
"ေဖေဖ့ သံုးခါ ေခၚေလ။"
"ေလွနံ ဓားထစ္ မွတ္သားထားသမွ် အေျဖမွန္နဲ႔ ပိုပို ေဝးသြားတတ္တယ္ဆိုတာ လူေလး ကိုယ္ေတြ႕ႀကံဳရင္ ထပ္သိလာလိမ့္မယ္။ ေနာက္ သာဓု ၂ ခါက အဲဒီအခ်ိန္ၾကမွ ေခၚမယ္ေလကြာ။"
"ဟာ ေဖေဖကလည္း သာဓု ေတာင္ ကပ္တယ္။ ေလွနံ ဓားထစ္ဆိုတာက -- "
"အဲ ေခၚၿပီးသား သာဓု ျပန္ နႈတ္တယ္ကြာ။"
"ဟာ ေဖေဖကလည္း တကယ္ မသိလို႔ပါဆို"
"ေလွနံ ဓားထစ္ဆိုတာ အေၾကာင္းအရာ တခုကို အေသမွတ္ထားၿပီး အေျခအေန အခ်ိန္အခါကို မနိႈင္းယွဥ္ မေလ့လာ မသံုးသပ္ဘဲ လုပ္ေဆာင္တာကို ေျပာတာကြ။"
"ဟုတ္ ေဖေဖ။ ေရထဲကို ပစၥည္းက်သြားတာကို ခ်က္ခ်င္း ဆင္းမရွာပဲ ေလွေဘာင္မွာ ဓားနဲ႔ ထစ္ျပီး မွတ္ထားတာ။ ေလွဆိပ္ေရာက္မွ ဓားထစ္ထားတဲ့ ေနရာကို ဆင္းရွာတာေလ။ သိသားပဲ။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ေဖေဖ့ကို ေမးတာ။ "
"အမယ္ေလး သာဓုပါဗ်ာ။ ဖေအကို ပညာ လာစမ္းေနတာ။ "
"ပညာစမ္းတာ ဟုတ္ပါဘူး ေဖေဖရ။ ေဖေဖက သားကို ဘာမွ မသိဘူးဆိုျပီး လွိမ့္ေနတာလား လို႔ပါ။"
" အဲ သာဓုပါဗ်ာ။ ဖေအကို ၾကပ္ၾကပ္ ရန္စပါ။ ေနာက္ဆို ရွင္း မျပေတာ့ဘူး။ "
"ရွင္း မျပခ်င္လည္း ေနေပါ့။ ေဖေဖ့ သားပဲ လူ အ ေလး ျဖစ္မွာေလ။ သာဓု ၃ ခါ ျပည့္ျပီ။ ေတာ္ျပီ။ လယ္ထဲ သြားေတာ့မယ္။"
ေဖေဖက တဟားဟားနဲ႔ ရီၿပီး က်န္ေနခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ခေမာက္ေလး ေဆာင္းျပီး တာယာဖိနပ္ေလး စီးလို႔ လယ္ေတာဆီ အေျပးနီးနီး ထြက္လာခဲ့တယ္။

အခ်ိန္ေတြ ၾကာခဲ့ေပမယ့္ အေဖ့စကားေတြကို ျပန္ၾကားေနဆဲ။
အေဖ့ ပံုရိပ္ေတြကို ျမင္ေနရဆဲ။ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လာတိုင္း ျပန္ေရးေနမိေနဆဲ ---။