ပိေတာက္ပန္းသို႔ ဂုဏ္ျပဳျခင္း
(ဆရာျမသန္းတင့္၏ ေဟာေျပာခ်က္ေဆာင္းပါးမွ)
"ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ကုတ္အက်ႌမွဆက္သက္လာခဲ့သည္" လို႔ ေဂၚဂီက ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ေခတ္သစ္ ႐ုရွားစာေပဟာ ဂိုဂိုးလ္ရဲ႕ "ကုတ္အက်ႌ"ဆိုတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးက အစျပဳခဲ့ပါသည္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ ဒီအတိုင္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ျမန္မာစာေပသစ္ဟာလည္း ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ "ပိေတာက္ပန္း"က ဆင္းသက္လာတယ္လို႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ "ပိေတာက္ပန္း"မတုိင္မီတုန္းက ျမန္မာကဗ်ာဟာ သဘာ၀အေၾကာင္း၊ ရာသီအေၾကာင္း၊ နကၡတ္အေၾကာင္း၊ ေတာေတာင္ေရေျမအေၾကာင္းကို ခပ္႐ိုး႐ိုးခပ္စင္းစင္း ဖြဲ႕သြားတဲ့ သ႐ုပ္ျပအဖြဲ႕ေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ပိေတာက္ပန္းမွာေတာ့ ရသသေဘာတင္မကေတာ့ဘူး။ ဒႆနပါ ပါလာတာေတြ႕ရပါတယ္။
ဒီကဗ်ာမွာ အပိုဒ္ေလးပိုဒ္ပါပါတယ္။
ပထမအပိုဒ္က -
မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႔
ႏွစ္ဆန္းခါေတာ္မီမို႔
ဇေမၺာ္ရည္ေျပေျပလိမ္းကာပါ့
ခပ္သိမ္းနယ္စံုစံုသို႔
ပြင့္ငံုကို
လင့္ကုန္ၾကေတာ့လို႔
ေခါင္းႂကြကာဆာေ၀ေ၀နဲ႔
သူလည္းေလေလာကီသားလိုပါ့
ႂကြားခ်င္လွေပလိမ့္မယ္။
ပိေတာက္ေတြပြင့္ေတာ့မယ္တဲ့။ တစ္ေလာကလံုး ေ႐ႊရည္ေတြဖံုးေတာ့မယ္။ ၾကည့္ေလရာရာမွာ ပိေတာက္ငံု၊ ပိေတာက္ဖူးေတြက သူတို႔လာေတာ့မယ္။ ေစာင့္ၾက၊ ေမွ်ာ္ၾကလို႔ ေၾကညာေနတဲ့ပံုမ်ိဳး။ ေခါင္းေမာ့ၿပီး ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႔ ႂကြား၀ါေနေလရဲ႕။ ဪ ႂကြားခ်င္လည္းႂကြားပါေစ။ သူလည္း ေလာကီသားလုိ ႂကြားခ်င္မွာေပါ့လို႔ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက နားလည္ခြင့္လႊတ္ထားပါတယ္။ ဒီေတာ့ ပိေတာက္ပန္းကဗ်ာရဲ႕ ပထမအပိုဒ္ဟာ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို ျပသတဲ့အပိုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ စိတ္ဓာတ္၊ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ စိတ္ရင္းပါပဲ။
ဒုတိယအပိုဒ္ကေတာ့ -
တသိန္တင့္ပါဘိ
တိမ္ျမင့္ရီျပာျပာက
ၾကည္သာသာ
ပင့္ေလအျဖဴးတြင္ျဖင့္
တီတာတာ ပြင့္ေ႐ႊဖူးငယ္တို႔
လည္ယွက္ကာ ဘယ္ညာ
လူးေလေတာ့
သူတို႔လို ဘယ္သူျမဴးႏိုင္ပါ့
ထူးပါဘိတယ္။
ၾကည့္စမ္းတဲ့။ ဘယ္ေလာက္က်က္သေရရွိသလဲ။ ျပာနီတိမ္တုိက္ေတြၾကားထဲက ေလေျပေလး သုတ္လိုက္တဲ့အခါမွာ ပိေတာက္ဖူး၊ ပိေတာက္ခိုင္ေတြဟာ ဟိုဘက္ယိမ္းလိုက္၊ ဒီဘက္ယိမ္းလိုက္နဲ႔ ငွက္ေတြလည္ခ်င္းယွက္ေနၾကသလိုပဲတဲ့။ ျမဴးေနလိုက္ၾကတာ။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ျမဴးေနလိုက္ၾကသလဲ။ ဘယ္ေလာက္မ်ားေပ်ာ္ေနလိုက္ၾကသလဲ။ သူတို႔လို ဘယ္သူေတြ ျမဴးႏုိင္သလဲ။ သူတို႔လို ဘယ္သူေတြေပ်ာ္ႏိုင္သလဲ။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီဟာ ျမဴးေနတဲ့ ပိေတာက္ပန္းေတြကို ျမင္တယ္။ ေပ်ာ္ေနတဲ့ပိေတာက္ပန္းေတြကိုျမင္တယ္။ ဒီပိေတာက္ပန္းေတြနဲ႔အတူ သူ႔စိတ္ဟာျမဴးေနတယ္။ ေပ်ာ္ေနတယ္။ ပိေတာက္ေတြျမဴးတာကိုၾကည့္ၿပီး မုဒိတာပြားေနတယ္။ သူတစ္ပါးေပ်ာ္တာ၊ သူတစ္ပါးျမဴးတာ၊ သူတစ္ပါးခ်မ္းသာတာကို ၾကည့္ၿပီး မွ်ေ၀ခံစားတာဟာ မုဒိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ပိေတာက္ပန္းကဗ်ာရဲ႕ ဒုတိယအပိုဒ္ဟာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ မုဒိတာကိုျပေနပါတယ္။ ဒီမုဒိတာစိတ္ဟာလည္း ေဇာ္ဂ်ီ႕စိတ္ရင္း၊ ေဇာ္ဂ်ီ႕စိတ္ဓာတ္ျဖစ္ပါတယ္။
တတိယအပိုဒ္ကေတာ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ အေကာင္းျမင္၀ါဒကို ေဖာ္ျပေနတဲ့အပိုဒ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဘယ္လိုမ်ား အေကာင္းျမင္သလဲ။
တ၀ါ၀ါဆင္သကၤန္းရယ္က
ကမာၻမွာ ဘ၀င္ခ်မ္းေစတဲ့
သာသနာ႐ႊင္႐ႊင္လန္းေအာင္လို႔
တမင္မွန္းကာပါ့သတိဆြယ္
ရည္႐ြယ္ေတာ့သလား။
ပိေတာက္ေတြ ဒီေလာက္ ၀င္း၀ါထိန္ေ၀ေနတာဟာ ဘာကိုရည္႐ြယ္တာလဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက သူ႔ကုိယ္သူျပန္ေမးပါတယ္။ ကမာၻႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္၊ ဗုဒၶသာသနာ ႐ႊင္လန္းေအာင္၊ ပရိယတၱိ၊ ပဋိပတၱိ၊ ပဋိေ၀ဓ စတဲ့ သာသနာသံုးရပ္ကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ႏုိင္ေအာင္ လူေတြကို သတိေပး လႈံ႕ေဆာ္ခ်င္တဲ့အတြက္ ပိေတာက္ပန္းေတြဟာ ဒီေလာက္၀ါ၀င္းေနၾကတာလား။ ဒီေလာက္ထိန္ေ၀ေနၾကတာလား။ လူေတြကို ကပ္သံုးပါးေက်ာ္လြန္ႏိုင္ေအာင္ အားထုတ္ၾကလို႔ သတိေပးတဲ့အေနနဲ႔ ဒီလုိ ေ႐ႊေရာင္ေတာက္ေနတာမ်ား ျဖစ္ေနေလေရာ့သလားလို႔ ေဇာ္ဂ်ီက သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္ေမးေနပါတယ္။ ပိေတာက္ရဲ႕ အ၀ါေရာင္ထဲမွာ သကၤန္းကို ျမင္လုိက္တဲ့ ေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ အျမင္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို လုိလားတဲ့ ေဇာ္ဂ်ီရဲ႕အျမင္။ ဘာသာတရားကိုကိုင္းၫြတ္တဲ့ ေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ အေကာင္းျမင္၀ါဒကိုေဖာ္ျပေနပါတယ္။
ခူးပါနဲ႔ကြယ္
ပြင့္ဖူးမွာအ၀ါျခယ္၍
မာလာအလယ္မွာ
ႏႊဲခ်င္တဲ့ႏွလံုးရယ္ေၾကာင့္
ႏွစ္ဆံုးကုန္အတာ၀င္သို႔
မာန္အင္ကို ဉာဏ္ဆင္ေမြးကာျဖင့္
အေရးအခါသာမွ
ခမ်ာမွာ
တစ္ဂုဏ္ဆန္းရတယ္
ပန္းပိေတာက္မ်ား။
ေဇာ္ဂ်ီမ်ား စာနာစိတ္၊ က႐ုဏာစိတ္၊ သမၺဇဥ္စိတ္တို႔ကို ျပလိုက္တဲ့ အပိုဒ္ပါပဲ။ ေ႐ႊေရာင္ေတြျခယ္ထားတဲ့ ပိေတာက္ပန္းဟာ ႏွစ္ဦးမွာပြင့္တဲ့ တျခားပန္းေတြလိုပဲ ပန္းပြဲေတာ္ႀကီးထဲမွာ ပါခ်င္မွာေပါ့တဲ့။ သြားၿပီးမခူးလိုက္ပါနဲ႔တဲ့။ သူ႔ခမ်ာမွာ ႏွစ္ကုန္ၿပီးအတာကူးခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္ဖို႔အတြက္ တစ္ႏွစ္လံုးေစာင့္ခဲ့ရတာပါတဲ့။ ခုလုိအေရးအခြင့္ႀကံဳမွ သူ႔ဂုဏ္ပုဒ္ကေလးကို သူထုတ္ျပရတာမို႔ ျမဴးခြင့္၊ ေပ်ာ္ခြင့္၊ ဖူးခြင့္၊ ပြင့္ခြင့္၊ ၀င္းခြင့္၊ ၀ါခြင့္ ေပးလိုက္ပါလို႔ ေဇာ္ဂ်ီက က႐ုဏာစိတ္၊ စာနာစိတ္၊ သမၺဇဥ္စိတ္နဲ႔ ပိေတာက္ပန္းဘက္က ေရွ႕ေနလိုက္ေပးပါတယ္။ ဒါဟာေဇာ္ဂ်ီ႕စိတ္ရင္း၊ ေဇာ္ဂ်ီ႕စိတ္ဓာတ္ပါပဲ။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီဟာ ပိေတာက္ပန္းကဗ်ာကို ၁၉၂၈ ခုႏွစ္မွာ ေရးခဲ့ပါတယ္။ ခုခ်ိန္တိုင္ ပိေတာက္ပန္းဟာ လန္းဆန္းေနတုန္းပါပဲ။ ေမႊးပ်ံ႕ေနတုန္းပါပဲ။ ေ႐ႊေရာင္ေတာက္ေနတုန္းပါပဲ။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ပိေတာက္ပန္းကဗ်ာဟာ ပီတိနဲ႔အစျပဳၿပီး ပညာနဲ႔အဆံုးသတ္သြားတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လည္းျဖစ္ပါေၾကာင္း....။