​ေန​ေလာင္​ထားတဲ့ ညစာ

က်​ေနာ္​သည္​ အလင္​းမ႐ိုက္​ခင္​ ​ေတာင္​ပံက်ိဳးခဲ့ရ​ေသာ ငွက္​တစ္​​ေကာင္​ျဖစ္​၏။
​ေသြးထြက္​သံယို တီးခတ္​ခဲ့ၾက​ေသာ တူရိယာတို႔ထံပါးတြင္​ အခစားဝင္​ခဲ့ရ​ေသာ အသူရာလည္း ျဖစ္သည္​..။တစ္​ဆံုးထိ ႐ွည္​လ်​ား​ေသာ ခရီးမ်ားတြင္​ တြင္​တြင္​​ေလွာ္​ခတ္​ လမ္​းျပတ္​ခဲ့သည္​့ ကစားကြက္​မ်ားတြင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ ထက္​ျမက္​စြာ လက္​ပန္​းက်ခဲ့ရ၏..။တိမ္​တို႔အား ခိုစီး၍ ပန္​းဝင္​မည္​့​ေန႔တြင္​ အႀကီးက်ယ္​ဆံုး လွည္​့ဖ်ားမႈျဖင္​့ စီရင္​​ေသာ ကမၻာသို႔ ​ေဇာက္​ထိုးမိုး​ေမွ်ာ္​ က်​ေရာက္​ရ၏။
ကြၽန္​​ေတာ္​၏ ျမတ္နိုးရ​ေ​သာ လက္​စြဲ​ေတာ္​အျဖစ္​ အ​ေကာက္​က်စ္​ဆံုး နဲ႔ အယုတ္​မာဆံုး အရာတို႔အား ျမတ္​ႏိုး​ေစ၏..။
ကြၽန္​​ေတာ့အား တိုးတိုက္​ျဖတ္​သန္​သြား​ေသာ ထိုနာရီထဲမွ ကြၽန္​​ေတာ္လြတ္​​ေျမာက္​လိုျခင္း အလို႔ငွါ ​ေျပးလႊား၏..ထို႔​ေနာက္​ ​ေမာဟိုက္​၏..စ႐ိုက္​ဆန္​လြန္​း​ေသာ လက္​​ေတာ္​တို႔မွ တစ္​ႀကိမ္​သည္​သာ လြတ္​​ေျမာက္​လို၏..သမင္​လည္​ျပန္​ျခင္​းမ႐ွိ...
ကြၽန္​​ေတာ္​့အား ​ေခၚဆို​ေသာ မုန္​တိုင္​းတို႔အား ႐ိႈက္​နမ္​းပစ္​လိုက္​မိသည္​။ခ်ိဳၿမိန္​ဖြယ္​အတိၿပ​ီ​း​ေသာ ​ေလညႇင္​းတို႔ ပုတ္​အဲ့စြာ ျသဘာျပဳၾက၏...
ကြၽန္​​ေတာ္​ႀကီးစိုးရာထက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့အား ႀကီးစိုး​ေသာ တ​ေစၦသည္​ ​အျမဲတ​ေစ လိုက္​လံျပံဳးျပ​ေနတတ္​၏။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုယ္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ ျဖတ္​ရန္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေလဆန္​သို႔ အားသြန္​ခြန္​စိုက္​ ဆန္​တက္​​ေနရဆဲ...။
ကြၽန္​​ေတာ့ထံပါးမွ စိမ္​့ထြက္​ ယိုက်ကုန္​​ေသာ အသားမာတက္​​ေနသည္​့ စကားလံုးတို႔သည္​ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေျပးခဲ့​ေသာ လမ္​းတ​ေလွ်ာက္​ျဖစ္​တည္​၏..။
​ေရ​ေအးတစ္​ခြက္​ကို​ေသာက္​ဖို႔ ကြၽန္​ခံရအံုးမည္​့ ပ​ေညာင္​ပင္​သည္​ အရိပ္​တစ္​ကြက္​စာ ဝန္​​ေဆာင္​မႈအားျဖင္​့လည္​း သနား​ေလ၏..။

ႏွစ္​ႏွစ္​ၿခိဳက္​ၿခိဳက္​ မက္​မက္​​ေမာ​ေမာျဖင္​့ နားခိုခြင္​့တို႔အား ​ေနျခည္​က ​ေဆာ့ကစား​ေလ၏..။
ကြၽန္​​ေတာ္​ လြတ္​​ေျမာက္​မႈအတြက္​ ​ေျပး...
ခရီးတို႔ ​ေဝးလာၿပီ...
ခရီးတို႔ ဆံုးခ်င္​သည္​..။
သို႔​ေသာ္​
ကြၽန္​​ေတာ္​ ခရီးဆက္​​ေနဆဲ....
I'm ATM.
MSU 021.