Dlaczego Polski jest taki trudny? Why polish is so damn hard?!

Czy zastanowiliście się kiedyś, dlaczego nasz ojczysty język jest taki trudny?

Dlaczego, mimo faktu, że posługujemy się nim na co dzień, popełniamy tyle karygodnych błędów?

OTÓŻ:

Polacy mają, mieli i mieć będą tendencję zachowawczą, jeżeli chodzi o język, i podtrzymują dawne formy. Już w szkole powtarzano nam, że nie mówi się „tą książkę”, ale „tę książkę”. Nie ma żadnego innego zaimka czy przymiotnika, który utrzymał w tym nieszczęsnym bierniku końcówkę „-ę”. Mówimy: „jaką książkę”, „tamtą książkę”, „ładną książkę”, ale jest: „tę książkę”. Na zdrowy rozum i w tej formie powinna być końcówka „-ą”, czyli „tą książkę”. Ale już od 300 lat utrzymuje się ten wyjątek. I od 300 lat uważamy, że skoro mówili tak nasi dziadowie, to i my powinniśmy tak mówić.

Czy rzeczywiście powinniśmy trzymać się tak kurczowo archaizmów? 

Czy może po prostu weźmy przykład z całego świata, który doprowadza swój język do coraz prostszych form...