Rape
လတ္တေလာျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္အေျခအေနက
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အားမရျဖစ္ေနတာပဲ။
ဝမ္းနည္းေန စိတ္ဓါတ္က်ေနတာေတြထက္ ဆိုးတဲ့ စိတ္အေျခအေနပဲ။
ငါ ဒီ့ထက္ လုပ္ႏိုင္တယ္
ငါ ဒီ့ထက္ ႀကိဳးစားႏိုင္တယ္
ငါ ဒီ့ထက္ ပိုျဖစ္ရမယ္ စသျဖင့္ တစ္ခ်ိန္လံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ Alertျဖစ္ေနတယ္။
ဘာနဲ႔အနီးစပ္ဆံုးတူေနသလဲဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္ စာေမးပြဲေျဖရေတာ့မယ့္ ဖီလင္နဲ႔ တူေနတယ္။
လက္ရွိအေျခအေနကို အားမရေသးဘူး။
ပိုအရွိန္ျမႇင့္ခ်င္တယ္။ အလုပ္ေတြ တိုးတက္ခ်င္တယ္။
ဘြဲ႕တစ္ခုေလာက္ ထပ္ယူခ်င္တယ္။
ဘာသာစကားတစ္ခုခု တတ္ခ်င္တယ္။
ကားေမာင္းအျမန္တတ္ခ်င္တယ္။ ေရကူးတတ္ခ်င္တယ္။ စာေတြအမ်ားႀကီးဖတ္ၿပီး အသိတရားေတြ Upgrade လုပ္ခ်င္ေသးတယ္။
Gymေဆာ့ခ်င္တယ္။ ပိန္ခ်င္တယ္။ က်န္းမာခ်င္တယ္။
ပိုလွခ်င္တယ္။
ေလာဘေတြ ဖိစီးႏွိပ္စက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆိုပါေတာ့။
ေျပာလို႔သာ ေျပာေနတာ လူလည္းတစ္ခ်က္မွ မနားဘူး။
စိတ္သြားေနတဲ့ေနာက္ကို လူကမလိုက္ႏိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒီလထဲ ခရီးတစ္ခုသြားရမယ္။ လကုန္မွာ စာအုပ္ထြက္ဖို႔ Runေနရတယ္။ ေန႔စဥ္လုပ္ေနရတဲ့ လုပ္ငန္းႏွစ္ခုခြဲတိတိရွိတယ္။ အိမ္အလုပ္ေတြ၊ ခ်က္တာျပဳတ္တာေတြ ရွိတယ္။ လူမႈေရးေတြ ရွိတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က တအံ့တၾသေျပာတယ္။
ဒီေလာက္ မနားတမ္းrunေနတာ စတုတၳစာအုပ္ထြက္မယ္ဆိုေတာ့ စာေတြက ဘယ္အခ်ိန္ေရးတာလားတဲ့။
ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ တက္တက္ေရးေနတာကိုလည္း သူအံ့ၾသတယ္တဲ့။
မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အားမရေၾကာင္း ရင္ဖြင့္ေတာ့
ကိုယ့္အသက္နဲ႔ လက္ရွိအေျခအေနကိုခ်ိန္
အားမရစရာ ဘာမွမရွိဘူးဆိုေတာ့လည္း ဟုတ္ျပန္ေရာ။
ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ့အားမလို အားမရစိတ္က ရပ္မသြားဘူး။
တရားပဲ ေျပးထိုင္ရမလား
ေက်ာင္းပဲ ေျပးတက္ရမလား
အလုပ္ပဲ ေျပးလုပ္ရမလား
အနားပဲ ေျပးယူလိုက္ရမလားပဲ။
ေနရင္းထိုင္ရင္း ပလိန္းႀကီးကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
ေသာက္ပ်င္းက်ေနတယ္ ထင္ေနတာ ခက္တာပဲ။ မ်က္စိတစ္ဆံုး ေဖြးေဖြးလႈပ္ေနတဲ့ ဆီမုန္ၫွင္းခင္းႀကီးရယ္
တိမ္စိုင္ေတြ ဟိုတစ္စဒီတစ္စလြင့္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ျပာႀကီးရယ္
အဲ့ႏွစ္ခု ထိစပ္ေနတယ္ ထင္ရေလာက္ေအာင္ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ျမင္ကြင္းႀကီးရယ္
အဲ့အလွတရားကို ဘယ္လိုကင္မရာမ်ိဳးက
လံုေလာက္ေအာင္ ဖမ္းယူႏိုင္ပါ့မလဲကြယ္...
အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ
ဓါတ္ပံုကို ကိုယ့္႐ုပ္ခံေလးနဲ႔ လွမ္းထိန္းလိုက္ရတယ္
အယ့္လယ္ဒီတစ္ပတ္ထဲမွာပဲ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈ ႏွစ္ခုဖတ္ရတယ္။
တစ္ခုက မေကြးတိုင္းထဲက
တစ္ခုက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚက
အေတာ္ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္မိတယ္။
သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈတစ္ခုျဖစ္လာရင္ က်န္းမာေရး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး နားလည္သူေတြကို အသိေပးဝန္းရံခိုင္းတာ ပိုသင့္ေတာ္ပါတယ္။
ပထမဆံုးအေနနဲ႔ Pregnancy ကို တားျမစ္ဖို႔
တားေဆးကို ၄၈နာရီအတြင္း တိုက္သင့္ပါတယ္။
အသက္အရမ္းငယ္လြန္းေသးရင္ေတာ့ မလိုေပမယ့္
တစ္ခါတရံ အပ်ိဳေဖာ္မဝင္ခင္ (ရာသီမလာေသးခင္) အရြယ္ေပမယ့္ ကိုယ္ဝန္ရွိသြားတတ္တာမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္။
အခ်ိဳ႕က အပ်ိဳမွမျဖစ္ေသးတာ တိုက္ဖို႔မလိုအပ္ဘူးလို႔ ထင္တတ္ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အရြယ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ခ်င္း မတူတတ္ၾကတဲ့အတြက္ ၄၈နာရီအတြင္း ေဆးတိုက္မိဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ဆင့္ကေတာ့ လိင္ကေနတဆင့္ ကူးဆက္တတ္တဲ့ ေရာဂါေတြ (HIV, Bပိုး,Cပိုး,ဆစ္ဖလစ္) စတာေတြကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ေဆးစစ္တာေတြ၊ ေဆးတိုက္တာေတြ၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ ေပးဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ဆင့္က သူတို႔ေတြရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာဒဏ္ရာေတြ ေဝဒနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေဆြးေႏြးဖို႔၊ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔ စတဲ့ အကူအညီေတြ လိုအပ္ပါတယ္။
ဒါက ကိုယ္သိသေလာက္ ေရးျပတာပါ။
သက္ငယ္မုဒိမ္းအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ႐ုတ္ခ်ဥ္းသိတဲ့အမႈထက္ မသိတဲ့အမႈက ပိုမ်ားပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သက္ငယ္မုဒိမ္း အားလံုးနီးပါးဟာ ႏြမ္းပါးတဲ့၊ပညာမတတ္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ျဖစ္ပြားတာမ်ားပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ ပဋိသေႏၶတားေဆး တိုက္ရမွန္း မသိၾကတာ၊ တိုက္လို႔ အခ်ိန္မမွီေတာ့တာေတြ ရွိပါတယ္။
တစ္ခါတရံက် ဗိုက္ႀကီးလာၿပီး မဖံုးႏိုင္မဖိႏိုင္ျဖစ္မွ
Rape caseမွန္း မိဘေတြက သိတာမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္။
ေလးငါးေျခာက္လမွ သိရတာမ်ိဳးေတြဆိုရင္ေတာ့ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ လႏုႏုမွာ သိရရင္ေတာ့ ေမြးဖြားဖို႔ ကိုယ္အားမေပးပါဘူး။
ကိုယ္ဗုဒၶဘာသာဝင္ပါ။
ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်တာဟာ လူသတ္မႈဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္ပါတယ္။
ပံုမွန္ Unwanted Pregnancy ကေတာ့ ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ကိုယ္၊ ကိုယ္အကုသိုလ္နဲ႔ကိုယ္ပါ။
ဒါေပမယ့္ သက္ငယ္မုဒိမ္းကေန ေမြးဖြားလာမယ့္ ကေလးငယ္ေတြအတြက္ ေလာကႀကီးဟာ သိပ္ၾကမ္းတမ္းပါတယ္။
ေမြးဖြားလာမယ့္ကေလးကို အသာထားပါဦး
ေမြးဖြားရမယ့္မိခင္ဟာလည္း ကေလးျဖစ္ေနတယ္။
ကေလးက ကေလးျပန္ေမြးရတဲ့ အေျခအေနပါ။
ကိုယ့္ဘာသာ အရြယ္ေရာက္လို႔ အလိုတူတူနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး လိုလိုခ်င္ခ်င္ ကေလးေမြးရင္ေတာင္မွာ
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အာေဝနိကဒုကၡအသြယ္သြယ္ကို ခံစားရတာ...
အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္
အတင္းအဓမၼလိင္မႈျပဳခံရၿပီး မလိုခ်င္ဘဲ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရ၊ ကေလးေမြးရတာကို စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
အေတြးနဲ႔ေတာင္ အေတာ္ခါးသီးပါတယ္။
ကိုစိုးထိုက္(ဖဒို)ရဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာမွာ
ကိုယ့္သမီးေလးကို သြားသြားၾကည့္ရင္း
Victimကေလးမေလးေတြကို ခဏခဏျမင္ဖူးပါတယ္။
ကေလးေလးက ကေလးေမြးထာ
းရတယ္...
သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ကေလးစိတ္ပဲ ရွိေသးတာ။
ကစားခ်င္မယ္ ေဆာ့ခ်င္မယ္ ကေလးလိုေနခ်င္မယ္။
ဒါေပမယ့္..........
အေတာ္သနားစရာေကာင္းတဲ့ ဘဝေတြပါပဲ။
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအေနနဲ႔ သက္ငယ္မုဒိမ္းေတြကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္ရပါမယ္။
က်ဴးလြန္သူကို ျပစ္ဒဏ္ႀကီးေလးစြာ ခ်ႏိုင္ဖို႔ရယ္
Victims ေတြကို ေဖးမကူညီေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ရယ္
ကူညီပါဝင္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ကိုယ္နဲ႔မသက္ဆိုင္သလို မေနဘဲ ႏႈတ္၏ေစာင္မျခင္း
ေဖးမျခင္း၊ ကူညီျခင္းေတြနဲ႔ လူတိုင္းပါဝင္လာမယ္ဆိုရင္
အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ထိေရာက္လာႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ကေလးသူငယ္ေတြကို ကေလးသူငယ္စစ္စစ္ျဖစ္ခြင့္ေပးပါ။