Het Oordeel - Vrede met vechters

wootzu (42)in #ideologie • 7 years ago

Vrede met vechters

Kun je voor vrede vechten? En zo ja: ben je dan een vredesvechter? Is een vredesvechter niet iemand die voor én tegen vrede vecht, tegelijk? Zijn vrede en vrijheid iets waar je voor vechten moet? Het lijkt zeker zo, want de manipulatie die op je wordt losgelaten is exorbitant in onze wereld, en als je er niet tegen vecht dan word je overheerst door het ego van een ander als enige uitkomst... althans,zo lijkt het, maar toch is dat niet helemaal juist, want je hebt meestal een keuze…
Is het niet zo dat er pas vrede is als er geen vechters zijn? Is het niet zo dat vrijheid alleen zonder strijd kan zijn? Zijn vredesvechters en vrijheidsstrijders, egoïsch gezien, niet juist datgene wat een mens moet doen om de wereld te ontdoen van alle mensen die mens en natuur kapotmaken? Maar zijn ze daarmee niet slechts tegen de symptomen van het ego in dat gevecht? En het is niet juist daardoor dat de mensheid blijft verliezen?
Is het juiste gevecht niet verkeerd gericht, omdat het niet door gevecht gewonnen kan worden omdat je slechts met de resultaten van de egoïsche cultivering van een ander te maken hebt?

De manier om het ego te verslaan is niet door te vechten, maar door te vergeven en en zelf in overgave te zijn… Het is iets van je geest. Maar fysiek is geweld een noodzakelijk kwaad wat op de huidige manieren nooit tot verbetering gaat leiden, want het is verkeerd gericht. We zullen daadwerkelijk liefde moeten leren aan elkaar en aan de volgende generaties. Samenwerking en coöperatie, in plaats van apartfunctionering en corporatie. Zodat ze zich gemakkelijker van de perceptuele identiteit kunnen ontdoen en waarlijk te leren samen te leven.

De bestempeling van mensen als terrorist of vrijheidsvechters is er daarmee slechts een van semantiek, en dus van symbolische waarde. Beiden die vechten zijn fout, maar een deugdelijk goed mens wijst zichzelf slechts aan door degene te zijn die kan stoppen met vechten, of die geen wapen wil gebruiken, behalve ter verdediging.

Het is voor de moderne mens amper te achterhalen of een groepering of overheid of leger nou slecht bedoelt of niet. Doen de “onze”? Nou, dat is pas te herkennen als je weet of de militairen volledig geïnformeerd zijn over de ware toedracht van hun missies.
Het is dan ook mijn insteek dat een militair alleen orders direct moet opvolgen tijdens training, maar als een missie wordt gepland dan zou geen militair tot actie moeten overgaan zonder dat volledige helderheid is verkregen over het overall doel van het zogenaamde “groter goed”. En als geen duidelijkheid over de ware toedracht is begrepen voor het gebruik van wapens op andere mensen, dan zou een militair moeten weigeren omdat de zelfverloochening en integriteit van de mens kapot gaat als hij anderen van het leven berooft.

Je kan je daarom afvragen of het niet mogen ondervragen van orders altijd gerechtvaardigd is. Is het blinde vertrouwen dat onze moedige zonen en dochters geven gerechtvaardigd? Of is het een manier om de ware toedracht van oorlogen niet in beeld te brengen, zodat soldaten niet twijfelen om te vechten voor de vrede? Want als oorlog echt zou helpen om ergens vrede te brengen, waarom is die klus dan nergens dat resultaat? Ergens zou inmiddels oorlog toch tot vrede hebben geleid?
Het resultaat is echter niet dat er ergens vrede is. De “vrede” die door zovele oorlogen nog steeds nergens is, heeft natuurlijk slechts meer oorlogen als resultaat. En dan is het interessant om je af te vragen of dat het mogelijk is om de hiërarchie van een leger kan breken als de redenen achter missies rechtvaardig zijn… Want als die redenen niet rechtvaardig zijn, en een militair spreekt op, worden ze niet gehoord.

Brengt oorlog daadwerkelijk bevrijding en vrijheid? Komt er vrede van oorlog? Is vrede een zich uitbreidend iets op de planeet, of is het oorlog dat zich uitbreidt over onze wereld? Is een vredesvechter of militair iemand die vrede én gevecht brengt, tegelijk?
Zijn de peacemakers van de wereld mensen in oorlogstenue? Droeg Boeddha wapens? Gebruikte Gandhi wapens? Deed Martin Luther King? Droeg Jezus wapens? Is de boodschap van vrede die van militaire bezetting? Of is de bewapening van een bevolking zelf de oplossing tegen al het massale leger geweld?
Want de vredesvechter is hoogstwaarschijnlijk net zo onbewust als degene tegen wie hij vecht. En het gevecht dat met de buitenwereld wordt aangegaan is dan ook de verkeerde, en, zoals het gaat, verkeerd gericht.
Het is een kenmerk van een projecterende geest die denkt dat de wreedheid die hij ziet, bevochten moet worden… terwijl beide reflecties zijn van de egoïsche mind.
Beide denken “het kwaad” te bestrijden en beide denken zelf “goed” te zijn. Maar beide zijn zich niet bewust van het feit dat de ander exact hetzelfde denkt. En beide zijn onder de invloed van perceptie en beide dragen daarbij slechts hun culturele, en informatief vormgegeven beeldvorming uit. Beide vechten slechts tegen de beleving van het kwaad, vanuit de beleving van het goed.

De wrede mens vecht vanuit de negatieve kenmerken van het ego, en degene die niet wreed is vecht vanuit de positieve kenmerken. Dat is het enige verschil. Maar beide zijn onder de verkeerde indruk dat een gevecht enig verschil gaat maken, terwijl de oorzaak van het gevecht zich vanuit de cultuur blijft uiten als enige mogelijkheid. -Waardoor volgende generaties de inprenting van eenzelfde mentale formering zullen ondergaan, en het gevecht blijft.
Het vechten blijft, al wint één kant door alle anderen volledig uit te moorden. Zelfs na genocide blijft het gevecht, want de oorzaak is in de cultuur die de identiteit vormgeeft, en die zich tegenover die van anderen laat zetten.

Hij die vecht, projecteert z'n ego op een ander en wil met geweld de ander conformeren naar z'n eigen zienswijze, of de ander doden. Het echte gevecht is daardoor tegen overheersing van het ego, maar niet tegen de symptomen van het ego van een ander. -Want dat gevecht houdt beide ego's intact.

Het gevecht is in je… en dat gevecht kan niet gewonnen worden door te vechten, want het is juist het ego dat je tot vechten aanzet. In het gevecht tussen ego en ego wint ego, altijd. En als een culturele voedingsbodem geen inzicht tentoonspreidt dan zullen nieuwe vechters gecultiveerd blijven worden. -Het is de oorzaak van de persoonlijkheidscult die iedere cultuur tot nu toe heeft bewerkstelligd… Behalve die van inheemse community's, want die leven op sommige plekken van de planeet met duizenden verschillende tribes vlakbij elkaar zonder de andere te moeten overheersen en domineren of buigen naar elkaars' wil…
We leven slechts anders. Het is niet eens mogelijk voor maar twee mensen om hetzelfde leven te kunnen leven, dus waarom zou je dat voor elkaar proberen te krijgen… tenzij er met ons wordt gespeeld!

Het gevecht is in ons. Het gevecht is met jezelf en in jezelf. Het is je met egoïsche persoonlijkheid gevulde geest die vecht om zich van z'n egoïsche persoonlijkheid te bevrijden... -Maar je moet de egoïsch persoonlijkheid doorzien om het te kunnen laten vallen.
De ware “heilige oorlog” vindt plaats in eenieder van ons, individueel. Het bevechten ervan buiten jezelf is als vechten met je schaduw… Je vecht letterlijk met je reflectie.