Top 6 moments in Belgian Triathlon 2017 (Dutch Version)

Het einde van het jaar is een ideaal moment voor het opstellen van lijstjes. Dit lijstje omvat de zes momenten die het voorbije jaar kenmerkte binnen de Belgische tri- en duatlon.

The rising star : Valerie Barthelemy
Leven als een prof werpt zijn vruchten af. In de zomer van 2016 kwam een Amerikaans meisje met Belgische dromen aankloppen bij ATRIAC. In de zomer van 2017 leek het alsof de puzzel op een jaar tijd al op z’n plaats zou vallen.
We hebben het hier over Valerie Barthelemy die haar eerste grote show opvoerde tijdens het BK sprint in Vilvoorde. Het zwem- en fietsnummer werd gedomineerd door de dames van ATRIAC, maar in het loopnummer was het hard tegen hard. Katrien Verstuyft kon als eerste de laatste rechte lijn indraaien (voor zij die het parcours niet kennen, minder dan 100m van de finish), maar alsnog wist Valerie met de moed der wanhoop de zege te pakken in een millimetersprint.
Om helemaal de puntjes op de I te zetten, verscheen deze jongedame ook in Izegem aan de start. De ambitie was gekend, de verwachtingen lagen hoog. Er was enkel de vraag of de ETU van Wuustwezel, een paar dagen voordien, nog in de benen zou zitten. Dit bleek niet het geval te zijn en, in tegenstelling tot Vilvoorde, wist ze hier alleen de strook naar de finish in te draaien.
Hou ze in de gaten, noteer de naam. Van deze dame gaan we in 2018 nog horen.

Simon De Cuyper & Valerie Barthelemy na het BK Sprint te Vilvoorde.
Foto: LineaRecta

T3 2e divisie
Een nieuw concept gaat meestal gepaard met enkele kinderziektes. Gelukkig voor de 2e divisie konden de organisaties al rekenen op de opgedane ervaring uit de T3 serie.
Werd het een succesverhaal? Ik durf te zeggen van wel. Werd het spannend? Voor het podium niet zozeer, maar voor de plaatsen op het podium des te meer.
In de vijf manches (Doornik als ploegentriathlon, Zwevegem als teamrelay, Retie als drafting sprint, Weiswampach als drafting kwart en Ieper als non-drafting kwart) bleef het een nek aan nek race tussen JTTL, SolidPharma en TriGT. Na verschillende haasje-overs in de eerste drie manches wist SolidPharma op gelijke hoogte te komen met TriGT na Weiswampach. Ieper zou dus de knikkers moeten verdelen, elke plaats telde.
In deze laatste manche wist SolidPharma het overwicht te behalen en kon zich zo kronen tot overwinnaar van de 2e divisie. In 2018 zal deze ploeg dus ook aan de start verschijnen binnen de T3 serie.

SolidPharma na de eindoverwinning.
Foto: ikzelf

Claire @ SuperLeague
Het was nieuw en het was flashy. Of beter gezegd, het is flashy. Misschien ook een beetje seksistisch. In Hamilton Island werd voor de eerste keer de Super League Triathlon georganiseerd. Helaas, enkel voor de mannen en, eveneens helaas, zonder Belgen aan de start.
In september werd het oog wél gestreeld. Of dit nu is door vrouwelijke deelneemsters of door de aanwezigheid van een Belg(ische) laat ik ter uwer appreciatie. In elk geval moet het gezegd zijn dat ook de prestatie van onze Belgische deelneemster, Claire Michel, een streling voor het oog was.
In de eerste race van het eerste event, de swim-bike-run van de Triple Mix, wist Claire als eerste over de meet te komen. De twee volgende races kon Claire net iets minder domineren en moest ze een aantal plaatsen toegeven. Dit gezegd zijnde, op een 5e plaats de tweede dag kunnen aanvatten is niet veel mensen gegeven.
De tweede dag van de Super League, de Eliminator, werd gekenmerkt door zware regenval. Dit, gecombineerd met een technisch fietsparcours, zorgde ervoor dat Claire op achtervolgen aangewezen was tijdens het lopen. Als 15e wist ze de meet te kruisen na de eerste race. Kantje boordje, maar goed genoeg.
Tijdens de tweede race kwam Claire als laatste uit het water. Ook het fenomenale loopnummer van de eerste race diende cash betaald te worden. Als 13e kwam ze over de finish, einde verhaal, gezien enkel de eerste 10 naar de finale race mochten doorstromen.
Om op een positieve noot te eindigen: haar prachtprestatie van de eerste dag bracht haar op een 9e plaats in het eindklassement. Een ticket naar de Super League van 2018 is dus een zekerheid!

Claire tijdens de Super League Jersey.
Foto: thatcameraman.com

Verstuyft op het langere werk
Onmiddellijk na de Olympische spelen van Rio had ze al een visje gegooid: Kartien Verstuyft zou zich voor seizoen 2017 meer gaan focussen op het langere werk. Wat Katrien zegt, doet ze. Een greep uit enkele prestaties…
Laten we beginnen bij de glansprestatie in augustus, het BK halve in Eupen. Katrien komt solo uit het water, Katrien rijdt solo op de fiets en Katrien loopt solo naar de Belgische titel. Hoewel het een beetje eenzaam klinkt, kan haar trui binnen ATRIAC genieten van het gezelschap van de vrouwelijke truien sprint en kwart.
Een dikke maand later is het wederom koekenbak. In Weymouth behaalde Katrien na haar derde (?) deelname haar allereerste overwinning binnen het Ironman 70.3 circuit. In tegenstelling tot Eupen was Katrien na het zwemmen op achtervolgen aangewezen. Met 3 minuten achterstand sprong ze op de fiets in 8e positie, met 4 minuten achterstand stapte ze af op de 5e stek. Een voor een werd de competitie opgeraapt, tot 5km voor de finish, wanneer ze aan de leiding kwam en deze plaats niet meer afgaf.
Rest ons nog dat andere lange afstand circuit: Challenge Family. Op de dag van de hoogmis van de triathlon vond in Mallorca ook een wedstrijd plaats. Een wedstrijd met Katrien aan de start. Hoewel ze nog in een klein groepje voor Heather Wurtele uit het water kwam, moest ze toch toestaan dat de Canadese van haar wegfietste. Ook bij het lopen was er geen houden aan en diende Katrien vrede te nemen met een verdienstelijke 2e plaats.

Katrien na haar overwinning te Weymouth.
Foto: 3athlon.be

Afscheid Ilse Geldhof
In de sport nemen we soms ook afscheid van mensen. Niet altijd zo dramatisch als het klinkt, maar op een gegeven moment nemen atleten de beslissing om een tandje terug te schakelen. Eén van de grote namen die dit jaar deze beslissing genomen heeft is de immer sympathieke, meervoudig Belgisch kampioene Ilse Geldhof.
Afscheid nemen deed ze in Torhout met bravoure. De laatste wedstrijd, de laatste tricolore trui. Mooier wordt het niet.
Niet enkel binnen de landsgrenzen spreken we hier over een Grote Mevrouw, met een top-10 plaats op het WK en podiumplaatsen op Powerman wedstrijden, hebben we het hier over een ware international. Laat ons vooral haar prestaties binnen de Franse Grand Prix niet vergeten, een duathlon circuit waar het niveau meer dan hoogstaand is en waar Madame Duatlon op regelmatige basis met de fiets het verschil kon maken.

Winst Ilse tijdens haar afsluitende BK
Foto: Mario Van Acker

70ty3 Leuven
Het is de eerste Belgische halve van het jaar en meestal is het ook de natste Belgische halve van het jaar. 2017 bleek echter de uitzondering op de regel te zijn. De 70ty.3 van Leuven kreunde onder een premature hittegolf in mei en samen met haar kreunde de atleten.
De twee gedoodverfde favorieten bij het ingaan van de loopproef, Tom Mets en Joke Coysman, kwamen de man met de hamer tegen. Of beter, de man met de bunsenbrander. Drie luttele kilometers bleek de wedstrijd te lang voor Tom, die op dat moment meer dan een minuut voorsprong had. Ook voor Joke was de laatste ronde fataal, een voorsprong van meer dan drie minuten mocht niet meer baten.
Tim Brydenbach en Leen Vanden Daelen kwamen als eerste over de meet. Verdiend, want omgaan met de klimatologische omstandigheden is een deel van triathlon.

Brydenbach na winst in Leuven.
Foto: 3athlon.be