ကိုယ္တို႕အေႀကာင္း

သူနဲ႔ကိုယ္ခ်စ္သူဘဝတုန္းက ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ေနတ့ဲအသိုင္းအဝိုင္းေတြၾကားမွာ ကိုယ္ဟာ အခ်စ္သူရဲေကာင္းေလးျဖစ္ခ့ဲဖူးပါတယ္။ အလ့ဲလ့ဲ :P :P ဒီကဗ်ာကေတာ့ အေပၚမွာေရာ အလယ္မွာေရာ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။ သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္တ့ဲ အေၾကာင္းအရာေလးကို ေရြးၿပီးသီးသန္႔တင္တာ။ ဒီေန႔ဟာ အမွတ္တရေန႔ေတြအမ်ားႀကီးထဲက တရက္ျဖစ္တယ္ဆိုေတာ့ ဒီကဗ်ာေလးကလည္း အမွတ္တရေလးပါပဲ ။ ကိုယ့္စြန္႔စားခ့ဲမႈေတြအတြက္ သူေပ်ာ္ပါေစ။ အာဟိ ^^ ^^
………
…………
……………

• ရင္ခုန္ေအာင္ျပံဳးတတ္တာမဟုတ္ဘူး
  ျပံဳးတိုင္းရင္ခုန္ေနၾကေတာ့ ခက္တယ္!
  တဟူးးဟူးး တဟင္းးဟင္းး
  သက္ျပင္းေတြလည္း အိုေဟာင္းခ့ဲၿပီ။
  ပုရိသသံစဥ္ကို
  ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္မတီးခ်င္ေတာ့ဘူး
  လက္အံေသၿပီး အသားမာတက္ေတာ့
  အေမကဒဏ္ရာအထပ္ထပ္ျဖစ္ၿပီးငိုတယ္
  မခ်စ္ခ်င္သူကိုမခ်စ္ရင္
  မခ်စ္သင့္သူကိုလည္းမခ်စ္နဲ႔တ့ဲ။
  အခ်စ္စစ္ပြဲမွာသမီးရွံဳးရင္
  အေမျပံဳးၿပီးႀကိဳႏိုင္ပါ့မလား။
  ေသမထူးေနမထူးမဟုတ္ဘူး
  အခ်စ္နဲ႔ေနရင္း ထူးေအာင္လုပ္ျပမယ္
  စံျပမိသားစုေလးေပါ့ကြယ္
  ကိုကိုယုံတယ္မဟုတ္လား
  က်ီးလန္႔စာေတာ့စားရမယ္
  အမိုးအကာလုံရင္ေတာ့ မပူရဘူးေပါ့ကိုကို။
  သုညေတြရဲ႕ေရွ႕မွာ
  ကိုကိုနဲ႔အတူတူရပ္
  အခက္အခဲေတြတိုက္ထုတ္မယ္
  စိတ္ကူးထဲမွာ တလည္လည္ဆိုေတာ့
  အေမကခပ္ေပါ့ေပါ့ေလးရယ္ပစ္တယ္
  အေမ့သမီးေလးရူးလိမ့္မယ္တ့ဲ။
  ………
  …………

• အေမေရ
  ႏွလုံးသားမွာမ်က္ရည္နဲ႔ေတာ့
  သမီးမျပံဳးပါရေစနဲ႔။
  သံပုရာသီးတိုင္းခ်ဥ္တတ္ေပမယ့္
  အေမာေျပေအာင္
  သၾကားေလးထည့္ေသာက္တတ္ရတယ္လို႔ေျပာရင္
  လူမိုက္ရဲ႕ဆင္ေျခမို႔
  ျပင္ေပးမေနေတာ့ဘူးလို႔ ဆူမွာလားအေမ။
  ဘဝကၾကမ္းရွေတာ့
  ႏြမ္းလ်မသြားေအာင္
  ပန္းလွလွေလးေတြစိုက္မွာေပါ့အေမရယ္…
  ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးၾကား
  ႀကိဳးယွက္သြယ္တန္း
  မိုးပန္းကေလးေတြရြာေစမွာေပါ့အေမရယ္…
  အခ်စ္နဲ႔ဘဝတည္တာေတာ့မဟုတ္ဘူး။
  ဘဝကိုအခ်စ္နဲ႔အလွဆင္မယ္
  ခန္းနားအတိမၿငီး
  ေအာင္ျမင္ျခင္းနဲ႔ ပကတိၿပီးေနေစရမယ္…
  သာယာျခင္းနဲ႔ ပကတိၿပီးေနေစရမယ္…
  စံျပမိသားစုလးေပါ့ကြယ္
  ကိုကိုယုံတယ္မဟုတ္လား ။

  စုမြန္သြယ္